«Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΔΕΝ ΛΥΝΕΙ ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ
ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ,
ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΩΣΤΟΣΟ
ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΥΠΕΝ
ΘΥΜΙΖΕΙ»,
ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ
Ο ΜΙΧΑΗΛ
ΜΗΤΡΑΣ
Γενέτειρα: Βόλος, 1944. Σπουδές/ Σταδιοδρομία: Παρακολουθεί μαθήματα Νομικών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ραδιοσκηνοθεσίας στο City Literary Ιnstitute του Λονδίνου, όπου ζει τέσσερα χρόνια, εργαζόμενος στην ελληνική εκπομπή του ΒΒC (1979-΄83). Από το 1983 έως το 2003 εργάζεται ως παραγωγός εκπομπών λόγου στην Ελληνική Ραδιοφωνία (Πρώτο και Τρίτο Πρόγραμμα). Συνεργάζεται στη σύνταξη της ετήσιας έκδοσης Χρονικό (1972-΄79) και των περιοδικών Σήμα (1975-΄77) και Ρεύματα (1991-΄92). Ύστερα από πρότασή του, το 1998 η Εταιρεία Συγγραφέων καθιερώνει για πρώτη φορά στη χώρα μας την Ημέρα Ποίησης. Έχει εκθέσει «οπτικά ποιήματα» και έργα «Μail Αrt» σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κριτική ετυμηγορία: O Μήτρας, μία από τις πιο ιδιότυπες φωνές της γενιάς του ΄70, είναι ο κατ΄ εξοχήν εκπρόσωπος της «συγκεκριμένης ποίησης» στα ελληνικά γράμματα. Η γραφή του, αιρετική, εικονοκλαστική, ειρωνική, επιμένει να «ελέγχει» τα όρια και τις δυνατότητες της γλώσσας, επιχειρώντας μέσω της ανατροπής των συμβατικών μορφών του λόγου έναν «αποσυντονισμό» του νοήματος. Τα «οπτικά» του ποιήματα στηρίζονται σε μια προβληματική που τροφοδοτήθηκε από διάφορα ριζοσπαστικά κινήματα του 20ού αιώνα (ντανταϊσμός/ υπερρεαλισμός), αλλά και από τους πειραματισμούς
Βιβλιογραφία: Ποίηση: Το άλλοθι της περι-γραφής (Ιδιωτική έκδοση, 1976), Ασταθές πεδίο («Αιγόκερως, 1984), Η τελευταία εικόνα του κόσμου («Αιγόκερως», 1987), Η παράδοξη οικειότητα του αγνώστου («Δελφίνι», 1997), Διακριτικές μεταβολές («Απόπειρα», 2004). Πεζογραφία: Φανταστική νουβέλα(Ιδιωτική έκδοση, 1972), Αστική τοπιογραφία («Αιγόκερως», 1982), Αόριστες λεπτομέρειες («Απόπειρα», 1990).
Στίχοι: « η θάλασσα είναι πάντα μακριά/ πάντα μακριά η θάλασσα είναι/ μακριά η θάλασσα είναι πάντα/ είναι η θάλασσα πάντα μακριά/ η θάλασσα είναι πάντα μακριά/ είναι πάντα μακριά η θάλασσα/ πάντα είναι η θάλασσα μακριά/ μακριά είναι πάντα η θάλασσα/ η θάλασσα μακριά είναι πάντα/ μακριά πάντα είναι η θάλασσα/ είναι η θάλασσα πάντα μακριά ».