Συνήθως απεικονίζεται ως ένας κτηνώδης και πιθηκόμορφος (περίπου) άνθρωπος ενώ οι περισσότεροι από εμάς, σχεδόν αυτόματα, τον φανταζόμαστε να περιφέρεται ολημερίς στις αχανείς εκτάσεις της Κεντρικής Ευρώπης προς αναζήτηση τροφής. Για τον άνθρωπο του Νεάντερταλ ο λόγος, τον μακρινό πρόγονό μας ο οποίος εξαφανίστηκε πριν από 30 χιλιάδες χρόνια περίπου, αφότου οι Χόμο Σάπιενς έφτασαν στην Ευρώπη από την Αφρική. Μέχρι σήμερα ανίδεοι αλλά και ειδικοί θεωρούσαν πως αυτός ο πρωτάνθρωπος περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του κυνηγώντας. Ομως σύμφωνα με μια νέα μελέτη, η ζωή των ανθρώπων του Νεάντερταλ στην πραγματικότητα ήταν πολύ πιο σύνθετη και κυρίως περισσότερο καθιστική καθώς μεταξύ των ημερήσιων δραστηριοτήτων τους συμπεριλαμβάνονταν κουραστικές και χρονοβόρες εργασίες όπως η επεξεργασία δερμάτων ζώων για τη δημιουργία ρούχων. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ κατέληξαν στο συγκεκριμένο συμπέρασμα μετά την αναζήτηση πιθανών αιτιών για την υπερβολική ανάπτυξη του δεξιού χεριού των ανθρώπων του Νεάντερταλ η οποία συμπεραίνεται από τη μελέτη των σκελετών τους. Τα απομεινάρια τους αποδεικνύουν ότι τα δεξιά τους χέρια ήταν 50% δυνατότερα από ό,τι τα αριστερά. Ως τώρα οι επιστήμονες θεωρούσαν πως αυτό οφειλόταν στη διαρκή χρήση του ακοντίου το οποίο χρησιμοποιούσαν οι Νεάντερταλ για να κυνηγούν. Ο Κόλιν Σο όμως, ανθρωπολόγος και αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και επικεφαλής της πρόσφατης έρευνας, ισχυρίζεται ότι το συγκεκριμένο φαινόμενο της υπερβολικής ανάπτυξης των δεξιών χεριών τους είναι κατά πάσα πιθανότητα αποτέλεσμα μιας εργασίας επαναλαμβανόμενης και χρονοβόρας όπως η επεξεργασία των δερμάτων. Υπέρ της άποψης του βρετανού επιστήμονα συνηγορούν κατ’ αρχάς τα αποτελέσματα των πειραμάτων που πραγματοποίησε. Μετρώντας με ηλεκτρόδια τη μυϊκή δραστηριότητα του ώμου και του στήθους ανθρώπων που είτε πετούσαν ακόντια είτε επιδίδονταν σε εργασίες ανάλογες με το γδάρσιμο ή το τρίψιμο δερμάτων, η ομάδα του Σο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μοναδική δραστηριότητα που μπορεί να εξηγήσει την υπερβολική ανάπτυξη του δεξιού τους χεριού είναι η επεξεργασία των δερμάτων. Η άποψη αυτή ενισχύεται περαιτέρω και από συγκεκριμένα αρχαιολογικά ευρήματα – ένα από τα αντικείμενα που ανευρίσκονται μαζί με σκελετούς ανθρώπων του Νεάντερνταλ είναι ένας τύπος ξυστριού γνωστού ως «ρακλουάρ» στους κύκλους των αρχαιολόγων – καθώς και από το ότι οι άνθρωποι του Νεάντερταλ έζησαν κατά τη διάρκεια μιας εξαιρετικά ψυχρής περιόδου, γεγονός που καθιστά απίθανη την περίπτωση του να μην είχαν κάποιο είδος προστασίας από το κρύο, κάποιο είδος ρούχων. Οι ερευνητές εικάζουν πως οι Νεάντερταλ χρειάζονταν γύρω στα έξι δέρματα ζώων για να φτιάξουν ένα ένδυμα ενώ έπρεπε να φτιάξουν ένα για κάθε μέλος της οικογενείας τους ανά έτος. Αυτό που αναδύεται όμως ως σημαντικό από την έρευνα των Βρετανών είναι μια νέα εικόνα των μακρινών προγόνων μας, οι οποίοι αν όντως περνούσαν πολύ περισσότερη ώρα στις σπηλιές τους φτιάχνοντας ρούχα, είναι πολύ πιθανό να επιδίδονταν και σε άλλες πολύπλοκες δραστηριότητες όπως το μαγείρεμα, η ανατροφή των παιδιών, η κατασκευή πολύπλοκων εργαλείων, ακόμη και το ζευγάρωμα με ανθρώπους.