Η οικογένεια Γιαννακόπουλου είναι συνυφασμένη με τον Παναθηναϊκό. Θα μπορούσε κάποιος να πει πως το αίμα που κυλά στις φλέβες τους έχει πράσινη απόχρωση.

Η προσφορά τους, ανυπολόγιστη. Σύνθημα διαχρονικό στα χείλη των οπαδών το «Παύλο Θεέ πάρε την ΠΑΕ» ακούστηκε σε πολλά γήπεδα πριν από κάποια χρόνια. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος δραστηριοποιείται στα κοινά του ΠΑΟ από το ’72. Το 1979, πάνω στη στροφή έχασε την ΠΑΕ από τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, αλλά δεν το έβαλε κάτω και κέρδισε με το σπαθί του θέση στην καρδιά του κόσμου με όσα έδωσε στο τμήμα μπάσκετ. Ηταν πρόεδρος όλων των τμημάτων του Ερασιτέχνη (’87-’97) και εδώ και 20 χρόνια διοικεί το τμήμα μπάσκετ μαζί με τον Θανάση, τον αδελφό του.

Οι τίτλοι, αμέτρητοι. Ξεχωρίζουν τα έξι ευρωπαϊκά τρόπαια και μια πλειάδα αστέρων (Γκάλης, Γιαννάκης, Πάσπαλι, Βράνκοβιτς, Ντομινίκ, Ράτζα, Ρέμπρατσα, Μποντίρογκα, Γιασικεβίτσιους, Διαμαντίδης, Σπανούλης, Σισκάουσκας) που ήρθαν Τριφύλλι. Η μεγαλύτερη επιτυχία των Παύλου και Θανάση, πάντως, ακούει στο όνομα Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Κάτι παραπάνω από τεχνικός των τίτλων.