Oι κρισιμότερες των τελευταίων έξι ετών είναι οι εκλογές που διεξάγονται αύριο στη Σερβία. Από τις επτά εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν την πτώση του Μιλόσεβιτς, καμία άλλη δεν έθεσε σαφέστερα την επιλογή που καλείται να κάνει η χώρα: θα ενταχθεί στη σύγχρονη Ευρώπη με τους όρους της τελευταίας· θα επιχειρήσει να το «παίξει δύσκολη» ή θα επιλέξει έναν μοναχικό δρόμο;

«Οι εκλογές θα κρίνουν την εικόνα της Σερβίας σε 20 χρόνια», λέει ο Σέρβος πρόεδρος, Μπόρις Τάντιτς. Ο Τάντιτς είναι ο μόνος Σέρβος ηγέτης που διακινδυνεύει να λέει στους ψηφοφόρους ότι η Σερβία μπορεί στην πραγματικότητα να έχει ήδη χάσει το Κόσοβο (η απόφαση του ΟΗΕ για το οριστικό καθεστώς της περιοχής αναβλήθηκε από τον φόβο ενός εθνικιστικού ξεσπάσματος την ημέρα των εκλογών) από το 1999, όταν ο Μιλόσεβιτς πυροδότησε τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς με τις προσπάθειές του να κρατήσει την επαρχία διά της βίας. Το σύνθημά του «Η Ζωή δεν Μπορεί να Περιμένει» υπενθυμίζει στους Σέρβους πως οι Βρυξέλλες πάγωσαν τον Μάιο την προσπάθειά τους να ενταχθούν μια μέρα στην Ε.Ε. εξαιτίας της αποτυχίας του Σέρβου πρωθυπουργού, Βόισλαβ Κοστούνιτσα, να συλλάβει τον Σερβοβόσνιο καταζητούμενο για εγκλήματα πολέμου Ράτκο Μλάντιτς- έναν άνθρωπο που οι υπερεθνικιστές του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος λατρεύουν. Ο Κοστούνιτσα. Το αντιπολιτευόμενο, φιλοδυτικό Δημοκρατικό Κόμμα του Τάντιτς εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις στήθος με στήθος με τους Ριζοσπάστες του Νίκολιτς. Το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα της Σερβίας του Κοστούνιτσα έπεται στην τρίτη θέση, το χάσμα έδειχνε ωστόσο τις τελευταίες ημέρες να γεφυρώνεται και οι δημοσκόποι εκτιμούσαν πως «μια κυβέρνηση χωρίς την υποστήριξη του Δημοκρατικού Κόμματος της Σερβίας μοιάζει σχεδόν αδύνατη».