Ο λόγος στους αναγνώστες.

Ο Μιχ. Κουβάτσος, 28ης Οκτωβρίου 30, Καμένα Βούρλα, γράφει:

«Η παρούσα κυβέρνηση κατά διάφορα χρονικά διαστήματα αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση με πομπώδεις διακηρύξεις υπέρ της διαφάνειας και της τιμωρίας όσων στελεχών τους κατηγορήθηκαν κατά καιρούς για εμπλοκή σε συγκεκριμένα σκάνδαλα, όπως της Μονής Βατοπεδίου, της Siemens, της ανάθεσης προμήθειας υποβρυχίων κ.ά., εξαπατούσαν τον ελληνικό λαό, αφού όλοι εγνώριζαν εκ των προτέρων ότι λόγω της μεθοδευμένης (από τους πολιτικούς) διαδικασίας που καθορίζεται στο Σύνταγμα (άρθρο 86) και στον ισχύοντα Νόμο περί ευθύνης υπουργών – υφυπουργών είχε ήδη επέλθει η παραγραφή των αδικημάτων τα οποία κατηγορούνταν ότι είχαν διαπράξει συγκεκριμένοι υπουργοί – υφυπουργοί (στελέχη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ).

Οι τυπικές διαδικασίες έγιναν από τις συγκροτηθείσες εξεταστικές επιτροπές της Βουλής για τη διερεύνηση των συγκεκριμένων σκανδάλων, που ήταν γνωστό πως είχαν παραγραφεί λόγω παρελεύσεως χρόνου από της τελέσεως τούτων. «Ουαί υμίν… υποκριταί», κατά την ρήση του Ευαγγελίου.

Συγκεκριμένα, για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου η παραγραφή έγινε τον Μάιο του 2009, όταν ο τότε πρωθυπουργός (Κώστας Καραμανλής) έκλεισε τη Βουλή ενώ οι εργασίες της ως είθισται διακόπτονται στα τέλη Ιουνίου, και έτσι κανένας δεν τιμωρήθηκε.

Για το σκάνδαλο της Siemens η επιτροπή της Βουλής που συγκροτήθηκε προς διερεύνηση των ευθυνών (κατηγοριών) δύο βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και δύο πρώην υπουργών της ΝΔ απεφάνθη (κατά πλειοψηφία) ότι είναι αστήρικτες οι κατηγορίες και η προανακριτική επιτροπή της Βουλής δεν θα συσταθεί ποτέ.

Για το σκάνδαλο της προμήθειας των υποβρυχίων, ο (τότε) κατηγορηθείς ΥΕΘΑ του ΠΑΣΟΚ, όπως αποφάσισε η αρμόδια επιτροπή της Βουλής από την έρευνα που έκανε, οι κατηγορίες εναντίον του άλλες έχουν παραγραφεί και κάποιες άλλες θα διερευνηθούν από την τακτική Ποινική Δικαιοσύνη. Δηλαδή πρόκειται για φιάσκο (με προδιαγεγραμμένη τη δικομματική συγκάλυψη).

Κατόπιν τούτων, οι διαμαρτυρόμενοι βουλευτές, κατά καιρούς και εκτός Κοινοβουλίου, όπου τους συναντήσουν οι «αγανακτισμένοι» πολίτες (εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες, δρόμους και πλατείες, διάφορες δημόσιες εκδηλώσεις κ.λπ.) δεν μπορούν να πείσουν κανέναν ότι δεν έχουν ποσοστό ευθύνης τόσο για την ατιμωρησία των κατηγορηθέντων για συμμετοχή στα εν λόγω σκάνδαλα προς πλουτισμό όσο και για την οικονομική κρίση· με ευθύνες των κυβερνήσεων της χώρας από της μεταπολιτεύσεως έως τώρα έχει περιέλθει σε απόγνωση το μείζον μέρος του λαού μας (φτώχεια, ανεργία, εγκληματικότητα, αναξιοκρατία, ανικανότητα κ.ά.)».