ΜΟΝΑΔΙΚΗ του συντροφιά είναι ο σκύλος του. Εδώ και τριάντα χρόνια, ο ιερομόναχος Γρηγόριος Κλάδης είναι ο μοναδικός μόνιμος κάτοικος στη Σταμφάνη, το μεγαλύτερο από τα δύο νησάκια των Στροφάδων, είκοσι ναυτικά μίλια νότια της Ζακύνθου.
Τα Στροφάδια μπορεί να έχουν μόλις έναν μόνιμο κάτοικο, όμως σφύζουν από άγρια ζωή και μάλιστα ζωή με… φτερά, αφού αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα περάσματα μεταναστευτικών πουλιών στην Ευρώπη. Ο ιερομόναχος Γρηγόριος Κλάδης ζει στο Καστρομοναστήρι της Θεοτόκου της Πανταχαράς, που χτίσθηκε στη Σταμφάνη τον 13ο αιώνα. Συνήθως δεν φορά ράσα, ώστε να μπορεί να κάνει με ευχέρεια τις διάφορες
ΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ
στη νησίδα των Στροφάδων προστατεύει τα αποδημητικά πουλιά από τους ασυνείδητους κυνηγούς
δουλειές του. Η ημέρα του είναι γεμάτη: βόσκει τα πρόβατα, αρμέγει, φτιάχνει τυρί, καλλιεργεί φυτά, έχοντας πάντα για παρέα τον σκύλο του τον Πάρη. Παράλληλα, ο «ερημίτης του Ιονίου» προσπαθεί όσο μπορεί να προστατεύει τα θαλασσοπούλια από τους λαθροκυνηγούς που εισβάλλουν στον «παράδεισό του» με στόχο να κυνηγούν τρυγόνια.
Όπως λέει ο αρχιερατικός επίτροπος της Μητροπόλεως Ζακύνθου, πατέρας Παναγιώτης Καποδίστριας, «ο μοναχός Γρηγόριος ουδόλως ευχαριστιέται με τις επισκέψεις. Το αντίθετο μάλιστα. Στενοχωριέται και εξαφανίζεται. Έχει τον δικό του Θεό, θα έλεγε όποιος τον πρωτογνωρίζει. Αλλά στην πραγματικότητα μοιάζει με ένα μικρό παιδί. Προτιμάει να συνομιλεί με τα ζωντανά του, να ζυμώνει, να πήζει τυρί, να διαβάζει στο κατάλυμά του και ν΄ αγναντεύει τη θάλασσα».
Στη μέση του πελάγους
Μπορεί ο μοναχός Γρηγόριος να μην έχει γείτονα, έχει όμως κάθε χρόνο μόνιμους επισκέπτες: τα μεταναστευτικά πουλιά, αλλά και τους λαθροκυνηγούς που επιδίδονται στο κυνήγι τρυγονιών. Τα Στροφάδια βρίσκονται στη μέση ακριβώς του Ιονίου Πελάγους. Η οικολογική τους σημασία είναι τεράστια, αφού αποτελούν πέρασμα και σταθμό ξεκούρασης για δεκάδες πουλιά που έρχονται την άνοιξη από την Αφρική με προορισμό την Ευρώπη. Και τα πουλιά τα προτιμούν, γιατί βρίσκουν άφθονο νερό και θάμνους από σχίνα, πουρνάρια, δάφνη και μυρτιές.
Το σημαντικότερο πουλί που καθιστά άλλωστε τα Στροφάδια έναν ξεχωριστό οικολογικό θησαυρό είναι ο αρτέμης, ένα μεταναστευτικό θαλασσοπούλι που έρχεται στη Μεσόγειο τον Μάρτιο και φεύγει τον Οκτώβριο για τον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό. Οι αρτέμηδες φτιάχνουν φωλιές σε βαθιές σχισμές βράχων ή κάτω από πυκνή βλάστηση κοντά στις ακτές.
Από τα Στροφάδια διέρχονται πολλά μεταναστευτικά αρπαχτικά, όπως ο στικταετός, και άλλα σπάνια πουλιά, όπως ο μαυροπετρίτης και ο αιγαιόγλαρος, για την προστασία των οποίων η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία έχει υλοποιήσει ένα πρόγραμμα. Στα δύο νησάκια φωλιάζουν ακόμη ασημόγλαροι, μύχοι, τσαλαπετεινοί, μαυροτσιροβάκοι, μικρογαλιάντρες, θαμνοφυλλοσκόποι, φλώροι, μυγοχάφτες κ.ά.
15.000 τρυγόνια σκοτώνουν οι λαθροθήρες
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ μαζικής εξόντωσης των τρυγονιών παίρνει η λαθροθηρία στα νησιά του Ιονίου, μεταξύ των οποίων και τα Στροφάδια, παρά το γεγονός ότι είναι προστατευόμενη περιοχή και προσπάθειες για την προστασία τους κάνει και η Κυνηγετική Ομοσπονδία.
Όπως αναφέρεται σε καταγγελία της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας «περισσότερα από 15.000
τρυγόνια βρίσκουν τον θάνατο από τους πυροβολισμούς μέσα σε μόνο μια ημέρα». Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο την άνοιξη πάνω από 500 λαθροκυνηγοί, κυρίως στη Ζάκυνθο και στους Αντιπαξούς, στήνουν καρτέρι σε διάφορα σημεία των νησιών και πυροβολούν τα διερχόμενα τρυγόνια.
Όπως καταγγέλλει η Ορνιθολογική Εταιρεία, οι ντόπιοι λαθροκυνηγοί πυροβολούν ακόμη και από τις αυλές των σπιτιών τους ή από συγκεκριμένες θέσεις (πόστα, όπως τις ονομάζουν) τις οποίες διατηρούν επί χρόνια. Επίσης, οι λαθροκυνηγοί που προέρχονται από άλλα νησιά ή και από την Πελοπόννησο φροντίζουν να νοικιάσουν τα πόστα ώστε να μπορέσουν να κυνηγήσουν τα τρυγόνια.
Στα Στροφάδια ο ιερομόναχος Γρηγόριος Κλάδης προσπαθεί όσο μπορεί να αποτρέπει την παράνομη θήρα των τρυγονιών, πράγμα που αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολο.
Όπως λέει ο επιστημονικός διευθυντής της Ορνιθολογικής Εταιρείας κ. Τάσος Δημαλέξης, «το κυνήγι κατά την περίοδο της άνοιξης απαγορεύεται αυστηρά και μάλιστα υπάρχει και σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία για τα πουλιά, που δυστυχώς δεν εφαρμόζεται και έτσι έχουμε τα εξοργιστικά αυτά φαινόμενα κάθε χρόνο, τα οποία φέτος έχουν πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις».