Αίμα από την πρώτη σελίδα. Ενα πτώμα παιδιού, μαχαιρωμένο έξω από ένα φαστφουντάδικο. Ηταν ο καλύτερος παίκτης στο μπάσκετ στο σχολείο, μαζί του έπαιζε και ο αφηγητής, ο εντεκάχρονος Χάρισον Οπόκου. Αυτό είναι και το βάπτισμα του Χάρι στη βία, στη ζωή. «Το πεθαμένο αγόρι ποτέ δεν έβλαψε κανέναν κι όμως το κάρφωσαν θανάσιμα. Είδα το αίμα. Το αίμα του. Αφού μπόρεσε να συμβεί σ’ εκείνον, μπορεί να συμβεί στον καθένα». Ο Χάρι ήρθε λίγους μήνες πριν από την Γκάνα, μαζί με τη μητέρα του και την αδελφή του Λίντα. Ζούνε σε ένα συγκρότημα κατοικιών, στους πύργους, όπως τους αποκαλεί ο Χάρι. Κοντά τους η θεία Σόνια, που καίει τα δάχτυλά της για να μην έχει αποτυπώματα και απελαθεί.

Η παρέα τού Χάρι είναι παιδιά με διαφορετική καταγωγή, Σομαλοί, Λετονοί, παιδιά χωρίς αναστολές, χωρίς δισταγμό να παίξουν στ’ αλήθεια τα άγρια παιχνίδια των μεγάλων. Κουβαλάνε μαχαίρια, υποδύονται βομβιστές αυτοκτονίας, χτυπάνε τα ζώα, λιώνουν με τα πόδια τους τις πάπιες, επιτίθενται με πέτρες σε δημόσια κτίρια και λεωφορεία, βάζουν φωτιά στην παιδική χαρά, εφορμούν επάνω σε ανήμπορους, ακόμη και στο καροτσάκι μιας υπέρβαρης γειτόνισσας. Βία για τη βία, βγαλμένη μέσα από εικόνες του playstation, του CSI και άλλων ψηφιακών και ηρώων κόμικς, αλλά με μία διαφορά: η βία των παιδιών αρχίζει και υλοποιείται με τους αληθινούς κανόνες του παιχνιδιού.

Μέσα στα ακατοχύρωτα όρια αυτού του παιχνιδιού ο Χάρι συντροφιά με τον φίλο του Ντιν προσποιούνται τους ντετέκτιβ, όμως ο Χάρι δεν παύει να είναι ο ξένος, που τον φοβούνται ότι κουβάλησε μικρόβια από την Αφρική. Ο Στίβεν Κέλμαν μεγάλωσε σε μια τέτοια υποβαθμισμένη συνοικία, δούλεψε σε διαφορετικές δουλειές και εμπνεύστηκε το βιβλίο από μια αληθινή δολοφονία ενός κοριτσιού από συνομήλικα παιδιά που συντάραξε την αγγλική κοινή γνώμη. Ως συγγραφέας επέλεξε τη φωνή ενός παιδιού, μια ιδιωματική φωνή με επιρροές από διαφορετικές εθνικότητες (όχι τόσο εμφανείς στα ελληνικά), και ένα κοφτό ύφος, αλλά προδίδεται αρκετές φορές καθώς προσδίδει στον ήρωά του σκέψεις και νοήματα προκατασκευασμένα λογοτεχνικά στο μυαλό ενός ενηλίκου.

Τα τελευταία χρόνια γράφτηκαν πολλά βιβλία με αφηγητές παιδιά της Αφρικής που ξέφυγαν από τα δεινά των εμφυλίων πολέμων. Στα «Αγρια παιδιά» όμως ένα αγόρι της Αφρικής έρχεται στη Δύση και αντιμετωπίζει έναν αλλιώτικο πόλεμο, έναν κοινωνικό εμφύλιο που διεξάγεται στη ζούγκλα των δυτικών πόλεων και των υποβαθμισμένων συνοικιών, με απρόβλεπτες συνέπειες για την εξάπλωσή του μέσα σε ένα δυτικό, οικονομικά εξαθλιωμένο και ηθικά ξεχαρβαλωμένο, σύστημα. Οπότε η μάχη μόλις τώρα αρχίζει.