Βασιλική Πέτσα

«Κάτι σημαίνει η βία των ανηλίκων»

Η Βασιλική Πέτσα ήταν 27 χρονών όταν άρχισε να γράφει με λιτή, στακάτη γλώσσα, το «Θυμάμαι» (Εκδ. Πόλις) : ένα συνταρακτικό πολυφωνικό ψυχολογικό θρίλερ για τη βία των ανηλίκων και την αδυναμία του κοινωνικού συστήματος να ακούσει τη φωνή των νέων και να τους λάβει υπόψη του. Πρωταγωνιστούν δυο ανήλικες φίλες που κατηγορούνται ότι σκότωσαν με απανωτές μαχαιριές έναν 80άρη σε ένα ελληνικό χωριό. Γύρω τους, διαφορετικοί κάθε φορά αφηγητές «θυμούνται» τα πριν και τα μετά του γεγονότος. Κανείς όμως δεν φτάνει στην ψυχή των κοριτσιών με τα αιματοβαμμένα χέρια, «διότι η κοινωνία των ενηλίκων δεν αναρωτιέται ποτέ τι θέλουν να πουν οι ανήλικοι όταν καταφεύγουν στη βία».

Από οικογένεια δασκάλων, μεγαλωμένη στην Καρδίτσα, η 28χρονη σήμερα Βασιλική Πέτσα πιστεύει ότι η κρίση θα μπορούσε να λειτουργήσει για τη γενιά της ως «ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα, στις δικές μας βάσεις». «Το κακό είναι ότι δεν έχουμε βρει την πυξίδα μας: μας ενώνει μια (δικαιολογημένη) άρνηση του κόσμου που μας κληροδότησαν οι γονείς μας, αλλά κανένα συγκεκριμένο αίτημα». Η ίδια άρχισε να σπουδάζει ηλεκτρολόγος – μηχανικός στο Μετσόβιο, αλλά κατέληξε με ένα πτυχίο Κοινωνιολογίας των Μίντια από το Μπέρμιγχαμ και με ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα Ευρωπαϊκής – Ελληνικής Λογοτεχνίας από την Οξφόρδη. Τώρα ετοιμάζει ένα διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου με θέμα την πολιτική βία, τον τρόμο και τη μνήμη στη σύγχρονη ελληνική και ιταλική λογοτεχνία.

Βασιλική Πέτσα, «Θυμάμαι», Πόλις