Ο Ριβάλντο (δεν) πανηγύρισε το πρωτάθλημα, ο Λυμπερόπουλος έχει το μεγαλύτερο μερίδιο από τα 579 γκολ της διαδρομής, αλλά κάποιοι άλλοι ήταν οι αναντικατάστατοι!

Το πρώτο πρωτάθλημα υπό την αιγίδα της νέας διοργανώτριας αρχής και το 27ο επαγγελματικό στη σειρά ανήκει πλέον στην ιστορία και οι συγκρίσεις με το παρελθόν μάλλον δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερες αυξομειώσεις.

Επί της ουσίας, δηλαδή, δεν είδαμε κάτι διαφορετικό φέτος στα ελληνικά γήπεδα, που να ταράξει τα ήρεμα νερά της μονοτονίας των τελευταίων ετών.

Οι πρώτες 365 ημέρες (για την ακρίβεια είναι ελαφρώς λιγότερες)

από τις 1.000

που ζήτησε ως «χρονική κάβα» ο πρώτος πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας Πέτρος Κόκκαλης πέρασαν, μάλλον χωρίς κάτι το ιδιαίτερο και ίσως ώς ένα σημείο να μην ήταν δυνατόν να γίνει και διαφορετικά. Τα εισιτήρια δεν παρουσίασαν ιδιαίτερη αύξηση, τα γήπεδα δεν γέμισαν και το μόνο που άλλαξε είναι ότι ποτέ δεν έπαιξε ομάδα με (εντελώς) κενές εξέδρες. Όχι ότι δεν είχαμε επεισόδια μέσα κι έξω από τα γήπεδα, αλλά οι αρμόδιες αρχές πήραν την πρωτοβουλία να καταργήσουν τις σχετικές ποινές και να περιοριστούν στο πρόστιμο.

Άσχετα αν μας προέκυψε και αναβολή της αγωνιστικής με κυβερνητική απόφαση, ύστερα από τα όσα θλιβερά συνέβησαν στη Λεωφόρο Λαυρίου.

Κατά τα άλλα, το ελληνικό πρωτάθλημα αρχίζει πλέον να θυμίζει τις αξέχαστες πλην όμως εξαιρετικά προβλέψιμες ελληνικές ταινίες των προηγούμενων δεκαετιών, όπου λίγο πριν πέσει το «Τέλος» οι πρωταγωνιστές ενώνονται με τα δεσμά του γάμου και όλοι είναι ευχαριστημένοι. Στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός κατέκτησε για δέκατη φορά στα έντεκα χρόνια το πρωτάθλημα, αλλά αυτή την φορά δεν ήταν ευχαριστημένοι ούτε οι ίδιοι οι οπαδοί της ομάδας του, αν κρίνουμε από τις έντονες αποδοκιμασίες που εκδηλώθηκαν στο Καραϊσκάκη κατά την ύψωση του τροπαίου από τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς.

Υπό αυτές τις συνθήκες γίνεται αντιληπτό ότι για μία ακόμη φορά γίναμε θεατές στο ίδιο έργο. Απλώς μας προέκυψαν και κάποιοι διαφορετικοί πρωταγωνιστές στον ποδοσφαιρικό θίασο, στους οποίους θα ρίξουμε μία πιο προσεκτική ματιά. Το ζητούμενο όμως είναι άλλο: πότε θα αλλάξει προς το καλύτερο και το ελληνικό πρωτάθλημα…

Τα εισιτήρια δεν παρουσίασαν ιδιαίτερη αύξηση, τα γήπεδα δεν γέμισαν και το μόνο που άλλαξε είναι ότι ποτέ δεν έπαιξε ομάδα με (εντελώς) κενές εξέδρες

Δεν περίμενε τέτοιο αντίο


Συνεπείς προς τη βαθμολογία, θα αρχίσουμε από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, όπου πρωταγωνιστής με όλα όσα έκανε μέσα αλλά κι έξω από το γήπεδο ήταν χωρίς αμφιβολία ο «πολύς» Ριβάλντο. Πρώτος σκόρερ των «ερυθρολεύκων» με 17 γκολ συνέβαλε τα μέγιστα στο να φτάσει η ομάδα του Τάκη Λεμονή στην πιο παραγωγική επίθεση με 62 τέρματα, ενώ ήταν και ο πρώτος στις ασίστ με 18 πάσες για γκολ. Κατά την τρίτη και τελευταία του χρονιά στο μεγάλο λιμάνι ο Ρίμπο είχε σημαντική προσφορά, αλλά προκάλεσε σοβαρούς τριγμούς στο κόκκινο οικοδόμημα με τα όσα δήλωσε την παραμονή της φιέστας- και η συνέχεια είναι σε όλους μας γνωστή.

