Οι «Νew Υork Τimes» εκφράζουν τον θαυμασμό τους για το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως και ζητούν επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα
«Είναι μια μαγευτική εμπειρία! Είναι αδύνατον να σταθείς στις αίθουσες του τελευταίου ορόφου του Μουσείου Ακροπόλεως με την πλήρη θέα του λεηλατημένου και ηλιοκαμένου Παρθενώνα χωρίς να νιώσεις τη λαχτάρα για την επιστροφή των Μαρμάρων» γράφουν οι «Νew Υork Τimes» σε μία ενθουσιώδη ανταπόκριση του Νικολάι Ουρουσόφ από την Αθήνα, όπου πλέκεται το εγκώμιο του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως και της αρχιτεκτονικής του.

«Ουδείς σώφρων αρχιτέκτων θα ήθελε να συγκρίνει το κτίριό του με τον Παρθενώνα. Έτσι δεν αποτελεί μεγάλη έκπληξη ότι το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως, που βρίσκεται στα πόδια ενός από τα μεγάλα επιτεύγματα της ανθρώπινης ιστορίας, είναι ένα ήσυχο έργο, ιδιαίτερα για τα μέτρα ενός επιδεικτικού αρχιτέκτονα όπως είναι ο ελβετικής καταγωγής Μπερνάρ Τσουμί». «Όμως, ελέγχοντας το εγώ του, ο Τσουμί ολοκλήρωσε ένα εντυπωσιακό επίτευγμα. Ένα κτίριο που ταυτοχρόνως αποτελεί διαφωτιστικό στοχασμό πάνω στον Παρθενώνα και έργο που αυτοδικαίως μαγνητίζει. Δεν θυμάμαι να έχω δει σχεδιασμό κτιρίου τόσο εύγλωττο για ένα άλλο αρχιτεκτονικό έργο».

Ο αρθρογράφος ανατρέχει στην ιστορία της ανέγερσης του Μουσείου, «που δέχθηκε εκατό μηνύσεις πριν μπορέσει να αρχίσει η κατασκευή του», αναφέρει τις αντιδράσεις που συναντά η απόφαση να κατεδαφιστούν δύο κηρυγμένα μνημεία που εμποδίζουν τη θέα προς το Διονυσιακό Θέατρο και αρχίζει την επίσκεψη στο Μουσείο. «Στην πορεία σου διά μέσου των αιώνων συναντάς ένα μοντάζ οπτικών εμπειριών, γλυπτές μορφές και αετώματα. Είναι μια διαδικασία που απηχεί την ανάβαση προς τον Παρθενώνα. Καθώς γυρίζεις, στη γωνία ο Παρθενώνας αιωρείται μέσω των τεράστιων παραθύρων στα δεξιά σου. Τα γλυπτά που τον στόλιζαν κάποτε και ο Παρθενώνας ενώνονται στη φαντασία σου και σου επιτρέπουν να δεις τον ναό όπως ήταν την εποχή του Περικλέους». «Είναι μια μαγική εμπειρία» αναφωνεί ο αρθρογράφος. «Αντί να αντιγράψει ή απλώς να απηχήσει το κλασικό παρελθόν, ο Τσουμί σε εισάγει σε έναν διάλογο που διαπερνά τους αιώνες».

Απογοήτευση στο Λονδίνο


Μ΄ αυτές τις σκέψεις την επόμενη μέρα ο Νικολάι Ουρούσοφ επισκέφθηκε την αίθουσα των γλυπτών του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο.

«Μέσα στη μακριά, στενή αίθουσα, ένιωσα αμέσως έναν διαπεραστικό πόνο. Τα γλυπτά ήταν εκπληκτικά, αλλά γεμάτα νοσταλγία. Δύσκολα θα μπορούσες να φανταστείς πώς ήταν αρχικά τοποθετημένα στον Παρθενώνα. Η αποσπασματικότητα ενισχύεται από την απόφαση του Έλγιν πριν από δύο αιώνες να αποκόψει τα γλυπτά από τους τεράστιους δόμους όπου είχαν λαξευτεί- μια σκληρή πράξη βανδαλισμού- για να τα μεταφέρει ευκολότερα με το πλοίο.

Με την απογύμνωση των ερειπίων μιας δόξας του Δυτικού Πολιτισμού, ο Έλγιν έκλεψε τη σημασία τους. Χάθηκε η βαθιά σχέση των Μαρμάρων με τον πολιτισμό που τα δημιούργησε. Το μεγάλο επίτευγμα του Τσουμί είναι ότι εκφράζει αυτή την αλήθεια με μια αρχιτεκτονική μορφή. Χωρίς ιστορικισμούς, το κτίριό του γίνεται το επιχείρημα υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων».

Τελευταία Νέα