«Δεν αφιερώνω τραγούδια σε πολιτικούς γιατί δεν τους γουστάρω», δηλώνει ο Βαγγέλης Κορακάκης που αυτόν τον χειμώνα εμφανίζεται στη «Μαγιοπούλα» (Καισαριανή). Όσο για το ποιοι αγνοούν το λαϊκό τραγούδι σήμερα και είναι ριγμένο, απαντά: «Οι εταιρείες δίσκων είναι η αιτία της σημερινής κατάστασης. Αυτές γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τι δύναμη έχει η δημιουργία και πιο συγκεκριμένα το λαϊκό μας τραγούδι. Το αγνοούν εσκεμμένα». Πάντως όσον αφορά τον τραγουδιστή με τον οποίο θα ήθελε να συνεργαστεί, αυτός είναι ο Λάκης Χαλκιάς. «Θα ήθελα πολύ να κάνω δίσκο μαζί του, τον θεωρώ σπουδαίο τραγουδιστή και νομίζω ότι τα τραγούδια μου του ταιριάζουν».


Το λαϊκό τραγούδι είναι σήμερα λίγο… ριγμένο;

Δεν είναι λίγο, είναι πάρα πολύ. Γιατί πιστεύετε ότι δεν ακούγεται από ραδιόφωνα και κανάλια;

Είναι οργανωμένο σχέδιο που σκοπό έχει να το εξαφανίσει, στο όνομα της παγκοσμιοποίησης.

Ευτυχώς που ακόμα υπάρχουν κάποιες εκπομπές στα κρατικά κανάλια και ελάχιστοι άνθρωποι στο ραδιόφωνο που το υποστηρίζουν και επιμένουν.

Και οι μεγάλες εταιρείες δίσκων μήπως το αγνοούν;

Αυτές είναι η αιτία της σημερινής κατάστασης. Αυτές γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τι δύναμη έχει το λαϊκό μας τραγούδι. Το αγνοούν εσκεμμένα.

Γιατί επιμένετε; Τι σημαίνει για εσάς το λαϊκό τραγούδι;

Για εμένα είναι το αυτονόητο, και τα πάντα. Γιατί πάντα πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι το λαϊκό μας τραγούδι ζει και συνεχίζει να έχει την ίδια δύναμη όπως παλιά στις ψυχές των Ελλήνων.

Πόσο δύσκολο είναι να φθάσει ένα καλό λαϊκό τραγούδι στον κόσμο;

Σήμερα είναι πολύ δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο. Μπορεί να φτάσει ακόμα και από στόμα σε στόμα.

Κάποτε υπήρξαν οι Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Π. Πάνου, Κ. Γκρέυ, Γαβαλάς, Αγγελόπου

λος. Σήμερα;

Νομίζω ότι και σήμερα υπάρχουν αξιόλογοι τραγουδιστές, αλλά είναι άτυχοι γιατί στις δεκαετίες του ΄50-΄60 οι εταιρείες δίσκων προωθούσαν το λαϊκό τραγούδι, ενώ σήμερα το πολεμάνε. Γιατί στα νυχτερινά κέντρα το κέφι «ανάβει» μόνο με λαϊκά τραγούδια;

Είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο. Γιατί τα λαϊκά τραγούδια έχουν τη δύναμη της αλήθειας. Είστε απ΄ τους ελάχιστους που σήμερα γράφουν λαϊκό στίχο και μουσική. Βλέπετε να αντέχει το λαϊκό τραγούδι;

Το μόνο που αντέχει σήμερα είναι το λαϊκό τραγούδι. Δεν έχει γίνει μουσειακό είδος. Παραμένει επίκαιρο τόσες δεκαετίες κα συνεχώς βγαίνουν παιδιά που ζητάνε να μάθουν μπουζούκι, κάνουν κομπανίες, τραγουδάνε σε ταβέρνες και σε παρέες. Υπάρχει μέλλον.

Έχετε συνεργαστεί στο παρελθόν με Αντώνη Καλογιάννη, Δημήτρη Μητροπάνο, Γιάννη Ντουνιά, Ρένα Στάμου, Χαρά Πομώνη, Γεράσιμο Ανδρεάτο κ.ά. Υπάρχει κάποιος με τον οποίο θα θέλατε να συνεργαστείτε;

Θα ήθελα πολύ να κάνω δίσκο με τον Λάκη Χαλκιά, τον θεωρώ σπουδαίο τραγουδιστή και νομίζω ότι τα τραγούδια μου του ταιριάζουν.

Ποια μεγάλη φωνή σάς έκανε να αγαπήσετε από παιδί το λαϊκό τραγούδι;

Τσαουσάκης, Μπέλλου, Μπιθικώτσης.

Ποιον από τους δίσκους σας θεωρείτε πιο σημαντικό;

Το «Λαύριο», τον θεωρώ τον πιο ολοκληρωμένο μου δίσκο. Ήταν μια στιγμή της ζωής μου που τα τραγούδια μου βρήκαν την καλύτερη αντιμετώπιση.

Υπάρχει κάποιο τραγούδι συναδέλφου σας που θα θέλατε να ήταν δικό σας;

«Νταλίκα»: Δήμος Μούτσης, Κώστας Τριπολίτης.

Τα τελευταία χρόνια έχετε ρίξει… άγκυρα στη «Μαγιοπούλα» (Καισαριανή). Γιατί δεν την αποχωρίζεστε;

Πώς και γιατί να αποχωριστείς κάτι που σου δίνει χαρά, δύναμη και στίγμα. «Η Μαγιοπούλα» είναι κάτι σαν την οικογένειά μου. Τα τραγούδια σας (κοινωνικά, ερωτικά) έχουν μελαγχολικό ύφος. Ο λόγος;

Τα τραγούδια μου είμαι εγώ. Έτσι είμαι ως άνθρωπος, ό,τι νιώθω, ό,τι πιστεύω αυτό και γράφω.

Στο πλάι σας έχετε τον τελευταίο καιρό τον γιο σας Βασίλη. Είστε αυστηρός μαζί του ή του… συγχωρείτε τυχόν λαθάκια;

Νομίζω ότι σε θέματα ηθικής και αξιοπρέπειας είμαι αυστηρότατος. Όσο για τα λαθάκια, χρειάζονται για να μαθαίνουμε.

«Αν θέλεις φύγε», «Δεν ήξερες, δεν ρώταγες», «Κανείς δεν είδε». Σε ποιους πολιτικούς θα τα αφιερώνατε;

Δεν αφιερώνω τραγούδια σε πολιτικούς γιατί δεν τους γουστάρω.

«Πρώτο φθινόπωρο». Όταν το ερμηνεύεται, τι σας έρχεται στον νου;

«Πρώτο φθινόπωρο»: Οκτώβρης 1986 στην κουζίνα του σπιτιού μου στη Λεωφόρο Καισαριανής. Ο δρόμος κατεβάζει πολλά νερά μετά τη δυνατή βροχή. Υπόθεση πέντε λεπτών και το τραγούδι φανερώθηκε. Ακαριαία εισαγωγή και στίχοι, μουσική. Τηλεφωνώ στη γυναίκα μου Μαριάννα. Άκου, «Πρώτο φθινόπωρο»!

Κάποτε ο μετανάστης έφευγε για την ξενιτιά με ένα δισκάκι του Καζαντζίδη στη βαλίτσα του. Ο σημερινός μετανάστης ποιο αντίστοιχο δισκάκι θα έπαιρνε μαζί του;

Προφανώς ο σημερινός μετανάστης είναι ο εργαζόμενος, ο άνθρωπος που μοχθεί να τα βγάλει πέρα στην ίδια του την πατρίδα. Ίσως ένα τραγούδι που να μιλάει για δύναμη, για ελπίδα, για αξιοπρέπεια. Όπως η «Δραπετσώνα».

Τι σας ανησυχεί σήμερα στην κοινωνία, με τη φτώχεια και την ανεργία να αγγίζουν όλο και περισσότερα νοικοκυριά;

Με ανησυχεί περισσότερο η ηθική (ανηθικότητα) που προσπαθούν να επιβάλουν οι σημερινές συνθήκες ζωής στους νέους ανθρώπους, μπολιάζοντας τη ζωή μας με βρωμιά, αναξιοκρατία και ηθική κατάπτωση.

Ποια τραγούδια θα αφιερώνατε στη γενιά των 700 ευρώ;

«Μάνα πού ζω»!