«Το 1969 δούλευα ως εργατοτεχνίτης στο λιμάνι του Πειραιά.

Άρχισαν τότε οι ζυμώσεις για τα Δεκαοχτώ κείμενα. Δεν θυμάμαι ποιος μου πρότεινε να πάρω μέρος σε αυτή την υπόθεση. Η πρώτη πάντως συνάντηση, με τον βασικό πυρήνα των δεκαοχτώ, έγινε στο σπίτι του Μπούλη Φραγκόπουλου. Τσίρκας, Σινόπουλος και άλλοι, που τους ήξερα από τα γραφτά τους. Με τον Τσίρκα γίναμε φίλοι. Έμενα Δεινοκράτους, λίγο πιο κάτω, στον ίδιο δρόμο, ο Κόλιας ο Μαραμπού, από πάνω του, Λουκιανού, η Τζόυ, φίλη του Στρατή. Σχεδόν κάθε βράδυ πηγαίναμε στην ταβέρνα της κυρά-Ζωής, σύνορο με τα πευκάκια του Λυκαβηττού. Η κυρά-Ζωή πληθωρική, με μεγάλο κόρφο. (…) Ο Τσίρκας είχε μια βαθύτατη πάντα αγάπη για τους λαϊκούς ανθρώπους. Του άρεσε η λαδόκολλα. Και δεν έχανε βέβαια το χιούμορ του. «Ξέρεις γιατί είναι νόστιμοι οι κεφτέδες της κυρά-Ζωής; Γιατί τους πλάθει με τα βυζιά της».

Τελευταία Νέα