Γιατί άραγε χριστιανικές Εκκλησίες φοβούνται τόσο πολύ τη χειροτονία γυναικών ως ιερέων; Το Βατικανό έχει µάλιστα εξισώσει τις χειροτονίες γυναικών µε τα χειρότερα εγκλήµατα, όπως αυτό της παιδεραστίας…
ΗΜαρία Βιτόρια Λονγκιτάνο είχε από µικρή κλίση στην ιεροσύνη. Παιδί στην πόλη της, τη Νισόρια της Σικελίας, «βάπτιζε» τις κούκλες της, προσποιούνταν πως χοροστατούσε σε λειτουργίες και «κοινωνούσε» τα παιχνίδια της µε µπισκότα και τσιπς. Οταν µεγάλωσε, προσευχόταν να µπορέσει να γίνει ιερέας. Καθώς όµως το Βατικανό αποκλείει οποιαδήποτε τέτοια προοπτική, στράφηκε στην Παλαιά Καθολική Εκκλησία, η οποία διαχωρίστηκε τον 19ο αιώνα από τη Ρωµαιοκαθολική αντιδρώντας κυρίως στο αλάθητο του Πάπα. Και στις 22 Μαΐου, η 35χρονη Λονγκιτάνο χειροτονήθηκε ιερέας κατά τη διάρκεια τελετής που πραγµατοποιήθηκε σε µια αγγλικανική εκκλησία στη Ρώµη. Τώρα είναι γνωστή ως µητέρα Βιτόρια, ετοιµάζεται να ηγηθεί µιας ενορίας στη Σαµπιονέτα της Λοµβαρδίας και τον περασµένο µήνα, στις διακοπές της, χοροστάτησε στην πρώτη λειτουργία της στη Σικελία.

Στην Ιταλία υπάρχουν λιγότεροι από 300 παλαιοί καθολικοί, η χειροτονία της Λονγκιτάνο όµως προκάλεσε θόρυβο, καθώς έγινε σε µια περίοδο που αυξάνεται η δυσαρέσκεια µεταξύ των πιστών για την ανικανότητα του Βατικανού να αντιµετωπίσει το σκάνδαλο των παιδεραστών ρωµαιοκαθολικών ιερέων. Και τον Ιούλιο η δυσαρέσκεια αυτή έγινε ακόµη µεγαλύτερη όταν το Βατικανό αναθεώρησε τους εσωτερικούς νόµους του για να περιλάβει την απόπειρα χειροτονίας γυναικών µεταξύ των «πιο σοβαρών εγκληµάτων», καθιστώντας την ανάλογη µε την αίρεση, την αποστασία και την παιδεραστία…

Η χειροτονία γυναικών επέφερε από το 2008 την ποινή του αφορισµού, τόσο για τη γυναίκα όσο και για το πρόσωπο που επιχειρεί να τη χειροτονήσει. Η κοινωνία όµως αλλάζει και όχι απαραίτητα προς την κατεύθυνση που θα ήθελε το Βατικανό.

Ετσι η εξίσωση της χειροτονίας γυναικών µε ένα στυγερό έγκληµα όπως η παιδεραστία προκάλεσε την οργή πολλών καθολικών. «Ισως αυτοί που συνέταξαν το έγγραφο κάτι να ξέρουν», έγραψαν στο περιοδικό «Τhe Νational Catholic Reporter» δύο καθηγητές του Πανεπιστηµίου του Σηάτλ, η φραγκισκανή µοναχή και κλινική ψυχολόγος Φραν Φέρντερ και ο ιερέας, ψυχοθεραπευτής και δικηγόρος του εκκλησιαστικού δικαίου Τζων Ιγκλ. «Η άρνηση να επιτρέψουν τις γυναίκες στο άδυτο της εκκλησιαστικής εξουσίας µπορεί να σχετίζεται µε τις σεξουαλικές καταχρήσεις στον κλήρο και την ανικανότητα του Βατικανού να αντιµετωπίσει αυτό το έγκληµα µε πραγµατικά ποιµαντορικό τρόπο. Είναι άραγε έγκληµα η απόπειρα χειροτονίας γυναικών ή το πραγµατικό έγκληµα είναι η άρνηση να επιτραπεί;».

Σύµφωνα µε την Εριν Σάιζ Χάνα, διευθύντρια της Διάσκεψης για τη Χειροτονία των Γυναικών που έχει την έδρα της στην Ουάσιγκτον, η εξίσωση της χειροτονίας γυναικών µε τα µεγαλύτερα εγκλήµατα σηµαίνει ότι το Βατικανό βρίσκεται σε άµυνα «επειδή το κίνηµά µας µεγαλώνει». Σύµφωνα µε την ίδια, περίπου 100 γυναίκες έγιναν ρωµαιοκαθολικοί ιερείς αφότου µια οµάδα επτά γυναικών χειροτονήθηκε το 2002 κατά τη διάρκεια µιας τελετής που έγινε στον Δούναβη, στην Αυστρία – αν και προφανώς δεν αναγνωρίζονται από την Εκκλησία.