Οι φρονιμίτες είναι το τρίτο και τελευταίο ζεύγος γομφίων που βγάζουν οι περισσότεροι άνθρωποι σε ηλικία είκοσι ετών περίπου. Κάποιες φορές τα δόντια αυτά είναι πολύτιμα για το στόμα, αν είναι γερά και ίσια, συνήθως όμως φυτρώνουν στραβά και χρειάζονται εξαγωγή.

Οι φρονιμίτες, όταν φυτρώνουν στραβά, μπορούν να δημιουργήσουν διάφορα προβλήματα –μπορεί να βγαίνουν προς το πλάι και όχι προς τα κάτω, να έχουν κλίση προς τους τραπεζίτες ή εντελώς αντίθετη από αυτούς, να βγαίνουν με κλίση προς τα μέσα ή προς τα έξω. Οι στραβοί φρονιμίτες μπορούν να δημιουργήσουν συμφόρηση ή να καταστρέψουν τα παρακείμενα δόντια, τη γνάθο ή τα νεύρα.

Όταν οι φρονιμίτες έχουν κλίση προς τους τραπεζίτες, αυξάνεται η πιθανότητα να τερηδονιστούν οι τραπεζίτες λόγω παγίδευσης πλάκας και υπολειμμάτων τροφών. Εξάλλου, οι φρονιμίτες μπορεί να μην ανατείλουν καθόλου και να παραμείνουν όπως λέμε έγκλειστοι μέσα στο ούλο και/ή τη γνάθο ή να ανατείλουν μερικώς (ημιέγκλειστοι).

Όταν ο φρονιμίτης είναι ημιέγκλειστος, συσσωρεύονται βακτήρια ανάμεσα στο ούλο και στο δόντι, τα οποία προκαλούν φλεγμονές με πόνο, πρήξιμο, ακαμψία της γνάθου και γενική κακουχία. Τα ημιέγκλειστα δόντια είναι επίσης πολύ πιο ευάλωτα στην τερηδόνα και στην ουλίτιδα γιατί, λόγω θέσης, είναι δύσκολο να τα φθάσει η οδοντόβουρτσα και να καθαριστούν καλά όλες οι επιφάνειές τους.

Πώς γίνεται η εξαγωγή του φρονιμίτη;

Οι φρονιμίτες μπορεί να μην ανατείλουν καθόλου και να παραμείνουν όπως λέμε έγκλειστοι μέσα στο ούλο και/ή τη γνάθο ή να ανατείλουν μερικώς, να φυτρώσει δηλαδή μόνο ένα τμήμα τους.

Το πόσο εύκολα ο οδοντίατρος ή ο ειδικός χειρούργος οδοντίατρος θα βγάλει το φρονιμίτη εξαρτάται από τη θέση του έγκλειστου δοντιού. Ο γιατρός θα σας εξηγήσει τι περίπου να περιμένετε κατά την εξέταση που θα σας κάνει πριν την εξαγωγή.

Αν ο φρονιμίτης έχει ανατείλει ολόκληρος μέσα από το ούλο, η εξαγωγή του γίνεται εξίσου εύκολα με αυτή οποιουδήποτε άλλου δοντιού. Αν όμως ο φρονιμίτης δεν έχει ανατείλει και είναι έγκλειστος στη γνάθο, τότε χρειάζεται να γίνει τομή στο ούλο και στη συνέχεια αφαίρεση του τμήματος του οστού που βρίσκεται πάνω από το δόντι.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνήθως γίνεται τμηματική εξαγωγή του δοντιού και δεν αφαιρείται ολόκληρο, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η ποσότητα οστού που πρέπει να αφαιρεθεί για την εξαγωγή του δοντιού.