OΔαββέτας με το μυθιστόρημά του «Λευκή πετσέτα στο ρινγκ» (εκδ. Κέδρος) του κατόρθωσε ένα θαύμα: Έγραψε για τον Εμφύλιο, χωρίς ουσιαστικά να μιλήσει για τον Εμφύλιο, έγραψε για τα Δεκεμβριανά χωρίς να μιλήσει για τα Δεκεμβριανά, στην ουσία έγραψε μια ιστορία που αφορά εν γένει τον άνθρωπο, τον άνθρωπο του τότε και του τώρα, έγραψε μια πανέξυπνη νουβέλα για να μας αποδείξει ότι το ίδιο σκατάνθρωποι ήμασταν τότε, το ίδιο και τώρα, για να μας πει ότι στην πραγματικότητα ο Εμφύλιος συνεχίζεται μέσα μας, με άλλες μάσκες τώρα, με άλλες προφάσεις και προσχήματα, και πάντα με τα ίδια άλλοθι- για να ξεγελάμε τις τύψεις μας- με τα ίδια μακάβρια αποτελέσματα για τις λάθος κινήσεις μας. Είναι ν΄ απορείς το πώς κατόρθωσε αυτό το θαύμα: με το να αναθέσει ο αρχισυντάκτης ενός περιοδικού σ΄ έναν φουκαρά δημοσιογραφίσκο, να ψάξει, λέει, να βρει ανθρώπους και στοιχεία εκείνης της εποχής για κάποιο αφιέρωμα του περιοδικού, με συνέπεια να παρακολουθήσουμε κι εμείς οι αναγνώστες, μέσα από την οπτική του σήμερα, το πώς απομυθοποιούνται και κατεδαφίζονται άνθρωποι, ιδανικά, φιλίες, το πώς καταντούμε Κατίνες της γειτονιάς, κομπιναδόροι της καρπαζιάς και της αρπαχτής, χωρίς καλά καλά να ξέρουμε τι μας φταίει, ούτε πού στο διάβολο βρέθηκε τέτοιο μίσος! Και πάντα από κοντά αριστεροί και δεξιοί που πιάσανε την καλή, αριστεροί και δεξιοί που δεν ξέρουν γιατί είναι αριστεροί και δεξιοί, και όλ΄ αυτά τα μακάβρια για «ένα πουκάμισο αδειανό», για μια «υποτιθέμενη χρυσή ευκαιρία», για την «πατρίδα», για τον «αιώνιο εχθρό».

Κι από κοντά ο φουκαράς ο δημοσιογραφίσκος να πρέπει να συνεχίσει την έρευνα, να μεγαλώνει η αηδία του και να του ΄ρχεται εμετός, κι από κοντά να έχει και την παγωνιά της γυναίκας του, το διαζύγιο, την εγκατάλειψη, μαζί με τη βασανιστική επιθυμία για μια γυναίκα, βρε αδελφέ, για την ομορφιά, για τη γαλήνη του επιτέλους.

Εν ολίγοις, αξιοθρήνητες καταστάσεις έως γελοίες, που σ΄ αναγκάζουν να φωνάξεις: «Ω! τι αξιοθρήνητο πλάσμα που είναι ο άνθρωπος!»…

… αλλά καλύτερα διαβάστε το βιβλίο, μπας και βγάλετε κι εσείς την ίδια κραυγή.

Μας χρειάζεται.

Ο Κώστας Μουρσελάς είναι συγγραφέας