Έχει απόλυτο δίκαιο ο Αλέξης Ζήρας όταν, με αφορμή την πρόσφατη βράβευση από την Ακαδημία για το βιβλίο του «Ένας Γραικός στα ξένα», έρχεται να μας υπενθυμίσει ξανά ότι «… διαβάζοντας ξένους λογοτέχνες, μπορούμε να σχηματίσουμε μια άλλη αντίληψη για τη δική μας λογοτεχνία. Εδώ και μερικά χρόνια πλέουμε σε μια θάλασσα, μια διαδικτυακή θάλασσα, όπου τίποτε δεν μπορεί να μας είναι ξένο». Και πράγματι έτσι είναι. Περίτρανη απόδειξη το στοχαστικό μυθιστόρημα του Κάρλος Φουέντες «Το ένστικτο της Ινές» (Εκδόσεις Κέδρος). Στη βασική ιστορία παρακολουθούμε τις μεταλλαγές και την κορύφωση του πάθους ενός διευθυντή ορχήστρας για μια τραγουδίστρια της όπερας, με μουσικό υπόβαθρο την ερεβώδη «Καταδίκη του Φάουστ» του Μπερλιόζ. Σε δεύτερο όμως επίπεδο εξιστορείται μια πρωτότυπη ερωτική συνάντηση που διαδραματίζεται στο λυκαυγές της ανθρωπότητας. Ο Φουέντες δίνει πνοή στην αδιαμόρφωτη ακόμα φύση, χαρίζει γλώσσα σε πρωτόγονα ένστικτα και αισθήματα, μορφοποιεί λεκτικά τις αρχέγονες δεισιδαιμονίες, ενώ φτάνει στο τέλος να ανακαλύψει την πηγή του Καλού και τη δίδυμη του Κακού. Με λίγα λόγια, μας παρουσιάζει ποιοι ήμασταν και τι δεν ήμασταν, μέχρι να μπορέσουμε να σηκωθούμε στα δύο πόδια και να πορευτούμε ώς εδώ. Ώς εδώ όπου, έντρομοι πλέον, συνειδητοποιούμε ότι «Κανείς δεν ζήτησε να έρθει στον κόσμο» και ίσως γι΄ αυτό «δεν θα έχουμε τίποτα να πούμε για τον δικό μας θάνατο».

Ο Κώστας Ακρίβος είναι συγγραφέας