Αν πράγματι η πλάκα με τους 87 στίχους στα εβραϊκά αναφέρεται στον Μεσσία που θα αναστηθεί ύστερα από τρεις μέρες και η χρονολόγησή της, τον 1ο αιώνα προ Χριστού, είναι σωστή, τότε η ιδέα της Ανάστασης δεν προέρχεται από τον χριστιανισμό. Θα μπορούσε να ενταχθεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, στην εβραϊκή παράδοση της εποχής.
Ύψους 91 εκατοστών, η πλάκα που βρέθηκε στα χέρια ενός Ισραηλινοελβετού συλλέκτη προκαλεί αντιπαράθεση μεταξύ αρχαιολόγων και μελετητών της Βίβλου ακριβώς γιατί μπορεί να αναφέρεται σε έναν μεσσία που «θα αναστηθεί εκ νεκρών ύστερα από τρεις μέρες». Αν η ερμηνεία αυτή είναι σωστή, πιστεύεται πως θα συμβάλει στην επανεκτίμηση των απόψεων για τον Ιησού- λαϊκών αλλά και ακαδημαϊκών – κι αυτό γιατί αφήνει να εννοηθεί ότι η ιστορία του Θανάτου και της

ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Η ιστορία Του φέρεται να μην ήταν μοναδική αλλά να εντάσσεται σε μια αναγνωρισμένη εβραϊκή παράδοση

Ανάστασής Του δεν ήταν μοναδική αλλά εντάσσεται σε μια αναγνωρισμένη εβραϊκή παράδοση της εποχής εκείνης.

Η συγκεκριμένη πλάκα, σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς που τη μελέτησαν, ανακαλύφθηκε πιθανότατα κοντά στη Νεκρά Θάλασσα, στην Ιορδανία, και αποτελεί ένα σπάνιο δείγμα πέτρινης πλάκας που φέρει επάνω της επιγραφή εκείνης της εποχής. Με άλλα λόγια, θυμίζει τα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας αλλά το κείμενό της είναι γραμμένο σε πέτρα και μάλιστα με μελάνι, δεν είναι χαραγμένο. Χωρίζεται σε δύο στήλες – παρόμοιες με εκείνες της Τοράόμως, η πλάκα είναι σπασμένη και μέρος του κειμένου της έχει σβήσει. Έτσι οι ειδικοί δεν μπορούν να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα. Η αυθεντικότητά της πάντως δεν αμφισβητείται. Ένας από τους στόχους του συνεδρίου που άρχισε χθες στο Ισραηλινό Μουσείο της Ιερουσαλήμ είναι να συζητηθεί εκ νέου το ζήτημα των Χειρογράφων και αυτό της πέτρινης πλάκας.

Οι ειδικοί

Ο καθηγητής Πολιτισμού και Ταλμούδ Ντάνιελ Μπογιάριν από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη πέτρινη επιγραφή δείχνει πως η ιστορία του Ιησού μπορεί να γίνει καλύτερα κατανοητή μέσα από τη μελέτη της εβραϊκής ιστορίας της εποχής. Σύμφωνα με την περισσότερο μετριοπαθή θέση πάντως, θα χρειαστεί κάποιος χρόνος μέχρι να δοθεί ακριβής ερμηνεία στο περιεχόμενο της πέτρινης πλάκας και να αξιολογηθεί με βεβαιότητα η σημασία της.

«Δεν είχα καταλάβει πόσο σημαντικό εύρημα είναι η πλάκα ώσπου την έδειξα στην Άντα Γιαρντένι, η οποία ειδικεύεται στην εβραϊκή γραφή» επισήμανε ο κάτοχός της, Ντέιβιντ Τζέσελσον. «Η Γιαρντένι συγκλονίστηκε. Έχεις ένα Χειρόγραφο της Νεκράς Θάλασσας σε πέτρα» μου είπε. Μεγάλο τμήμα του κειμένου περιέχει στοιχεία της αποκάλυψης από την Παλαιά Διαθήκη, καθώς και αναφορές στον Αρχάγγελο Γαβριήλ. Σύμφωνα με την ανάλυση «Αποκάλυψη του Γαβριήλ» της Γιαρντένι και του Μπενιαμίν Ελιτζούρ- ειδικού στην εβραϊκή γλώσσα- το κείμενο χρονολογείται στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ.

Τα χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας


ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ του 1947 ένας νεαρός Βεδουίνος ανακάλυψε σε μια σπηλιά στις όχθες της Νεκράς Θάλασσας έναν δερμάτινο κύλινδρο. Διαπιστώθηκε ότι πάνω στο δέρμα υπήρχαν κείμενα. Έτσι άρχισε μια από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ού αιώνα. Στις σπηλιές γύρω από τα ερείπια του αρχαίου οικισμού Κουμράν εντοπίστηκε ολόκληρη βιβλιοθήκη με κείμενα γραμμένα από τον 2ο π.Χ. ώς τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Ώς το τέλος της δεκαετίας του ΄50 βρέθηκαν 15.000 αποσπάσματα 800 κυλίνδρων που είχαν γραφεί από μια ομάδα Εσσαίων οι οποίοι ζούσαν απομονωμένοι στην περιοχή. Ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκαν κείμενα γραμμένα την εποχή της γέννησης του χριστιανισμού. Κι όμως, 60 χρόνια μετά την ανακάλυψή τους τα χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας συνεχίζουν να προκαλούν αντιπαραθέσεις μεταξύ των μελετητών για το εάν αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα της ορθόδοξηςγια την εποχή εκείνη- σκέψης ή απλώς τις απόψεις των μελών μιας μοναστικής σέκτας.

Σίμων, ο «εναλλακτικός» μεσσίας


Ο ΙΣΡΑΕΛ ΚΝΟΛ, καθηγητής Βιβλικών Σπουδών στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, βρήκε στο συγκεκριμένο εύρημα την απόδειξη για την άποψή του ότι πριν από τον Ιησού υπήρξε ένας μεσσίας που δοκιμάστηκε σκληρά. Σύμφωνα με την ερμηνεία του, το μεσσιανικό πρόσωπο της πλάκας θα μπορούσε να είναι ο Σίμων ο οποίος, σύμφωνα με τον ιστορικό του 1ου αιώνα Ιώσηπο, σφαγιάστηκε από διοικητή του στρατού του Ηρώδη. Ο Κνολ, λοιπόν, υποστηρίζει πως ο μαρτυρικός θάνατος του Σίμωνα θα πρέπει να ήταν απαραίτητος. «Σε τρεις μέρες θα γνωρίζετε ότι το κακό θα νικηθεί από τη δικαιοσύνη», αναφέρεται στις γραμμές 19-21 του κειμένου. «Η θέση της “ανάστασης ύστερα από τρεις μέρες” αναπτύχθηκε λοιπόν πριν από τον Ιησού. Αυτό που συμβαίνει στην Καινή Διαθήκη υιοθετήθηκε από τον Ιησού και τους ακολούθους αλλά στηρίχτηκε σε μια προγενέστερη μεσσιανική ιστορία».

Τελευταία Νέα