Αναζήτηση
«Ένα… ρίγος ανησυχίας με διαπέρασε όταν διάβασα πρόσφατα ότι τα αναψυκτικά ενδέχεται να είναι καρκινογόνα και ότι σε πολλά από αυτά προστίθεται καφεΐνη σε μη ανιχνεύσιμες ποσότητες για να εθιστούν σιγά σιγά τα παιδιά», γράφει οδρ Τόμας Στάταφορντ στην εφημερίδα «Τάιμς» του Λονδίνου.
«Όπως οι περισσότεροι παππούδες, προτιμώ το κρασί ή το ουίσκι. Τα αναψυκτικά όμως υπάρχουν μέσα στο σπίτι μας, καθώς αποτελούν το περιστασιακό κέρασμα που κάνουμε στα εγγόνια μας. Η εξέταση ωστόσο των ιατρικών στοιχείων για το όλο θέμα με καθησύχασε, διότι δεν υποστηρίζεται η άποψη ότι το να πίνει κανείς περιστασιακά αναψυκτικά συνιστά σοβαρό κίνδυνο».
Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, «τα αναψυκτικά είναι αδύνατον – ακόμα κι αν περιέχουν μεγάλη ποσότητα καφεΐνης – να εθίσουν τους καταναλωτές στην κόλα, καταδικάζοντάς τους έτσι να παχύνουν επικίνδυνα και να πέσουν θύματα του μεταβολικού συνδρόμου και του τύπου 2 διαβήτη», προσθέτει.
«Ούτε οι καρκινογόνες ουσίες, που υποτίθεται ότι περιέχουν, τούς καταδικάζουν σε έναν αργό θάνατο».
Σύμφωνα με τον δρα Στάταφορντ, η αγωνία είναι ότι ο συνδυασμός του βενζοϊκού νατρίου (ενός συντηρητικού που προστίθεται σε πολλά ροφήματα, μεταξύ των οποίων τα αναψυκτικά) με βιταμίνη C μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη παραγωγή βενζενίου – μιας ουσίας που θεωρείται καρκινογόνος.
Η βιταμίνη C, το ασκορβικό οξύ και το κιτρικό οξύ συχνά προστίθενται στα ροφήματα και, όταν συνυπάρχουν με βενζοϊκό νάτριο, παράγουν απειροελάχιστες ποσότητες βενζενίου.
Το βενζένιο μπορεί να αφαιρεθεί μόνον εάν δεν προστεθεί σε ένα ρόφημα μία από τις χημικές ουσίες που συμβάλλουν στην παραγωγή του – κάτι που ήδη γίνει στις περισσότερες μεγάλες εταιρείες ροφημάτων.
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ασφαλές όριο για μια ουσία που θεωρείται καρκινογόνος, διότι ο μεταβολισμός κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικός και είναι βέβαιο ότι κάπου στον κόσμο θα υπάρχει ένα παιδί με γενετική προδιάθεση ώστε να είναι ευάλωτο ακόμα και σε ένα μόριο βενζενίου.
Ωστόσο, «με καθησύχασε μια στατιστική», συνεχίζει ο δρ Στάταφορντ. «Ως φαίνεται, τα εγγόνια μου, ο Όλιβερ, η Άλις, ο Χένρι και η δίχρονη Ντόρα, θα πρέπει να πιουν 10.000 μπουκάλια αναψυκτικά στη ζωή τους για να παρουσιάσουν τους τύπους καρκίνου που προσέβαλαν τα πειραματόζωα. Και αυτό, εάν υποτεθεί ότι ο μεταβολισμός τους είναι συγκρίσιμος με αυτόν των τρωκτικών. Η ζάχαρη μπορεί να είναι ένα θέμα, αλλά και πάλι υπάρχουν λιγότερο παχυντικές εναλλακτικές λύσεις…»
