Το µεγάλο κέρδος για τη χθεσινή νίκη της ΑΕΚ δεν είναι το βαθµολογικό. Ούτε, µόνο, το γεγονός πως µένει στη µάχη της διεκδίκησης του τίτλου.

Η ΑΕΚ απέδειξε πως το ρόστερ της δεν είναι τόσο µικρό. Ισως δεν έχουν όλοι οι παίκτες τις ίδιες δυνατότητες, αλλά µπορούν να προσφέρουν σηµαντικές λύσεις σε µια οµάδα που ρολάρει και σταδιακά εµφανίζει άνοδο φόρµας.

Ο Αργυρίου, καλός στα φιλικά του καλοκαιριού, έµεινε στα… πιτς για να µεγαλώσει. Μα, το ποδόσφαιρο δεν είναι µε βάση την επετηρίδα!Ο µπακ ήταν θαυµάσιος µε τρεξίµατα και σωστά ανεβάσµατα. Ο «αόρατος» Νταντόµο, γνήσιος αριστερός µπακ, εξέπληξε µε τις προωθήσεις και τη σοβαρότητά του. Ο Γκερέιρο, αργός σαν τον… µουτζούρη αλλά µε ξεχωριστή ποιότητα ως πασέρ, µπορεί να διακριθεί έξω από την περιοχή. Οσο για τον Μπερνς, ωρίµασε και η ταχύτητά του, το Νο 1 στοιχείο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, σε υποχρεώνει να τον υπολογίζεις πάντα. Το ρίσκο του Χιµένεθ έπιασε στο 100%. Γιατί έδωσε κίνητρο σε ποδοσφαιριστές, γιατί τους έπεισε πως µπορούν να νικήσουν τον Παναθηναϊκό και τους καταπονηµένους παίκτες του. Εκεί κρίθηκε το ντέρµπι. Οταν οι Πράσινοι» ήθελαν φιάλες οξυγόνου, στην ΑΕΚ τα έδιναν όλα! Μέχρι, φυσικά, να πέσουν κάτω σαν κοτόπουλα από τις κράµπες λόγω της µεγάλης προσπάθειας – αλλά ο Χιµένεθ κέρδισε. Η… άγνοια κινδύνου που έχουν όλοι οι Ισπανοί, τους βοηθά στις αναζητήσεις τους. Το έκανε ο Φερέρ. Το προχώρησε ο Βαλβέρδε. Το συνεχίζει ο Χιµένεθ. Η νοοτροπία τους είναι πως δεν υπάρχουν βασικοί και αναντικατάστατοι. Το πλάνο µετράει. Αυτό έκανε ο Μανόλο και έδειξε τον δρόµο που θα ακολουθήσει στο εξής η ΑΕΚ. Αν καταφέρει να συνδυάσει το χτίσιµο της νέας οµάδας µε µια πορεία πρωταθλητισµού, ασφαλώς θα έχει βάλει τις βάσεις για τη δική του επιτυχία.