Αναζήτηση
«Το άρθρο 16 πρέπει να αλλάξει», λέει ο τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ για θέματα Παιδείας κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και εν όψει της συζήτησης που αρχίζει μεθαύριο στη Βουλή στέλνει αυστηρό μήνυμα σε όσα στελέχη του Κινήματος διαφωνούν, όπως οι κ. κ. Βενιζέλος και Λοβέρδος, λέγοντας πως οι ενστάσεις τους οδηγούν ουσιαστικά σε «ηττοπάθεια» και ότι στα θέματα της Παιδείας «οι τακτικισμοί περισσεύουν».
Παράλληλα, επιτίθεται στην κυβέρνηση για την εκπαιδευτική πολιτική της, κάνοντας λόγο για «συνονθύλευμα κρατικιστικής και αγοραίας αντίληψης», αλλά και στα κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς, τα οποία κατηγορεί για «στείρα άρνηση» και «πολιτικό στρουθοκαμηλισμό».
Για την απόφαση του Κινήματος να αναθεωρηθεί το επίμαχο άρθρο, ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν αφήνει περιθώριο παρερμηνειών: «Οι διατυπώσεις του άρθρου για το κρατικό μονοπώλιο της γνώσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελούν πολιτικό και κοινωνικό αναχρονισμό ο οποίος βρίσκεται σε προφανή ανακολουθία τόσο με την εκπαιδευτική πραγματικότητα της “υπαρκτής ιδιωτικοποίησης” της Παιδείας όσο και με τη διαρκώς αυξανόμε- νη ζήτηση των πολιτών για ποιοτικές εκπαιδευτικές υπηρεσίες με σαφείς όρους αξιολόγησης και αυστηρή εποπτεία. Το πολιτικό ζητούμενο είναι σε ποια κατεύθυνση πρέπει να αναθεωρηθεί το άρθρο 16 και με ποιες εγγυήσεις. Για ποια μεταρρύθμιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δηλαδή μιλάμε. Ποιο είναι το δημόσιο πανεπιστήμιο που θέλουμε και ποιος ο ρόλος και η εκπαιδευτική αποστολή του κράτους σήμερα. Εκεί θα δώσουμε τη μάχη- με την άμεση κατάθεση ενός σαφούς σχεδίου για τις αναγκαίες αλλαγές στο δημόσιο πανεπιστήμιο- αφενός ενάντια στη Ν.Δ.,
η μέχρι τώρα εκπαιδευτική πολιτική της οποίας αποτελεί ένα συνονθύλευμα κρατικιστικής και ταυτόχρονα αγοραίας αντίληψης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, και αφετέρου με τα κόμματα της εξωπραγματικής Αριστεράς των οποίων η στείρα άρνηση για οποιαδήποτε αλλαγή αποτελεί στην καλύτερη περίπτωση πολιτικό στρουθοκαμηλισμό».
Υπενθυμίζει με νόημα εξάλλου ότι το ΠΑΣΟΚ από το τελευταίο Συνέδριό του έχει ταχθεί ομόφωνα υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16. «Για μας», τονίζει με έμφαση, «η συνολική αναβάθμιση και ο εκσυγχρονισμός του πανεπιστημιακού τοπίου της χώρας, το οποίο βρίσκεται σε προφανή αναντιστοιχία τόσο με τις κοινωνικές απαιτήσεις όσο και με τις διεθνείς εξελίξεις, αποτελεί ζήτημα αρχής, θέση ευθύνης και κορυφαία πολιτική προτεραιότητα. Δεν τη θυσιάζουμε στον βωμό ενός μικροπολιτικού παιγνίου τακτιΠΑΚΕΤΟ κισμών, το οποίο αφήνει παγερά αδιάφορη την κοινωνία, ενώ ταυτόχρονα δεν απαντά στο πιεστικό κοινωνικό αίτημα για ένα ενιαίο εθνικό σύστημα πανεπιστημιακής εκπαίδευσης που θα επιτρέπει την πρόσβαση στο πανεπιστήμιο σε όλους όσοι το επιθυμούν. Από εκεί και πέρα ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σεβόμενος τη σοβαρότητα της διαδικασίας αλλά και συνεπής στις θέσεις του έχει δηλώσει ότι οι βουλευτές του κόμματος μπορούν να ψηφίσουν κατά συνείδηση, όπως άλλωστε έπραξε και ο ίδιος το 2001 όταν και τότε τάχθηκε υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 θέτοντας τον εαυτό του εκτός “κομματικής γραμμής”».
