Αναζήτηση
Με προσωπικό ασφαλείας λειτουργούν κάθε μέρα τα θεραπευτήρια χρονίων παθήσεων στην Αττική- αλλά και στην περιφέρεια! Το νοσηλευτικό προσωπικό καλύπτει μόλις το 30% των πραγματικών αναγκών!
Μία νοσηλεύτρια για 80-100 χρονίως πάσχοντες τα βράδια, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις όπου ένα άτομο καλείται να καλύψει όροφο 1.000 τ.μ.! Οι γιατροί λείπουν σχεδόν ολοκληρωτικά- ένας για όλους τους ασθενείς και μόνο τα… πρωινά. Το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό (εργοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές κ.ά.) υπάρχει μόνο στους πεπαλαιωμένους Οργανισμούς. Οι τραυματιοφορείς είναι πολυτέλεια (ένας και μόνο πρωί), ενώ οι κοινωνικές υπηρεσίες των ιδρυμάτων στελεχώνονται συνήθως από καμία έως, το πολύ, μία κοινωνική λειτουργό.
Τριτοκοσμικές συνθήκες
Χιλιάδες άνθρωποι που περιθάλπονται σε αυτά τα ιδρύματα έχουν εγκαταλειφθεί από την κοινωνική πρόνοια και οι εργαζόμενοι μιλούν πλέον για «κοινωνικό έγκλημα» που συντελείται εις βάρος αναπήρων και αναξιοπαθούντων.
Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ» για τα παιδιά του πρώην ΠΙΚΠΑ στη Βούλα που κινδύνευσαν να μείνουν ακόμα και χωρίς φαγητό, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Όλα τα θεραπευτήρια χρονίων παθήσεων στην Ελλάδα υπολειτουργούν σε τραγικό βαθμό με σοβαρές επιπτώσεις για τους περιθαλπομένους, αλλά και για τους εργαζομένους που αρκετές φορές βρίσκονται αντιμέτωποι με τον εισαγγελέα, ενώ συχνά υπάρχουν εις βάρος τους καταδικαστικές αποφάσεις. «Όταν έχουμε ένα τραγικό περιστατικό, αυτός που πληρώνει συνήθως τη νύφη είναι ο νοσηλευτής της βάρδιας», επισημαίνει ο Γιάννης Σφακιανάκης, σύμβουλος της ΠΟΕΔΗΝ σε θέματα ψυχικής υγείας και πρόνοιας.
208 κενές θέσεις
Διακόσιες οκτώ κενές θέσεις έχουν τα δύο θεραπευτήρια χρονίων παθήσεων της Δυτικής Αττικής! Από τους 420 εργαζομένους που προβλέπονται από τον παλαιό Οργανισμό λειτουργίας τους, εργάζονται μόνο 212. Οι ελλείψεις είναι τραγικές στον Σκαραμαγκά και την Αγία Βαρβάρα.
«Είμαστε ξεχασμένοι από Θεό και ανθρώπους», δηλώνουν με απόγνωση στα «ΝΕΑ» οι εργαζόμενοι του ιδρύματος στον Σκαραμαγκά. «Από τις 208 κενές θέσεις, οι 145 αφορούν νοσηλευτές, προσωπικό μαγειρείων και καθαριότητας» λέει ο Κώστας Μπάζος, εκπρόσωπος των εργαζομένων στη διοίκηση του ιδρύματος. «Λείπουν ακόμη 30 άτομα επιστημονικό προσωπικό- γιατροί, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές κ.λπ.».
Στη θέση των 30 επιστημόνων που λείπουν, υπάρχει ένας φυσίατρος και ένας παθολόγος.
Η εικόνα των κτιρίων και των θαλάμων στο ίδρυμα στον Σκαραμαγκά- άλλως «Μαρίκειο»- είναι καλή. Οι όροφοι με τους θαλάμους εκτείνονται σε 1.000 τ.μ. και αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζουν με τρόμο οι νοσηλευτές της βραδινής βάρδιας, αφού αντιστοιχεί ένας νοσηλευτής σε κάθε όροφο.
Εκατό χρονίως πάσχοντες στον Σκαραμαγκά. Ηλικίας από 25 έως 99 χρόνων. Μέση ηλικία τα 60 έτη. Σε μεγάλο ποσοστό είναι κατάκοιτοι και αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν.
Άγνωστη λέξη η αποκατάσταση
Η αποκατάσταση είναι μεγάλη κουβέντα στο συγκεκριμένο θεραπευτήριο. Το σύγχρονο- ημιτελές- εργομετρικό κέντρο και η ειδική πισίνα που δημιουργήθηκαν είναι δώρον άδωρον. Δεν λειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού!
