«Τα σημάδια έκαναν δύο μήνες να σβήσουν»

Ήταν δύο χρόνια παράνομος στην Ελλάδα ο 23χρονος Χασάν, όταν τον περασμένο Οκτώβριο πείστηκε από ομοεθνείς του Πακιστανούς να πάνε στη Διεύθυνση Αλλοδαπών και να ζητήσουν πολιτικό άσυλο: «Πήγαμε τρεις συνεχόμενες Παρασκευές από τα ξημερώματα αλλά οι ουρές ήταν μεγάλες και παίρνανε μόνο 50 αιτήσεις». Τελευταία φορά πήγε στις 8 Νοέμβρη και το μετάνιωσε.
O Χασάν βρέθηκε ανάμεσα σε εκατοντάδες συμπατριώτες του που αποφάσισαν να πολιορκήσουν τη Διεύθυνση Αλλοδαπών ζητώντας δίκαιη μεταχείριση και να αυξηθεί ο αριθμός των αιτήσεων πολιτικού ασύλου. Ούτε που κατάλαβε, εξηγεί, πώς βρέθηκε στο επίκεντρο των επεισοδίων με τους αστυνομικούς: «Αυτό που θυμάμαι είναι ότι ήμουν στο έδαφος και τρεις αστυνομικοί με χτυπούσαν με ρόπαλα και γροθιές, στο πρόσωπο, στο κεφάλι, στα πόδια, στην πλάτη. Φώναζα και τους εκλιπαρούσα να σταματήσουν αλλά εκείνοι συνέχιζαν…».

Ο 23χρονος Χασάν δεν έκανε τελικά αίτηση για πολιτικό άσυλο ούτε σκοπεύει να κάνει. Συνεχίζει να ζει και να δουλεύει παράνομα στην Αθήνα. Ζει με δέκα ακόμα ομοεθνείς του σ΄ ένα χαμόσπιτο στο Πέραμα και πληρώνουν 80 ευρώ ο ένας τον μήνα. Το μεροκάματό του δεν ξεπερνά τα 15 ευρώ την ημέρα. Μετά τον ξυλοδαρμό του, όπως λέει στα «ΝΕΑ», «κατάφερα να ξεφύγω τρέχοντας αλλά δέκα μέρες δεν μπορούσα να πάω για δουλειά. Τα σημάδια στην πλάτη μου έκαναν δυο μήνες να φύγουν. Ακόμα έχω φοβερούς πονοκεφάλους αλλά το μεγαλύτερό μου πρόβλημα είναι μήπως με συλλάβουν και με απελάσουν…».

Ο Χασάν είναι ακόμα παράνομος αλλά ζωντανός. Σε αντίθεση με τον 25χρονο Σουδανό Αμπτουκαρίμ Ίτρις που περπατούσε αμέριμνος στην περιοχή της Ομόνοιας στις 22 Φεβρουαρίου 2008. Ήταν 2 το μεσημέρι όταν τον σταμάτησαν τρεις αστυνομικοί της Άμεσης Δράσης με μηχανές μεταξύ Σοφοκλέους και Σωκράτους.

Από το στόμα του έτρεχε αίμα

Κανείς δεν γνωρίζει τι τον ρώτησαν ούτε αν και τι απάντησε. Εκείνο όμως που είναι γνωστό και το κατέθεσαν πολλοί αυτόπτες μάρτυρες, είναι ότι οι τρεις αστυνομικοί άσκησαν εις βάρος του 25χρονου Σουδανού υπέρμετρη και αναιτιολόγητη βία. Ο ένας μάλιστα τον χτύπησε επανειλημμένα και με ιδιαίτερη σκληρότητα. Τον κλότσησε τόσο δυνατά στο πρόσωπο που ο νεαρός σωριάστηκε στο έδαφος αναίσθητος και από το στόμα του έτρεχε αίμα. Οι αυτόπτες μάρτυρες φώναζαν στους αστυνομικούς να σταματήσουν και τελικά, αρκετή ώρα μετά το άτυχο θύμα είχε την «τύχη» να μεταφερθεί με ασθενοφόρο σε νοσοκομείο.

Για τον 25χρονο Αμπτουκαρίμ δεν θα γνωρίζαμε τίποτα αν δεν τον αναζητούσαν φίλοι του αλλά και αυτόπτες μάρτυρες. Επί 6 ημέρες οι υπεύθυνοι του Αστυνομικού Τμήματος Ακροπόλεως δεν τους έδιναν καμία πληροφορία ούτε κι όταν πήγαν συνοδευόμενοι από δικηγόρο. Στις 28 Φεβρουαρίου πληροφορήθηκαν τελικά από την Πολυκλινική Αθηνών ότι ο νεαρός μεταφέρθηκε νεκρός στην κλινική και ότι μια μέρα αργότερα αστυνομικοί του Τμήματος Ακροπόλεως είχαν παραλάβει το πτώμα. Μηνυτήρια αναφορά για τον ξυλοδαρμό και τον θάνατο του άτυχου Σουδανού από όργανα της τάξεως (!) κατέθεσε στον εισαγγελέα η Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα των Προσφύγων. Η ιστορία του Αμπτουκαρίμ είναι μια από τις δεκάδες περιπτώσεις που καταγράφονται στην Ετήσια Έκθεση 2008 που εκπονήθηκε πρόσφατα από το Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για τον Ρατσισμό «ΑΝΤΙΓΟΝΗ». Στην πολυσέλιδη έκθεση καταγράφονται φαινόμενα, ζητήματα και κρούσματα ρατσισμού, διακρίσεων και ξενοφοβίας αλλά και κακών πρακτικών της Διοίκησης σε έξη κρίσιμους τομείς (απασχόληση, νομοθεσία, εκπαίδευση, στέγαση, ρατσιστική βία και υγεία- πρόνοια). Συντάκτης της έκθεσης είναι ο κ. Νάσος Θεοδωρίδης, δικηγόρος, διευθυντής του Κέντρου «ΑΝΤΙΓΟΝΗ».