Σταθερές πτήσεις για τον «δικέφαλο»


Η ΑΕΚ μπορεί να έφτασε και πάλι στη δεύτερη θέση, έχοντας στην ίδια σειρά του πίνακα με τις ασίστ τον δικό της Βραζιλιάνο Ζούλιο Σέζαρ, αλλά κατέγραψε μία πρωτιά στον πίνακα των σκόρερ, όπου ο Νίκος Λυμπερόπουλος επικράτησε με 18 τέρματα στο ενεργητικό του, σε μία περίοδο κατά την οποία η ΑΕΚ με προπονητή τον Λορέντσο Σέρα Φερέρ πέτυχε την πρώτη της νίκη στο Τσάμπιονς Λιγκ και έφτασε μάλιστα σε επικράτηση εις βάρος της φιναλίστ του τελικού της διοργάνωσης Μίλαν. Ο Λύμπε είχε ξεχωριστή προσφορά και έδειξε ότι οι πρώην επιθετικοί του Παναθηναϊκού μπορούν να σκοράρουν ακόμη. Μην ξεχνάμε άλλωστε και τα επιτεύγματα του Φάνη Γκέκα και τη δική του πρωτιά στους σκόρερ της Μπουντεσλίγκας.

Έχασε πολλά, κέρδισε τον Νίνη


Στο πράσινο στρατόπεδο ο μικρός ήρωας ήταν διαφορετικός. Στα 16 του χρόνια ο Σωτήρης Νίνης πήρε την ευκαιρία από τον Βίκτορ Μουνιόθ και δεν την άφησε να πάει χαμένη. Από τα πρώτα του παιχνίδια έκανε τους οπαδούς της ομάδας του να ξεχάσουν τη δυσαρέσκειά τους από τις απώλειες των τίτλων κι έδωσε την προοπτική ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να στηριχτεί και πάλι στα δικά του παιδιά για να φτιάξει ξανά το ανταγωνιστικό σύνολο.

Ηρακλής και Ξάνθη θέλουν να ξεχάσουν


Στις απογοητεύσεις του πρωταθλήματος καταχωρούνται εκτός από τις ομάδες που υποβιβάστηκαν (με την τριπλέτα των Γκουέλα, Ονουάτσι και Κουμορτζί να ξεχωρίζει) η Ξάνθη και ο Ηρακλής. Κατά την έναρξη της σεζόν μας εκπροσώπησαν στη δεύτερη ευρωπαϊκή διοργάνωση, αλλά γρήγορα γύρισαν σπίτι, όπου έζησαν τον εφιάλτη της απειλής με υποβιβασμό. Η Ξάνθη σώθηκε ένα ματς νωρίτερα από τον Ηρακλή και αυτό μάλλον το χρωστάει στην πολύ καλή της αμυντική γραμμή. Ο Παρασκευάς Άντζας και ο Πολωνός τερματοφύλακας Αρκάδιους Μάλαρτζ ήταν από τους βασικούς συντελεστές στη δημιουργία της καλύτερης αμυντικής γραμμής με 22 γκολ στο παθητικό της, ένα λιγότερο από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, αλλά και του επί 39 αγώνες αήτττητου στο γήπεδο Πηγαδιών, που έσπασε στο τελευταίο ματς του πρωταθλήματος από τον Ηρακλή. Και η Λάρισα σώθηκε την τελευταία στιγμή, αφού οι παίκτες που μπορούν να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα (Κόζλεϊ, Αντσουέ) ήρθαν στα μέσα της χρονιάς. Ωστόσο, οι «βυσσινί» κατάφεραν να γιορτάσουν και την κατάκτηση του Κυπέλλου.

Σημαντικό επίτευγμα.

Γερμανική συνταγή


Στη Νέα Σμύρνη κυριάρχησε ο προπονητής και όχι οι παίκτες.