Στο άλλο θεραπευτήριο της Δυτικής Αττικής, στο παλαιό Λοιμωδών της Αγίας Βαρβάρας, έχουν μεταφερθεί 50 χρονίως πάσχοντες από το τρίτο θεραπευτήριο του Σκαραμαγκά που έκλεισε. Στη δύναμη αυτού του θεραπευτηρίου εντάσσονται και οι 50 χανσενικοί που νοσηλεύονταν εκεί. Οι χρονίως πάσχοντες ζουν σε καθαρό και ανακαινισμένο κτίριο. Δίπλα τους, ζουν οι χανσενικοί. Σε ένα κτίριο ντροπής, άθλιο.
Ένας φυσίατρος και ένας παθολόγος για Γλυφάδα- Μελίσσια
Στη Γλυφάδα, η λέξη «αποκατάσταση» έχει μια σημασία. Εκεί υπάρχει ένα μικρό κέντρο αποκατάστασης, που παρά τις προσπάθειες δεν έγινε ποτέ μεγάλο. Εξήντα ασθενείς φιλοξενούνται σε ένα παλαιό ενοικιαζόμενο κτίριο 4 ορόφων. Έχουν όλοι ηλικία άνω των 50 ετών. Το 60% των περιθαλπομένων είναι κατάκοιτοι. Αρκετοί από αυτούς δεν έχουν συγγενικό περιβάλλον και άλλοι έχουν ξεχαστεί από την οικογένειά τους: «Εμείς πρέπει να δίνουμε λύσεις σε όλα τους τα προβλήματα», επισημαίνει ο Αυγουστίνος Μαλικούτης, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων.
Για τους 60 ασθενείς υπάρχουν μόνο 12 νοσηλευτές σε όλες τις βάρδιες και 1 τραυματιοφορέας το πρωί. Γιατροί, ένας φυσίατρος (κυρίως στη Γλυφάδα) και ένας παθολόγος (στα Μελίσσια) καλούνται να αντιμετωπίσουν όλα τα περιστατικά.
Στα Μελίσσια η εικόνα αντιστρέφεται. Και οι 85 ασθενείς είναι χρόνιοι ασθενείς, άνθρωποι μεγάλης ηλικίας που δεν έχουν καμία ελπίδα καλυτέρευσης. Όλο το προσωπικό του ιδρύματος είναι 28 άτομα κι απ΄ αυτούς 7 νοσηλευτές(!) σε όλες τις βάρδιες.
Την εγκατάλειψη των θεραπευτηρίων Χρονίως Πασχόντων της Ανατολικής Αττικής αναγνωρίζει και ο διοικητής τους, ο κ. Πέτρος Αθανασόπουλος: «Το νοσηλευτικό προσωπικό είναι ένα καυτό θέμα. Έχουμε ανάγκη από εξειδικευμένους ανθρώπους. Αυτή τη στιγμή έχουμε 100 εργαζομένους, ενώ ο Οργανισμός προβλέπει 184. Έχουμε κενές το 45% των προβλεπόμενων θέσεων. Πιο αδικημένο είναι το ίδρυμα στα Μελίσσια»!
Το κτίριο που φιλοξενεί το Θεραπευτήριο στα Μελίσσια είχε κατασκευασθεί για να φιλοξενεί πρόσφυγες.
Το φαρμακείο το κρατάνε οι νοσηλεύτριες, δεν υπάρχει φαρμακοποιός: «Η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή. Μας δώσανε 25 θέσεις μέσω του ΑΣΕΠ αλλά μέχρι να φτάσουν εδώ αυτοί οι άνθρωποι θα περάσουν 2-3 χρόνια. Θα έχουν συνταξιοδοτηθεί κάποιοι άλλοι και θα είμαστε πάλι στα ίδια».
Στο Θεραπευτήριο Παιδιών ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 35- 40 χρόνια
«Τα 30 παιδιά του Α΄ ορόφου είναι τα πολύ βαριά περιστατικά.
Εννέα είναι κατάκοιτα, αλλά όλα έχουν σοβαρές παθήσεις και παίρνουν κατασταλτικά φάρμακα για να μη γίνονται επικίνδυνα. Στον Γ΄ όροφο 13 ακόμα παιδιά είναι σε καλύτερη κατάσταση», εξηγεί ο Πάνος Καβούκας, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων.
Αρκετά από τα παιδιά του Ιδρύματος έχουν χρόνια να δουν τους γονείς τους. «Κάποιους γονείς δεν τους έχω δει ποτέ, 15 χρόνια που εργάζομαι εδώ», ομολογεί ο Π. Καβούκας.
Τριάντα άνθρωποι αποτελούν το νοσηλευτικό προσωπικό. Τα βράδια υπάρχει ένας σε κάθε όροφο: «Μου έχει τύχει να είμαι απογευματινή βάρδια, να συμβεί κάτι σ΄ ένα παιδί, να το πάω στο νοσοκομείο και να επιστρέψω την άλλη μέρα το μεσημέρι…»
