Αφού λοιπόν η σκηνοθεσία ανατέθηκε στον Σαμ Μέντες του «American Beauty»· και αφού τρεις πρωτοκλασάτοι γραφιάδες υπογράφουν το στόρι του 23ου επεισοδίου του 007, ε, τότε το υλικό θα πρέπει να είναι το πιο ψαγμένο όλων των εποχών. Και είναι.

Για πέντε λόγους: Ο πρώτος, επειδή λιγότερη δράση. Ο δεύτερος, επειδή τα γκάτζετ σε δεύτερο ρόλο. Ο τρίτος, επειδή επιστροφή στο παρελθόν του Σον Κόνερι. Ο τέταρτος, επειδή ο Χαβιέρ Μπαρδέμ καλύτερος όλων και σε έκταση ρόλου περίπου ισοδύναμος του Ντάνιελ Κρεγκ. Κα ο πέμπτος, επειδή άφθονη σημειολογία, δηλαδή μητριαρχία, μητρολαγνεία, μητροκτονία!

Αν αφαιρέσω το πρώτο εικοσάλεπτο μιας καταδίωξης όπου ο Ντάνιελ Κρεγκ γκρεμίζει το σύμπαν, όλος ο βασικός κορμός περιστρέφεται γύρω από ένα αλληγορικό δράμα. Οπου ο μητρολάγνος και υπάκουος Τζέιμς Μποντ (Ντάνιελ Κρεγκ) με αντίπαλo τον επίσης πρώην πράκτορα, μητροκτόνο και ανυπάκουο Σίλβα (Χαβιέρ Μπαρδέμ) συγκροτούν τα δύο τέκνα μιας μητριαρχικής κοινωνίας. Με Bloody Mamma και αφεντικό την M (Τζούντι Ντεντς). Οι αναφορές εντελώς οφθαλμοφανείς. Πρώτα η βιβλική. Εκ δεξιών ο Κάιν, εξ ευωνύμων ο Αβελ. Υστερα η γεωπολιτική. Πού αναφέρεται η Μ; Μα φυσικά στη βασίλισσα Ελισάβετ. Πού αναφέρονται οι δύο πράκτορες της MI6; Μα φυσικά στα ανθρώπινα οχυρά της Μεγάλης Βρετανίας.

Το κέντρο βάρους της ίντριγκας αποκαλυπτικό. Η «μάνα», δηλαδή η Μ, δεν διστάζει να θυσιάσει τα καλύτερα «παιδιά» της προκειμένου να εξοντωθεί κάθε σατανικός εχθρός που επιβουλεύεται την ακεραιότητα της Αγγλίας. Γι’ αυτό με δική της εντολή παρά γουρουνότριχα να σκοτωθεί ο Μποντ. Και γι’ αυτό στο παρελθόν, με δική της πάλι διαταγή, μεταλλάχθηκε σωματικά ο έτερος και εξίσου ικανότατος «υιός», δηλαδή ο Σίλβα. Ετσι, τώρα το «τέρας» οργανώνει την εκδίκησή του, αποφασισμένο να σκοτώσει τη «μάνα» του και μαζί της και αυτό να σκοτωθεί. Γι’ αυτό την αγκαλιάζει και με το πιστόλι στον δικό του κρόταφο ουρλιάζει: «Με μία σφαίρα και οι δύο στον τάφο μαζί».

Αν τώρα προσθέσουμε το παλιομοδίτικο στυλ με το αξύριστο και κουρασμένο πρόσωπο του Ντάνιελ Κρεγκ, καθώς και την επιστροφή του στη Σκωτία, γενέτειρα του Σον Κόνερι, όπου μέσα σε ένα βομβαρδισμένο και μουχλιασμένο τοπίο, που παραπέμπει στις γερμανικές επιθέσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, λαμβάνει μέρος η τελευταία πράξη του «οικογενειακού» δράματος, τότε το τελικό συμπέρασμα εξαιρετικό: Οσο πιο πίσω τόσο καλύτερος και πιο ευφυής ο Μποντ!

Βαθμοί=7

Τελευταία Νέα