Ο Γερμανός Έντβαλντ Λίνεν συναγωνίζεται στη δόξα τον αριστερό μπακ της ομάδας Νίκο Σπυρόπουλο, τον οποίο φλερτάρουν και πάλι έντονα οι μεγάλοι του ποδοσφαίρου μας όπως και σύλλογοι από το εξωτερικό, ενώ και ο Όττο Ρεχάγκελ σκοπεύει να τον βάλει σύντομα στα πλάνα του και να αποδεσμεύσει από τη θέση αυτή τον Βασίλη Τοροσίδη, που έκανε καλή έναρξη στον Ολυμπιακό, αλλά από την άλλη πλευρά του γηπέδου.

Θετικές είναι και οι κριτικές για τον δεύτερο Γερμανό κόουτς του πρωταθλήματος, αφού και ο Ράινερ Μάουρερ οδήγησε τον ΟΦΗ στο να διεκδικεί την έξοδό του στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Και ο Μάουρερ έδωσε τη «μάχη δημοτικότητας» με τον Σέρβο Ντρούλιτς, που είχε εξαιρετική παρουσία στο παρθενικό του πρωτάθλημα στη χώρα μας και βοήθησε σημαντικά τους Κρητικούς.

Ποντάρει στους νέους


Ο ΠΑΟΚ έχασε τη θέση της Ευρώπης στην ισοβαθμία από τον Πανιώνιο, αν και ο Μάρτσιν Μίετσελ μάλλον κάλυψε το κενό της απουσίας του Δημήτρη Σαλπιγγίδη με τα γκολ που πέτυχε, αφού έτσι κι αλλιώς οι Θεσσαλονικείς ίσως διαθέτουν την επόμενη καλή φουρνιά των ντόπιων παικτών. Οι Ηλιάδης, Χριστοδουλόπουλος, Μπαλάφας (φωτό) και Μελίσσης αναμένεται να συνεχίσουν τη μετά τον Θοδωρή Ζαγοράκη εποχή. Όσοι από αυτούς μείνουν βέβαια στον ΠΑΟΚ- γιατί το παζάρι έχει αρχίσει και οι προτάσεις έχουν στόχο τους συγκεκριμένους παίκτες, όπως και τον ικανό τερματοφύλακα Φερνάντεζ.

Οι γκολκίπερ των ρεκόρ


Στο φετινό πρωτάθλημα σημειώθηκαν 579 γκολ, αλλά την τιμητική τους την είχαν τρεις τερματοφύλακες που έπαιξαν σερί σε όλα τα ματς! Ο Μιχάλης Σηφάκης του ΟΦΗ (φωτό) ο Μοχαμαντού Σιντιμπέ της Κέρκυρας και ο Πάβελ Κόβατς της Καλαμαριάς κατέγραψαν στο κοντέρ τους 2.700 λεπτά και αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι χρησιμοποιήθηκαν χωρίς αλλαγή από τους προπονητές των ομάδων τους. Στην ίδια σημαντική λίστα θα συναντήσουμε και το όνομα του αμυντικού του Απόλλωνα Καλαμαριάς Γιώργου Κόλτση, που επίσης συμπλήρωσε 2.700 λεπτά, ενώ κάτι λιγότερο από 30 ματς έκαναν οι Άρης Γαλανόπουλος (2.640 λεπτά) και Χρήστος Μελίσσης (2.615). Δηλαδή σ΄ ένα παιχνίδι έγιναν αλλαγή, αλλά το δικό μας ζητούμενο είναι άλλο.

Γεμάτος εκπλήξεις


Θέση στην τετράδα πήρε ο Άρης, που άρχισε στον πάγκο με τον Γκιγιέρμο Όγιος και αναδείχθηκε πρωταθλητής των ισοπαλιών, αν και έπαιξε θεαματικό ποδόσφαιρο. Ο τρίτος Ισπανός προπονητής του ελληνικού πρωταθλήματος (Κίκε Ερνάντεθ) έφερε πάντως αποτελέσματα και τη νέα περίοδο θα έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε αν καρπώθηκε τη δική του δουλειά ή αυτή του προηγούμενου κόουτς. Στον Άρη είδαμε αρκετούς ξένους παίκτες και από αυτούς που ξεχώρισαν ήταν ο Κόκε, ο Χαβίτο, αλλά και ο «δικός μας» Κώστας Χαλκιάς, που έδωσε τη σιγουριά στη μάλλον εύθραυστη άμυνα των «κιτρινόμαυρων».

Τελευταία Νέα