Εχουμε έναν γιο 6 ετών και μια κόρη3 ετών. Ο γιος μας ζηλεύει και χτυπάει την αδελφή του απειλώντας μας ότι
Η ζήλεια στα μικρά αδέλφια είναι φυσιολογική. Η κόρη σας δεν είναι απλά ένα μωρό, αλλά επικοινωνεί και τραβάει το ενδιαφέρον του περιβάλλοντος, όντας πιο «συγκρίσιμη» μαζί του ως προσωπικότητα. Το πώς ένα παιδί διαχειρίζεται τη ζήλεια του έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του αλλά και με το πόσο έντονα βιώνει τη ματαίωση της μέχρι τώρα αποκλειστικότητάς του. Ενδέχεται ο γιος σας να προβάλλει στην αδελφή του άλλα προβλήματα που κουβαλάει μέσα του. Μπορεί να μην έχει αυτοπεποίθηση ή να καταπιέζεται στο σχολείο ή να έχει πληγωθεί από κάποιον φίλο ή δάσκαλο ή να δυσκολεύεται ψυχολογικά να ενταχθεί στις παρέες του ή να κατανοήσει τα μαθήματά του. Η ζήλεια εδώ λειτουργεί και ως ένα συναίσθημα που μετατίθεται από άλλες βαθύτερες συγκρούσεις.
Η διάκριση των παιδιών από τους γονείς ορισμένες φορές είναι αναπόφευκτη ακόμη και αν δεν είναι θεμιτή. Το «εύκολο» παιδί-θύμα τραβάει τον γονιό, το «δύσκολο»-ζηλοτυπικό τον προβληματίζει και τον φέρνει σε αδιέξοδο. Ο γιος σας χρειάζεται από εσάς αυστηρότερα όρια και σταθερότητα στη συμπεριφορά σας. Οταν ζηλεύει μείνετε ουδέτεροι, ρωτήστε τον τι νιώθει χωρίς όμως να το μεγιστοποιείτε ως ζήτημα. Εκεί άλλωστε οφείλεται εν μέρει η διαιώνιση της ζήλειας του, στο ότι έχει μεγεθυνθεί ως πρόβλημα μέσα στην οικογένεια.
Απιστία πατέρα
τις ανάγκες. Να μιλήσω σε εκείνον
ή να το αποκαλύψω στη μητέρα μου;
Τα (ενήλικα) παιδιά δυστυχώς σηκώνουν στους αδύναμους ώμους τους τα λάθη και τις ανεπάρκειες των γονιών τους. Ο πατέρας θεωρεί δικαίωμά του να ζει μια διπλή ζωή και η μητέρα σας ως αυτοθυσιαζόμενη, δέχεται σιωπηλά τη συναισθηματική του απόσταση. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι μια συνέχεια της ιστορίας τους.
Πρόκειται για μια άνιση σχέση, όπου ο ένας λειτουργεί περισσότερο ως θύμα και ο άλλος ως θύτης, όμως η ανισότητα αυτή είναι και μια συνειδητή (ή ασυνείδητη) επιλογή και των δυο τους. Το πρόβλημα είναι δικό σας, στο ότι νιώθετε την ανάγκη να παρέμβετε και να διορθώσετε τη σχέση τους.
Μπορεί να σας πνίγει το δίκιο, αλλά ενδεχομένως δεν πνίγει τους γονείς σας. Η μητέρα σας μπορεί να γνωρίζει για την απιστία του πατέρα σας και να επιλέγει να μην επεξεργαστεί την αλήθεια.
Πρέπει να αποδεσμευτείτε από τα λάθη και τις επιλογές των γονιών σας και να φτιάξετε τη δική σας ζωή και το δικό σας πρότυπο σχέσης.
Αν μπείτε στον ρόλο του αγγελιαφόρου, είναι σαν να μπαίνετε μέσα στη σχέση τους και να καλείτε τον εαυτό σας να θεραπεύσει τα δικά τους λάθη.
Δρ Κλινικής Ψυχολογίας –ψυχοθεραπεύτρια
myrsi@hol.gr
twitter: @myrsi1