Αναζήτηση
«Κι είναι ο φόβος εµµονή και όχι µνήµη, γιατί η κάµερα δεν έχει καταγράψει το γεγονός;
Τον θάνατο που ονειρεύτηκα» λέει ένα ποίηµα. Αυτούς τους στίχους επιλέγει ως ερωτική επιστολή ο πρωταγωνιστής της ταινίας «Ο θάνατος που ονειρεύτηκα» (το ανάλογο του Ασηµάκη Κατσούλα, τηςυπόθεσης των σατανιστών που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο) για να σφραγίσει τον «καταραµένο» έρωτά του µε την πρωταγωνίστρια (το ανάλογο της ∆ήµητρας Μαργέτη). Κι από αυτούς ο σκηνοθέτης Παναγιώτης Κράββας έδωσε τίτλο στη «ροµαντική ταινία τρόµου», όπως λέει, που θα δούµε από αύριο στις αίθουσες.
Ο σκηνοθέτης που έρχεται από τησειρά «Singles» έχει υπογράψει πολλά επεισόδια του «Κόκκινου κύκλου», της «10ηςεντολής» και την ταινία «Ρ20» (µαζί µε τον ΛάκηΛαζόπουλο) δηλώνει πως θέλησε να καταγράψει «το έγχρωµο ταξίδι µιας παρέας νεαρών παιδιών σ’ έναν ασπρόµαυρο, ερµητικά κλειστό κόσµο. Μία ιστορία για τη ζωή, τον έρωτα και τον θάνατο, βαµµένη µε αίµα και ποτισµένη µε δάκρυα. Αναφορές υπάρχουν στην ιστορία Κατσούλα – Μαργέτη, όπως και σε άλλες αδιέξοδες – “καταραµένες” ιστορίες που έχουν ή δεν έχουν δει το φως της δηµοσιότητας».
Ολα στο φιλµ τουΠαναγιώτη Κράββα αρχίζουν στην Αθήνα, κάπου βόρεια… Μια παρέα εφήβων στην οποία ξεχωρίζει η γοητευτική ∆ωροθέα θα γίνουν άθελά τους οιπρωταγωνιστές, άλλοι ως θύτες και άλλοι ως θύµατα, σ’ ένα σκηνικό θανάτου. Ο καταλύτης της ιστορίας έρχεται µε το σκίρτηµα του έρωτα και παίρνει σάρκα και οστά στη θωριά του Χρήστου, ενός απόµακρου έφηβου, νεοφερµένου στο αθηναϊκό προάστιο.
Σε µικρό χρονικό διάστηµα, η ηγετική µορφή µε την ακατανίκητη έλξη θα αποτελέσει τον κεντρικό πυρήνα της παρέας. Αλλά και τον αδιαµφισβήτητο θύτη.
Στις µέρες µας είναι όλο και πιο συχνά τα ακραία φαινόµενα από σατανιστές ή θρησκόληπτους;
«Οι µέρες που διανύουµε είναι µέρες κρίσης, µοναξιάς και αποξένωσης, ένδειας οραµάτων και αξιών, έλλειψης παιδείας και γνώσης», λέει ο σκηνοθέτης. «Σε τέτοιους καιρούς, ο άνθρωπος προσπαθεί να “ανήκει”, να “δίνει νόηµα” και καταφεύγει σε γκέτο, οµάδες και σε περιβάλλοντα που θεωρεί ότι θα αισθάνεται ασφαλής και προστατευµένος». Οσο για την ψηφιακή εποχή µας, θεωρεί ότι «τα ψηφιακά δεδοµένα, όπως το ∆ιαδίκτυο και οποιαδήποτε άλλη «απρόσωπη» έννοια όπως η τηλεόραση, το βιβλίο, ο κινηµατογράφος, είναι στο χέρι του ανθρώπου. ∆εν υπάρχει καλό η κακό Ιντερνετ, τηλεόραση ή βιβλίο. Υπάρχει η βούληση του ανθρώπου, η παιδεία και η κρίση του, οι επιλογές του, ο τρόπος που τα χρησιµοποιεί».
INFO
«Ο θάνατος που ονειρεύτηκα» του Παναγιώτη Κράββα, από αύριο στους κινηµατογράφους
