Τσιγκέλι, τσιγκελάκι…

Αγαπητή κυρία Αθηναίου, καλημέρα σας.

Ακουγα στην τηλεόραση, σε κάποιο κανάλι, την κ. Μπακογιάννη, που έχει κάνει και κόμμα, να μας λέει ότι εισάγουμε κατά 72% το κρέας που καταναλώνουμε ως χώρα και αναρωτήθηκα το εξής απλό. Αφού κανείς δεν φρόντισε να παράγουμε κρέατα και δεν ενίσχυσε ας πούμε τις στάνες και τις κτηνοτροφικές μονάδες με τα χρήματα των επιδοτήσεων που όλοι ξέρουμε σε ποιες τσέπες πήγαν.

Γιατί λοιπόν δεν δοκιμάζουμε να εξάγουμε, σε αντιστάθμισμα, τα κρέατα των πολιτικών (που τα έχουν και μπόλικα) για να δούμε ποια χώρα θα τα αγοράσει. Φοβάμαι ούτε η Ουγκάντα!

Με εκτίμηση, Αναστασία Σαρόγλου

Οπως αποφαίνεται και το γλαφυρό τετράστιχο του Κωνσταντίνου Βήτα από την εποχή των Στέρεο Νόβα, αγαπητή Αναστασία, «σαν κατεψυγμένα κρέατα πουλιούνται τα πρότυπα / Ταυτιζόμαστε με ήρωες κι αλλάζουμε πρόσωπα / Πολύ αργά καταλαβαίνουμε πως ήταν σαν μια στύση που πέφτει / Ενα εκατομμύριο στερεότυπα που δεν έχουν πια καμιά γεύση». Στα τσιγκέλια λοιπόν, για την σπαλομπριζόλα μας. Αντε και το νουά μας!

Του ποιητή ο νταλγκάς

Κυρία Φοίβη Αθηναίου,

καλησπέρα.

Παρακολούθησα με έκπληξη, αν όχι με τρόμο, την απευθείας σύνδεση πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής με τη Θεσσαλονίκη και το σπίτι του ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου. Απ’ όπου εκείνος που πρόσφατα αρνήθηκε το μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας σχεδόν έκανε σκουπίδι την κακόμοιρη παρουσιάστρια.

Δεν θα μπω στην υπερβολή, τη μεγάλη υπερβολή των μπλογκς που διάβασα στη συνέχεια ότι «με δυσκολία συγκράτησε τα δάκρυά της» (ψέμα μεγάλο καθώς δεν ήταν πουθενά και σε καμιά στιγμή εμφανές κάτι τέτοιο καθώς εκείνη επιχείρησε να τον αντιμετωπίσει με χαμόγελα), αλλά θα παραθέσω μια σειρά από ατάκες του, που δεν ξέρω αν αρμόζουν σε ποιητή και κοινωνικό άνθρωπο και αυτό αφού την αποστόμωσε λέγοντας πως «από κάθε άποψη έχω μαύρα μεσάνυχτα – ας πούμε ότι είναι φριχτό. Και τι έγινε; Εγώ ζω μια χαρά χωρίς να είμαι ενημερωμένος. Μόλις χτες έμαθα και το όνομα του Πρωθυπουργού».

Και τι δεν της είπε: «Ο,τι και να πείτε, ό,τι και να κάνετε, δεν έχετε καταλάβει ότι έχουμε ένα χάος ανάμεσά μας». «Δεν με ξέρετε, δεν σας ξέρω. Καλή είστε. Τρώγεστε», «Είναι ωραία τα λόγια σας και τα χαμόγελά σας, αλλά πιστεύω πως έχουμε τόσο μεγάλη διαφορά που μέσα σε δυο λεπτά δεν πρόκειται να συνεννοηθούμε και να συμφωνήσουμε».

Αντώνης Φλογερός, Τρίκαλα

Εμ και εκείνη δεν ήξερε. Δεν ρώταγε; Σε κάθε περίπτωση όμως μην το βλέπετε σαν κάτι απλό, αγαπητέ Αντώνη. Κατανοήστε τον ιδιόρρυθμο ποιητή. Συμπονέστε τον. Ο ταγμένος στις επάλξεις της πρόκλησης θεσσαλονικιός ποιητής είναι εκείνος που έχει καταγράψει μικρά ωραία δράματα στους στίχους του: «Το βράδυ που έγινε ο σεισμός οι άνθρωποι έτρεξαν στα πάρκα / Στο πάρκο των ανώμαλων δεν πάτησε κανείς». Ή: «Τα πρόβατα απήργησαν / και ζήτησαν καλύτερες συνθήκες σφαγής». Ή: «Μην καταργείτε την υπογεγραμμένη / ιδίως κάτω από το ωμέγα / είναι κρίμα να εκλείψει / η πιο μικρή ασέλγεια / του αλφαβήτου μας».

Τελευταία Νέα