Η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την τρικομματική είναι αναμφίβολα πλήγμα για την κυβέρνηση. Κι ας λένε οι σαμαρικοί ότι τώρα η κυβέρνηση θα μπορεί να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά και χωρίς γκρίνιες. Ο κ. Κουβέλης αποτελούσε ένα ισχυρό αριστερό «άλλοθι» για τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Σαμαρά και θωράκιζε πολιτικά την κυβέρνηση απέναντι σε όλους όσοι έλεγαν ότι ακολουθεί μια νεοφιλελεύθερη συνταγή στα πρότυπα των συντηρητικών κομμάτων της Βόρειας Ευρώπης.

Μετά την αποχώρηση του κ. Μανιτάκη από την κυβέρνηση θα γίνει σαφές ότι και αυτός αποτελούσε ένα «αριστερό άλλοθι» για όσες απολύσεις στο Δημόσιο δεν έγιναν, παρότι αποτελούσαν μνημονιακές δεσμεύσεις. Διότι, πέρα από τις όποιες αντιστάσεις του υπουργού Δημόσιας Διοίκησης, είναι σαφές ότι κανένας υπουργός του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ στην τρικομματική δεν έδειξε διατεθειμένος όλο τον τελευταίο χρόνο να πάρει σκληρές αποφάσεις για τη συγχώνευση και την κατάργηση δημοσίων οργανισμών, πόσω μάλλον για την απομάκρυνση δημοσίων υπαλλήλων.

Μάλιστα ο αντικαταστάτης του κ. Μανιτάκη θα πρέπει να πιάσει δουλειά αμέσως και να προχωρήσει σε 12.500 διαθεσιμότητες έως το τέλος Ιουνίου(!), αλλά και να δρομολογήσει 4.000 απολύσεις έως τα τέλη του χρόνου(!).

Και μπορεί να γλιτώσαμε τις εκλογές καλοκαιριάτικα -ευτυχώς –αλλά από Σεπτέμβριο η δικομματική κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σε νέα μεγάλη οικονομική ανηφόρα: οι τρύπες στον προϋπολογισμό φτάνουν τα 2 δισ. ευρώ, οι εισπράξεις από τις ιδιωτικοποιήσεις βρίσκονται σχεδόν 1,5 δισ. ευρώ μακριά από τους στόχους, ενώ υπάρχει και σημαντική υστέρηση φορολογικών εσόδων αφού η οικονομία δεν λέει να πάρει μπρος.

Αργά ή γρήγορα, ακόμη και αν ο κ. Στουρνάρας το ξορκίζει όπως ο διάβολος το λιβάνι, η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά στο ενδεχόμενο νέων μέτρων για να καλυφθούν τα ελλείμματα. Τότε είναι σαφές ότι η κυβέρνηση θα αρχίσει να αναπολεί το «αριστερό άλλοθι» του κ. Κουβέλη, που μπορεί να ψήφιζε «παρών» στην ισοπέδωση εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά όταν υπήρξε ανάγκη στήριξε με τα δυο του χέρια τη μείωση των μισθών και των συντάξεων…

Επομένως, οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος δεν πρέπει να «χαρίσουν» τον κ. Κουβέλη και τη ΔΗΜΑΡ στην αντιπολίτευση. Οι γέφυρες δεν πρέπει να κοπούν, αντίθετα, πρέπει να στηθούν και άλλες.