Κορυφαία στελέχη του Κινήματος, όπως ο Ευάγ. Βενιζέλος, ο Ανδ. Λοβέρδος κ.ά.,
εισηγούνται να παρουσιάσει το ΠΑΣΟΚτη θέση του για το πλαίσιο αλλαγών και να αφήσει την επόμενη Βουλή να αναζητήσει τη συναίνεση των 180 ψήφων. Αυτή η πρόταση έχει εγκαταλειφθεί οριστικά;
«Το ΠΑΣΟΚ έχει στρατηγική νίκης για τις επόμενες εκλογές και οι θέσεις που διατυπώνει είναι πάντα εμπροσθοβαρείς και εντάσσονται σ΄ αυτή τη λογική. Όταν η παιδεία βρίσκεται ουσιαστικά στην εντατική, οι τακτικισμοί περισσεύουν. Μπροστά στην κακή κατάσταση του ελληνικού πανεπιστημίου, για την οποία σημαντικές ευθύνες φέρει συνολικά το πολιτικό σύστημα με την ολιγωρία που έχει επιδείξει κατά καιρούς, ένα κόμμα εξουσίας όπως το ΠΑΣΟΚ έχει χρέος να επιδείξει ειλικρινή διάθεση στήριξης των ριζικών αλλαγών που απαιτούνται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι σαφές ότι σ΄ αυτό το πλαίσιο το άρθρο 16 δεν συνιστά παρά μια υποσημείωση σε σχέση με τις μεγάλες αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση της χώρας. Όμως η αναθεώρησή του ξεκλειδώνει κρίσιμους συμβολισμούς που κρατούν στάσιμο το εκπαιδευτικό περιβάλλον σήμερα».
ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΡΩΤΟΥΝ
Νίκος Σπυρούλιας
Τι πιστεύετε ότι θα αλλάξει στον χώρο της παιδείας σε περίπτωση αναθεώρησης του άρθρου 16;
Η φύση του πανεπιστημίου τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει ριζικά. Ουσιαστικά σήμερα το πανεπιστήμιο αποτελεί το «λύκειο του 21ου αιώνα». Πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει μια πιεστική κοινωνική ζήτηση για αύξηση της προσφερόμενης πανεπιστημιακής γνώσης και διεύρυνση των παρεχόμενων σπουδών, εντός ενός πλαισίου όμως που θα διέπεται από σαφείς κανόνες και ουσιαστική εποπτεία. Το κρατικό μονοπώλιο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν συμβαδίζει με τις απαιτήσεις που θέτει η παγκόσμια κοινωνία της γνώσης αλλά και η ίδια η ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα της «υπαρκτής ιδιωτικοποίησης» της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η αναθεώρηση του άρθρου 16 θα θέσει τέρμα σ΄ αυτό τον ιδιότυπο συνταγματικό αναχρονισμό. Αν ωστόσο αυτή η αναθεώρηση δεν γίνει μέσα σε ένα σαφές πλαίσιο εγγυήσεων ποιότητας και όρων λειτουργίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, όπως προτείνει το ΠΑΣΟΚ, τότε θα παραμείνει κενό γράμμα και το εγχώριο «φαρ ουέστ» πτυχίων χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα θα γίνει ακόμη πιο ασύδοτο.
Αναστασία Τσιρή
Με την αλλαγή προσώπων και θέσεων στο ΠΑΣΟΚ, το κόμμα θα κερδίσει τις εκλογές; Η ανανέωση των στελεχών ενός πολιτικού σχηματισμού είναι κίνηση ουσιαστική ή επικοινωνιακή;
Τέσσερις είναι οι άξονες στους οποίους χρειάζεται διαρκής και επίπονη εργασία από τη μεριά του ΠΑΣΟΚ ώστε να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών: αξιακή ανανέωση, εκσυγχρονισμός πολιτικών θέσεων, αναδιατύπωση των πολιτικών διαφορών μας με τη Ν.Δ. και αναθέρμανση των συμμαχιών μας με τις νέες, αγνοημένες και σιωπηλές πλειοψηφίες της ελληνικής κοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση η όποια ανανέωση (στελεχική, ιδεολογική, οργανωτική) θα πρέπει να υπηρετεί έναν κυρίαρχο στόχο: το κλείσιμο του διαρκώς αυξανόμενου χάσματος μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής. Και το ΠΑΣΟΚ καταβάλλει μια ειλικρινή προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση η οποία έχει όλες τις προϋποθέσεις για να καταστεί και νικηφόρα στις επόμενες εκλογές.
