Οι φαρμακοποιοί απεργούν και δεν εξυπηρετούν ασφαλιστικά ταμεία. Ο λαός, ο λαός στα πεζοδρόμια έτρεξε να εκτελέσει τις τελευταίες συνταγές. Οι καθ’ έξιν έφτιαξαν τις καβάτζες τους σε αγχολυτικά και οι κατά συρροήν συμπλήρωσαν τη συλλογή τους σε βιταμίνες, σαμπουάν κατά της ξηροδερμίας και πάτους κατά της ποδαρίλας. Μα πώς χώρεσε η ζωή μας όλη στο στενό μαγαζάκι της γωνίας;

Μπροστά στον τρόμο των γερόντων και των ασθενών, λέω να κάνω κι εγώ μια θυσία. Να, ορίστε. Δεσμεύομαι ενώπιόν σας ότι θα αντικαταστήσω τα πανάκριβα σφηνάκια μαγνησίου με μπανάνες και ξηρούς καρπούς μέχρι να γίνω τόφαλος. Οι νυχτερινές μου κράμπες, άλλωστε, δεν αποτελούν πρόβλημα για τους κάτω ορόφους που ακούνε να κοπανάω το μετατάρσιό μου στα μάρμαρα του μπάνιου ώρα μεσάνυχτα. Μπορώ επίσης να ζήσω κάλλιστα ΚΑΙ με ξηροδερμία κι ας μου κατεβεί η πιτυρίδα σαν την ψείρα στον γιακά.

Δεν θέλω να σας φρικάρω, αλλά το 2012 ενδέχεται να γίνουμε σαν την Αλίκη στη «Δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά». Εκεί που οδηγούσε τα πεινασμένα παιδάκια της Μακρινίτσας να κάνουν ντου σε παντοπωλείο. Στον ρόλο του μαυραγορίτη παντοπώλη δεν θα είναι ο Σπύρος Καλογήρου, αλλά η φαρμακοποιός της γειτονιάς μου. Κι αν δεν είναι διόλου μαυραγορίτισσα, τι να γίνει; Σάμπως κι εγώ είμαι η Βουγιουκλάκη;