Ο διαλογισμός υπάρχει εδώ και 3.000

χρόνια. Σήμερα, όλο και περισσότερες έρευνες έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι 20 λεπτά αυτοσυγκέντρωσης την ημέρα περιορίζουν σημαντικά το άγχος και βοηθούν στη βελτίωση της υγείας.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που ασχολούνται με τον διαλογισμό, δεν θα εκπλαγούν από την είδηση αυτή: έρευνα του Πανεπιστημίου του Όρεγκον αποδεικνύει ότι η διατήρηση σε κατάσταση «ξεκούραστης εγρήγορσης» επί 20 λεπτά καθημερινά, για τουλάχιστον 5 ημέρες, μπορεί να περιορίσει το άγχος και να μειώσει τα επίπεδα της ορμόνης του στρες, κορτιζόλης. Η έρευνα, που έρχεται να επιβεβαιώσει ευρήματα προηγούμενων μελετών που δείχνουν πόσο επωφελής είναι για τον οργανισμό ο διαλογισμός, δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ. Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι κατά τη διάρκεια του διαλογισμού ο ρυθμός του μεταβολισμού μειώνεται κατά 16% σε διάστημα μερικών λεπτών. Στη διάρκεια του ύπνου, ο ρυθμός μειώνεται συνήθως κατά 12% σε διάστημα αρκετών ωρών. Αυτό σημαίνει ότι ο διαλογισμός εξασφαλίζει πολύ γρήγορα ξεκούραση, πολύ μεγαλύτερη από τον ύπνο, ενώ ταυτόχρονα η σκέψη παραμένει σε εγρήγορση και δεν υπάρχει απώλεια συνείδησης, όπως στον ύπνο. Αυτή η κατάσταση αποκαλείται «ξεκούραστη εγρήγορση».

Ο διαλογισμός εξασφαλίζει ξεκούραση, πολύ περισσότερη από ό,τι ο ύπνος

Τα «συστατικά». Ο διαλογισμός μπορεί να γίνει είτε κατά μόνας είτε σε ομάδα. Μπορεί να διαρκέσει από 20 λεπτά έως ολόκληρες ώρες. Σύμφωνα με μια άλλη πρόσφατη έρευνα, η διαδικασία του διαλογισμού περιέχει 5 βασικά συστατικά: χαλάρωση, συγκέντρωση, άλλη κατάσταση συνείδησης, περιορισμό των διαδικασιών της σκέψης και διατήρηση μιας στάσης αυτοπαρατήρησης.

Κανείς δεν γνωρίζει πότε ακριβώς άρχισε ο διαλογισμός, όμως ο Κάρλος Πομέντα, ένας από τους πιο διάσημους δασκάλους διαλογισμού, μιλώντας στην εφημερίδα «Ιντιπέντεντ», διευκρινίζει ότι υπάρχουν δύο απόψεις για την προέλευσή του. «Κάποιοι στην Ινδία θεωρούν ότι η γνώση αυτή δόθηκε στον άνθρωπο από τη δημιουργία του κόσμου. Από την άλλη, έχουμε ιστορικές αναφορές του 8ου αιώνα π.Χ. ως παράδοση ασκητών που ξεκίνησε με τη μορφή απλής γιόγκα». Εκείνη την εποχή, με τη γιόγκα ασχολούντο οι ανώτερες τάξεις. Χαρακτηριστική είναι η ιστορία του πρίγκιπα Σιντάρτα που ζούσε στην πόλη Καπιλαβαστού του Νεπάλ, το 600 π.Χ., απομονωμένος από τους απλούς ανθρώπους. Όταν βγήκε από το παλάτι είδε πόσο δύσκολη ήταν η ζωή τους και στράφηκε στην ασκητική ζωή, τρώγοντας μόνον ένα καρύδι την ημέρα. Κατέρρευσε και κατέφυγε στον διαλογισμό, επιτυγχάνοντας μια κατάσταση φώτισης, παραμένοντας κάτω από ένα δέντρο επί 49 ημέρες. Έτσι, γεννήθηκε ο Βουδισμός. Ο ΣιντάρταΒούδας πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του ταξιδεύοντας στην Ινδία και το Νεπάλ διδάσκοντας.

«Έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου»


Τον 12ο αιώνα στην πρακτική του διαλογισμού προστέθηκαν οι σωματικές ασκήσεις που διαμόρφωσαν τη γιόγκα και τον 15ο αιώνα διατυπώθηκαν οι αρχές της χάθα γιόγκα, με έμφαση στην «ασάνα» (στάσεις σώματος) και την «πραναγιάμα» (αναπνοές). Όταν οι Ευρωπαίοι άποικοι έφθασαν στην Ινδία έδειξαν ενδιαφέρον για τις παραδόσεις της Ανατολής. Το κίνημα των Θεοσοφιστών και η Ρωσίδα εμιγκρέ στη Νέα Υόρκη Έλενα Μπλαβάτσκι, το 1875, προσπάθησαν να συνδυάσουν τις δύο παραδόσεις. Στον 20ό αιώνα ο διαλογισμός εξαπλώθηκε σε όλες τις χώρες της Δύσης.

«Ας μην κάνει κάποιος το λάθος, όμως», συμβουλεύει ο Κάρλος Πομέδα, «να πιστέψει ότι ο διαλογισμός είναι μια γρήγορη λύση. Εάν θέλετε να κρυφτείτε από τον εαυτό σας, δεν θα νιώσετε άνετα μέσα σε αυτόν. Στον διαλογισμό, αυτό που αντιμετωπίζεις είναι ο εαυτός σου».

Τελευταία Νέα