Δάμων Δαμιανός
Ο ρόλος σας στην εξάρθρωση της 17Ν υπήρξε καταλυτικός. Εκτιμάτε ότι η αντιμετώπιση των κατηγορουμένων από την Ελληνική Δικαιοσύνη εμπεριέχει όλα τα στοιχεία μιας δίκαιης δίκης;
Η εξάρθρωση της 17Ν έγινε αυστηρά μέσα στο πλαίσιο της νομιμότητας με έναν τρόπο που τίμησε τη δημοκρατία, τη διεθνή συνεργασία και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σήμερα η 17Ν βρίσκεται στη φυλακή, ηττημένη πολιτικά και καταδικασμένη ηθικά από το σύνολο της κοινωνίας, ενώ όλα τα εγκλήματα έχουν εξιχνιαστεί ένα προς ένα με στοιχεία και αποδείξεις. Σε κάθε περίπτωση, και ως πολιτικά αρμόδιος κατά την επίμαχη περίοδο της εξάρθρωσης, δεν μπορώ παρά να εκφράσω την απόλυτη εμπιστοσύνη μου στο έργο της Δικαιοσύνης.
Μανώλης Πίκουλας
Διαχωρισμός Κράτους- Εκκλησίας, ναρκωτικά, δικαιώματα ομοφυλοφίλων… Το δίλημμα είναι Αριστερά ή Δεξιά, πρόοδος ή συντήρηση; Παπανδρέου και Θαπατέρο είναι πρόεδροι σε δύο κατ΄ εξοχήν συντηρητικές κοινωνίες και ο Θαπατέρο εκεί τα κατάφερε…
Κάθε κοινωνία έχει τις ιδιαιτερότητές της, τις αντιστάσεις της, τις αντοχές της. Το δικό της «εσωτερικό ρολόι». Ο ρόλος μιας προοδευτικής και ταυτόχρονα ρεαλιστικής πρότασης εξουσίας δεν είναι οι δονκιχωτικές συγκρούσεις αλλά ο δημιουργικός και αποτελεσματικός συντονισμός με τα κυρίαρχα κάθε φορά κοινωνικά αιτήματα με στόχο πάντα τη ρυμούλκηση προς τα μπρος της κοινωνίας.
Π. Βενάρδος
Έχετε σκοπό να ανακατανείμετε τον πλούτο; Στην καθημερινότητα συνθλίβονται προσωπικότητες στο «γαλάζιο» κράτος, ενώ εσείς ασκείτε «υψηλή» πολιτική. Έχετε σκοπό να καταγγείλετε δημόσια την αναξιοκρατία της Δεξιάς;
Το μείζον ζήτημα για την ελληνική οικονομία σήμερα δεν είναι απλά και μόνο η ανακατανομή πλούτου, αλλά και η αλλαγή αναπτυξιακού προτύπου για τη χώρα. Η απάντηση του ΠΑΣΟΚ σ΄ αυτή την πραγματικότητα είναι μία: αύξηση της απασχόλησης, δουλειές για τους πολίτες και τους νέους, προστασία και ενίσχυση του πραγματικού εισοδήματος των πολιτών. Η εξεύρεση δηλαδή πρακτικών και αποτελεσματικών λύσεων που θα βοηθήσουν την Ελλάδα των χαμηλών μισθών, της κακής εκπαίδευσης, των μέτριας ποιότητας αγαθών και υπηρεσιών, των ελλιπών υποδομών και της αντιπαραγωγικής νοοτροπίας να μετατραπεί από μια κοινωνία ανέργων σε μια οικονομία εργαζομένων. Τη δημιουργία περισσότερων και καλύτερα αμειβόμενων θέσεων εργασίας σε οικονομικούς τομείς και κλάδους με υψηλή προστιθέμενη αξία. Στον αγροτοδιατροφικό τομέα, την υγεία και την εκπαίδευση, τον χρηματοπιστωτικό και επενδυτικό τομέα, τις κοινωνικές επιχειρήσεις, τον προγραμματισμό και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα πληροφοριακά και επικοινωνιακά συστήματα.
Δάφνη Γκούγκλα
Τι σκοπεύετε να κάνετε για την υπερφορτωμένη γενιά των 20 έως 35, ώστε να αφυπνιστεί πολιτικά και να αναλάβει ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της;
Η σημερινή γενιά των 20 με 35, η γενιά των 700 ευρώ όπως τη λέω εγώ, δουλεύει πολλές ώρες, αμείβεται πενιχρά και δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα. Η εργασιακή ανασφάλεια, η επαναλαμβανόμενη εργασία χαμηλής ειδίκευσης, η συστηματική- και πολλές φορές απλήρωτη- υπερωριακή εργασία, η χαμηλή αμοιβή και η δεύτερη απασχόληση αποτελούν τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Αυτή η γενιά ασφυκτιά.
