Αναζήτηση
Η ιστορία μας ξεκινάει από την Κυψέλη και συγκεκριμένα τη Φωκίωνος Νέγρη, ή για να το πούμε πιο σωστά το «Fokionos Negri». Και μιλάμε για το κομμάτι που έγραψαν ο PRP και η Σάρα από την Κυψέλη, γνωστοί περισσότερο στα μουσικά πράγματα ως Keep Shelly in Athens.
Οι Keep Shelly In Athens άγγιξαν το απόλυτο χάιπ και έγιναν καυτό όνομα πριν καλά καλά ακουστούν στα μέρη μας, ενώ το μυστήριο που τύλιγε την ύπαρξή τους βοήθησε στην εξάπλωση της φήμης. Αυτό και το ότι άρεσαν πολύ πρώτα εκεί, στα ξένα.
Από την αρχή λοιπόν ήταν πολύ δύσκολο να κρατήσεις τη Σέλι στην Αθήνα. Με το που ανέβασαν κομμάτια τους στο myspace, τα τσίμπησε ο ΚEXP ραδιοφωνικός του Σιάτλ που ψάχνει γενικά νέα ταλέντα. Δεν αποκλείεται στο μεταξύ κάποιοι να γκούγκλαραν και τη Φωκίωνος ως δρόμο που είχε τη δική του ιστορία και αυτό σίγουρα δεν θα έκανε κακό στις μουσικές τους. Ακολούθησε το δυναμικό μουσικό μπλογκ Gorilla vs Bear και στο καπάκι το Pitchfork που ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις από τη θέση του στον κυβερνοχώρο. «Είναι οι νέοι Αir» έγραψε, κάνοντας αναφορά στον αέρινο, ατμοσφαιρικό τους ήχο.
Στις επιρροές τους Vangelis και Portishead ξεκάθαρα και στη συνέχεια κυκλοφορίες στη Forest Family και μια νέα συνεργασία με την Planet Mu, όπου μόλις έβγαλε το «Campus Martius Ep» (http: //www. planet. mu/discography/ZIQ314).
Οταν οι Keep Shelly in Athens έπαιξαν για πρώτη φορά στην Αθήνα ήταν ήδη μεγάλο «εισαγόμενο» όνομα και όλοι αδημονούσαν να τους δουν.
Το μυστήριο που επιμελώς κράτησαν γύρω από αυτό το παράξενο κορίτσι, τη Σέλι από την Κυψέλη που έφτασε και ξετρέλανε μέχρι και αυτόν τον φλεγματικό, πλην όμως πολύ ψαγμένο μουσικά άγγλο Τύπο, τον «Guardian», βοήθησε με το παραπάνω να αυξηθεί η γοητεία τους. Αλλά και να ανέβουν οι προσδοκίες.
Και μετά βγήκαν πάλι στον δρόμο, σε περιοδεία στην Αμερική. Ανακοινώθηκε επίσης πως θα δώσουν το «παρών» σε ένα από τα πιο δυνατά ραντεβού της μουσικής στον πλανήτη, στο φεστιβάλ Coachella τον Απρίλιο στην Καλιφόρνια.
«Δεν είναι καθόλου δύσκολο για έναν μουσικό, έλληνα ή μη, να δουλέψει όπως θέλει. Προσωπικά η τεχνολογία σήμερα μου επιτρέπει με ένα συμβατικό υπολογιστή και ένα ζευγάρι ηχεία να κάνω σχεδόν τα πάντα όσον αφορά τον ήχο μου. Και έχω γνωστούς και φίλους που φτιάχνουν πάρα πολύ ωραία πράγματα με τις μπάντες τους και δεν βρίσκουν κανένα εμπόδιο σε αυτό, κάνουν αυτό που θέλουν όπως το θέλουν», λέει ο Δημήτρης Γριμάνης, που άρχισε να γράφει τα πρώτα δικά του κομμάτια ενώ σπούδαζε στην Πάτρα.
«Ενα από τα ευχάριστα του χαλαρού μοντέλου σπουδών στην Ελλάδα είναι ο χρόνος που έχεις να ασχοληθείς με άλλα πράγματα… Στην αρχή κοιμόμουν με την κιθάρα δίπλα, μη τυχόν και μου έρθει ιδέα και δεν προλάβω να την αποτυπώσω. Μετά βρήκα κοπέλα», λέει.
Εξω, πάντως, στη μουσική έχουμε όνομα, κόντρα στους καιρούς και στο ζοφερό κλίμα που παλεύει η Ελλάδα. Το καταφέρνουν καλά οι φωτεινές συνθέσεις του Ευριπίδη Σαμπάτη, μέσα από το ηλιόλουστο και μελαγχολικό «A Healthy Dose Of Pain» και τους επτά ισπανούς μουσικούς συνοδοιπόρους του. Από τη βάση του στην Ιβηρική έρχεται κάθε τόσο εδώ για εμφανίσεις με τα νεότερα μουσικά και φρεσκαρισμένα κάθε φορά τα μουσικά αντανακλαστικά.
Το «Just A Kleenex», το πρώτο σιγκλ έκανε δουλειά παντού, ενώ οι συναυλίες σε διεθνή φεστιβάλ (βλέπε και Primavera) είναι σταθερά στο πρόγραμμα. Στην Ισπανία επίσης αυξάνονται συνεχώς οι φαν του Γιώργη Χριστοδούλου, ο οποίος βέβαια έχει ήδη σημαντική παρουσία στην Ελλάδα.
Το καινούργιο του «Flaneur» ωστόσο είναι το ισπανικό του άλμπουμ με άρωμα Μεσογείου και περιπλάνησης, ενώ ο Γιώργης, που εμφανίζεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα, ποστάρει κάθε τόσο στο μπλογκ του από τη Βαρκελώνη ή όπου αλλού βρίσκεται συνοδεύοντας τις μουσικές τους.
Αυτή η «νέα» διεθνής καριέρα των ελλήνων μουσικών έχει καλό γούστο και ήρεμους τόνους και δεν σταματά στις μουσικές εκδηλώσεις της ομογένειας.
