Στ΄ αλήθεια, πίστευε κανείς ότι η υποβολή του Προγράμματος Σταθερότητας θα έριχνε τα σπρεντ; Υπήρχε κάποιος στην κυβέρνηση που πίστευε ότι οι «αγορές» περίμεναν μια ανάλυση προθέσεων για να αποσυρθούν διακριτικά και να μας αφήσουν ήσυχους για όσο χρόνο χρειαζόμαστε να διαβουλευτούμε για το φορολογικό, να ανακαλύψουμε πόσα χρήματα δαπανά το Δημόσιο σε μισθούς και επιδόματα, να αποφασίσουμε ποιες αντιπαραγωγικές υπηρεσίες του θα συγχωνεύσουμε και να επιλέξουμε γενικούς γραμματείς για τους πιο νευραλγικούς τομείς των πιο νευραλγικών υπουργείων; Αν υπήρχε κάποιος που τα πίστευε όλα αυτά, είναι αφελής.

Το χειρότερο είναι ότι μάλλον υπάρχουν κάποιοι που τα πιστεύουν ακόμα. Και έχουν θέσει εαυτούς εκτός πραγματικότητας. Στην κυβέρνηση εμφανίζονται συμπτώματα υστερικής απραξίας. Αυτή η νόσος δεν θέλει και πολύ να διαδοθεί από την πολιτική στην κοινωνία. Κινδυνεύουμε να καταληφθούμε συλλογικά από ένα παραλυτικό άγχος.

Η κυβέρνηση διαμαρτύρεται για τη διασπορά φημών. Όμως, υπάρχει χειρότερη φήμη από την αναδρομική περικοπή αποδοχών όταν το ύψος της δεν προσδιορίζεται; Υπάρχει χειρότερη φήμη από την ενδεχόμενη στάση πληρωμών των επιδομάτων ανεργίας όταν ταυτόχρονα αναβάλλεται η εφαρμογή στοιχειωδών ρυθμίσεων για τις ασφάλειες και τις συντάξεις; Αυτές τις φήμες ποιος τις διασπείρει;

Οι μέρες χάνονται με δηλώσεις ότι δεν υπάρχει ούτε μια μέρα για χάσιμο. Οι κυβερνητικές συσκέψεις έχουν πάρει μορφή ομαδικής ψυχοθεραπείας. Σχήματα μεταβλητής γεωμετρίας φιλολογούν για τον τετραγωνισμό του κύκλου. Η ερχόμενη εβδομάδα θα μας βρει στην πιο σουρεαλιστική κατάσταση: οι αγρότες καλούνται στο Ζάππειο και η Βουλή ξεκινά τη μαζική ανασκαφή του παρελθόντος με πέντε Εξεταστικές. Μας βλέπουν οι ξένοι και λένε: «Είναι τρελοί αυτοί οι Έλληνες!».