Βρίσκεται παγιδευμένη ανάμεσα στις ανάγκες της και σ΄ έναν παρωχημένο εργασιακό πολιτισμό που αδυνατεί να τις ικανοποιήσει. Έχουμε συνεπώς μπροστά μας ένα νέο κοινωνικό ζήτημα, μια αγνοημένη και σιωπηλή κοινωνική πλειοψηφία η οποία αναζητάει διέξοδο και μας χτυπάει το καμπανάκι. Αν τα κόμματα δεν δώσουν πρακτικές απαντήσεις σε ζητήματα όπως η παραοικονομία και η διαφθορά, η απόκρυψη εισοδημάτων, η εισφοροδιαφυγή, η προάσπιση του εργασιακού πολιτισμού και η οικογενειακή εξάρτηση, κινδυνεύουν πολύ σύντομα να βρουν απέναντί τους το πλέον δυναμικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
ΕΙΠΕ
Ποιό είναι το δημόσιο πανεπιστήμιο που θέλουμε και ποιός ο ρόλος και η εκπαιδευτική αποστολή του κράτους σήμερα; Εκεί θα δώσουμε τη μάχη- με την άμεση κατάθεση ενός σαφούς σχεδίου για τις αναγκαίες αλλαγές στα δημόσια ΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Τέσσερις είναι οι άξονες στους οποίους χρειάζεται διαρκής και επίπονη εργασία από τη μεριά του ΠΑΣΟΚ ώστε να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών: αξιακή ανανέωση, εκσυγχρονισμός πολιτικών θέσεων, αναδιατύπωση των πολιτικών μας διαφορών με τη Ν.Δ. και αναθέρμανση των συμμαχιών μας με τις νέες, αγνοημένες και σιωπηλές πλειοψηφίες της ελληνικής κοινωνίας ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΣΚΟΠΕΥΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ 20 ΕΩΣ 35
Η σημερινή γενιά των 20 με 35, η γενιά των 700 ευρώ, δουλεύει πολλές ώρες, αμείβεται πενιχρά και δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα.
Έχουμε συνεπώς μπροστά μας ένα νέο κοινωνικό ζήτημα, μια αγνοημένη και σιωπηλή κοινωνική πλειοψηφία η οποία αναζητάει διέξοδο και μας χτυπάει το καμπανάκι. Αν τα κόμματα δεν δώσουν πρακτικές απαντήσεις, κινδυνεύουν πολύ σύντομα να βρουν απέναντί τους το πλέον δυναμικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας
Η πολιτική είναι υπόθεση ιδεολογικών συμμαχιών
«Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ δεν είναι υπόθεση προσωπικών σχέσεων, αλλά πρωτίστως ιδεολογικών συμμαχιών», λέει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης για την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να τον συμπεριλάβει στην κεντρική ηγετική ομάδα του Κινήματος, ενώ με βολές στους κομματικούς «μηχανισμούς» σχολιάζει τη μη εκλογή του στο Πολιτικό Συμβούλιο. «Αυτές οι “εντός των τειχών” μάχες πάντως ελάχιστα αφορούν την κοινωνία και τα προβλήματά της», τονίζει και προσθέτει: «Ήμουν ανέκαθεν και σκοπεύω να παραμείνω ένας εξωστρεφής πολιτικός που εργάζεται για τον ουσιαστικό εκσυγχρονισμό της φυσιογνωμίας του ΠΑΣΟΚ διατηρώντας το βλέμμα του στραμμένο στην κοινωνία και όχι στους μηχανισμούς».
Παράλληλα σημειώνει ότι για μια νέα νικηφόρα πορεία του ΠΑΣΟΚ είναι απαραίτητη μια νέα «τολμηρή μεταρρυθμιστική» πρόταση: «Όπως τόσο “επιτυχημένα” έχει δείξει η Ν.Δ., το να κερδίσεις απλά τις εκλογές δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, αν αυτή η νίκη δεν φέρει μαζί της και μια αποτελεσματική διακυβέρνηση που θα υποστηρίζεται από ικανά πολιτικά στελέχη κι ένα καλά επεξεργασμένο σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Συνεπώς, κρατώντας στον πυρήνα της φιλοσοφίας μας τη δέσμευση για μια αποτελεσματική και δίκαιη διακυβέρνηση, χρειαζόμαστε μια νέα, τολμηρή, μεταρρυθμιστική πολιτική ατζέντα, τα κεντρικά μηνύματα της οποίας θα συνιστούν μια σαφή και διακριτή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης».
