Καλλιστεία 1959. Σταρ Ελλάς ένα κορίτσι μόλις 15 ετών. Κρατά χωρίς ιδιαίτερη αυτοπεποίθηση την ανθοδέσμη, όχι σαν να της την έχουν δώσει αλλά σαν να πρέπει η ίδια να την προσφέρει κάπου. Πιθανόν στο μέλλον της που κοιτάει με λαχτάρα, αμηχανία και έναν αδιόρατο φόβο. Αλλά και σαν να το περιγελά. Οταν, μηνών ακόμη, έχεις χάσει τον πατέρα σου και λίγα χρόνια αργότερα θα χάσεις τη μητέρα σου, το μέλλον σου είναι ένα προαναγγελθέν στοίχημα.
Απριλίου 2, 2013. Στην απονομή των βραβείων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, μία ψηλόλιγνη γυναίκα ντυμένη στα λευκά παραλαμβάνει το βραβείο για το σύνολο της καριέρας της. Καθώς διασχίζει τη σκηνή, η φιγούρα της μοιάζει κοριτσίστικη παρά τα 69 της χρόνια.

Η Σταρ Ελλάς του 1959 και η βραβευμένη ηθοποιός του 2013 είναι το ίδιο πρόσωπο. Η Ζωή Λάσκαρη. Η διαδρομή ανάμεσα στο κορίτσι που λαχταρούσε να γίνει γυναίκα και στη γυναίκα που διατηρεί την κοριτσίστικη ματιά του δεν είναι μεγάλη επειδή κρατά 54 χρόνια, αλλά γιατί είναι τόσο γεμάτη που λες και ασφυκτιά μέσα σε χρονικά περιθώρια.

Πολλές επιτυχίες, πολλές ταινίες, πολλοί θαυμαστές, πολύ χειροκρότημα, πολλές φωτογραφίες, μεγάλοι έρωτες, μεγάλα πάθη, πολλοί σημαντικοί άνθρωποι γύρω της. Και όμως, η ίδια μου είχε πει σε μια συνέντευξή της πριν από κάποια χρόνια: «Στη ζωή μου οι απουσίες έχουν μετρήσει περισσότερο από τις παρουσίες». Και εκείνη πανταχού παρούσα σε αυτό που κατ’ επίφαση λέμε ελληνική σόουμπιζ. Και συγχρόνως απούσα. Ποτέ δεν στοιχίστηκε σαν στρατιωτάκι στις γραμμές της. Δεν υποτάχθηκε στους κανόνες της. Δεν προσπάθησε να γίνει αρεστή σε κανέναν. Από τα 18 της ήταν ένα αυθάδες ζουμερό κοριτσόπουλο που έλεγε όχι σε συνεργασίες με τον Χατζηχρήστο ή με τον Κούνδουρο.
Βέβαια, η ομορφιά, η υπερβολική ομορφιά, σε τόσο νεαρή ηλικία μάλιστα, καλλιεργεί την έπαρση και δημιουργεί περιβάλλον να καλλιεργηθεί η αυθάδεια. Μόνο που η Λάσκαρη δεν συμπεριέλαβε ποτέ την εμφάνισή της στα βέλη της φαρέτρας της. «Ούτε περήφανη μπορώ να είμαι ούτε να βασιστώ σε κάτι που δεν προσπάθησα να αποκτήσω» μου είχε πει επίσης σε εκείνη τη συνέντευξη.
Ο «Κατήφορος» ήταν το πρώτο σκαλοπάτι ενός επαγγελματικού και καλλιτεχνικού ανήφορου. Πήγε στη σχολή του Πέλου Κατσέλη και μετά, η μία δαλιανιδική επιτυχία διαδέχονταν την άλλη. Περνούσε από την κωμωδία και το μιούζικαλ στο δράμα με την ίδια άνεση που άλλαζε το μπικίνι στο «Κορίτσια για φίλημα» με την ποδιά της κρατουμένης στη «Στεφανία». Και με το ένα και με το άλλο όμως ήταν σέξι.
Και σε αυτό υπήρξε προβοκάτορας. Η σεξουαλικότητά της ήταν ανατρεπτική. Εκτός ελληνικών προτύπων. Η Αλίκη ήταν το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Κάποια που οι ελληνίδες λάτρευαν γιατί, δυνητικά, όλες μπορούσαν να της μοιάσουν. Η πόρτα της Ζωής ήταν σε πολύ μακρινή γειτονιά. Και οι γυναίκες τη θαύμαζαν γιατί οι περισσότερες ήξεραν ότι δεν θα της έμοιαζαν ποτέ.
Στο θέατρο, ειδικά τα τελευταία χρόνια, πειραματίστηκε με ρόλους δύσκολους τολμώντας να θέσει τον εαυτό της στη διάθεση «ανθρωποφαγικών» κριτικών. Αλλά η Ζωή μοιάζει να είναι η απόλυτη ενσάρκωση της άποψης της βασίλισσας Βικτωρίας: «Δεν με νοιάζει η γνώμη των άλλων για μένα αλλά η γνώμη που έχω εγώ γι’ αυτούς». Πόσο μπορεί να ενδιαφέρεται για την γνώμη των άλλων η ηθοποιός που έχει πει σε συνέντευξή της στα «ΝΕΑ»: «Το θέατρο είναι παρτούζα!».
Τελικά η Σταρ Ελλάς του 1959 κέρδισε το στοίχημα με το μέλλον της. Και κατόρθωσε να το κερδίσει με τους δικούς της όρους. Καλοί, κακοί, δεν έχει σημασία, αυτοί ήταν! Και στη βράβευση της περασμένης Τρίτης από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου ήταν σαν η Ζωή να κλείνει το μάτι στη ζωή της.
Στον ευχαριστήριο λόγο της χαρακτήρισε τον κινηματογράφο ερωτικό έγκλημα διευκρινίζοντας: «Αν πας κινηματογράφο, αν κάνεις κινηματογράφο γιατί δεν έχεις τι άλλο να κάνεις, χρεοκόπησες. Πας κινηματογράφο, κάνεις κινηματογράφο γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς».

Και η Λάσκαρη έγινε σταρ γιατί δεν γινόταν αλλιώς. Η ίδια έχει άλλωστε πει σε τηλεοπτική της συνέντευξη: «Εγώ γεννήθηκα σταρ, αγάπη μου». Ενας σπουδαίος φίλος της όμως ο Γιώργος Χειμωνάς είχε πει κάτι που αυθόρμητα ανακαλείς καθώς τη φαντάζεσαι να διατρέχει τη ζωή της. «Αλλο να είσαι διάσημος και άλλο να είσαι έμπλεος Δόξας».

Τελευταία Νέα