«Η αδελφή μου κι εγώ» (L’ enfant d’ en haut) Ποιος το περίμενε! Η «άγνωστη» Γαλλίδα Ουρσουλά Μεϊέρ υπογράφει την πιο ιδρωμένη ιστορία της εβδομάδας. Αφήνοντας πίσω της δύο ονόματα τρανταχτά. Των αδελφών Ταβιάνι και του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Οι έσχατοι έσονται πρώτοι!

Γιατί η αισθητική της είναι συμπαγής και ομοιογενής. Γιατί η αφήγηση είναι συμπυκνωμένη και λιτή. Γιατί το σενάριο είναι απλό και προς πολλές κατευθύνσεις αποκαλυπτικό. Γιατί οι δύο πρωταγωνιστές – ο 12χρονος Κεϊσί Μοτέ Κλάιν και η 27χρονη Λεά Σεϊντού – ζουν την περιπέτειά τους μέχρι το μικρότερο κοκαλάκι τους. Γιατί η Γαλλιδούλα έχει ενσωματώσει τα δάνεια από αδελφούς Νταρντέν. Γιατί το επιμύθιο «όλοι πήγαν χαράμι» είναι το μοτίβο της σημερινής νεολαίας που ζει σ’ έναν κόσμο λουστραρισμένο εξωτερικά και άδειο εσωτερικά. Και γιατί η παραβατικότητα του μικρού Σιμόν είναι το αποτέλεσμα ενός συστήματος που περίπου λέει «ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν». Στο τέλος και αφού προηγουμένως είχα καταβροχθίσει κάθε καρέ αυτής της απίστευτης ιστορίας, ένα πράγμα μού ήρθε στο μυαλό. Αυτό που λέει στο τέλος η αδελφή για τον αδελφό της Λίαμ στα «Γλυκά δεκάξι» του Κεν Λόουτς: «What a waste!»

Να μην ξεχάσω να σας πω δυο λόγια γι’ αυτό το καυτό σενάριο. Ορφανός και αδέσποτος δωδεκάχρονος σουλατσάρει σε χειμερινό θέρετρο των ελβετικών Αλπεων. Και με την άνεση επαγγελματία πορτοφολά βουτάει και στη συνέχεια πουλάει στη μαύρη αγορά ό,τι βρει μπροστά του. Κάθε εξάρτημα του σκι, κάθε πορτοφόλι αλλά και σάντουιτς που θα βρει είναι η δική του και της μεγάλης αδελφής του η τροφή. Κάπως έτσι αρχίζει η μεγάλη ανατριχίλα μιας «φτηνής» και «ασήμαντης» ζωής!

Βαθμοί=7