Πρόγονος του σημερινού κεφτέ είναι μάλλον η μύμα, ένα πιάτο που έφτιαχναν στον ελλαδικό χώρο τον 1ο αιώνα π.Χ. με μείγμα ψιλοκομμένων κρεάτων, εντοσθίων, τυριών και αίματοςκαι καρυκευμένο με 13 διαφορετικά βότανα και μπαχαρικά.

Αλλοτε στρογγυλά και άλλοτε μακρόστενα όπως τα σουτζουκάκια, τα μικρά σε μέγεθος κεφτεδάκια ή τα μεγαλύτερα μπιφτέκια παρασκευάζονται με το κλασικό μείγμα από ψιλοκομμένο κρέας (βοδινό, αρνίσιο ή και χοιρινό) που ζυμώνεται μαζί με αυγό, ελαιόλαδο και τσίπουρο ή ούζο, ψιλοκομμένο ξερό κρεμμύδι, μουλιασμένη ψίχα μπαγιάτικου ψωμιού και εναλλακτικά τριμμένη φρυγανιά και μπόλικα ψιλοκομμένα αρωματικά χόρτα και μπαχαρικά, αλευρώνονται με σιμιγδάλι ή καλαμποκίσιο αλεύρι για να γίνουν πιο τραγανά και τηγανίζονται σε καυτό λάδι. Παρόμοια μαγειρεύονται οι ψαροκεφτέδες και διάφοροι ψευτοκεφτέδες από λαχανικά ανακατεμένα με αλεύρι ή φρυγανιά και τριμμένα τυριά.

Κεφτεδάκια σε διάφορα σχήματα και μεγέθη υπάρχουν στις περισσότερες κουζίνες του κόσμου, από τα Βαλκάνια μέχρι τις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά, τις Ινδίες και την Κίνα, και η γεύση τους διαφέρει ανάλογα με τη φαντασία των ντόπιων μαγείρων και τα τοπικά υλικά. Τηγανίζονται, ψήνονται στον φούρνο ή μαγειρεύονται στην κατσαρόλα και μπαίνουν σε σούπες όπως τα γιουβαρλάκια, τα οποία έχουν επίσης ρύζι.

Στη Σουηδία σερβίρονται μαζί με βραστές πατάτες και μαρμελάδα από κόκκινα φρούτα του δάσους, στην Ισπανία μέσα σε σάλτσα ντομάτας και στο Μεξικό σε ζωμό λαχανικών. Στην αμερικανική κουζίνα πάλι, που είναι επηρεασμένη από τους Ιταλούς, εμφανίζονται μαζί με μακαρονάδα και σάλτσα ντομάτα, ενώ στην Κίνα και σε άλλες χώρες της Απω Ανατολής σερβίρονται μέσα σε σούπες.

Τελευταία Νέα