Πολύ σοφά ο λαός λέει τη φράση: «Ο καθένας έχει αυτό που του αξίζει». Φράση
που ταιριάζει… γάντι στον Ευρωπαίο (;) Ολυμπιακό. Πριν από περίπου 15 μήνες
ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς έφευγε από το Λιμάνι σαν αποτυχημένος, έπειτα από ένα
νταμπλ και μια πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ στην οποία η ομάδα νίκησε σε όλα τα
εντός έδρας παιχνίδια στον όμιλο (Λίβερπουλ, Μονακό, Λα Κορούνια), συγκέντρωσε
10 βαθμούς και αποκλείστηκε στην ισοβαθμία από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια
Ευρώπης Λίβερπουλ.
Ο Ολυμπιακός προσέλαβε τον Σόλιντ με τη δικαιολογία ότι ο Ντούσκο «δεν μπορεί
να υλοποιήσει τα ευρωπαϊκά όνειρα της ομάδας». Πέρυσι, και προχθές, ο Νορβηγός
εμφανίσθηκε κατώτερος των περιστάσεων, με αποτέλεσμα να προκύπτουν τεράστια
ερωτηματικά γύρω από την αξία του και ως προς το κατά πόσον μπορεί να
υλοποιήσει αυτό για το οποίο επιλέχθηκε: την ευρωπαϊκή διάκριση.
Ο Μπάγιεβιτς «κοιμόταν» στον πάγκο, σύμφωνα με τον κόσμο του Ολυμπιακού. Ενώ ο
Σόλιντ μάλλον μετέχει σε κάποια διαφήμιση στρωμάτων. Γι’ αυτό και… αποφεύγει
να σηκωθεί από τον πάγκο και να βοηθήσει την ομάδα όταν το χρειάζεται.
Ο Μπάγιεβιτς παρέτασσε την ομάδα με αμυντικούς. Ενώ ο Σόλιντ με επιθετικούς
και μαζεύει τεσσάρες στην Ευρώπη.
Ο Μπάγιεβιτς δεν έκανε αλλαγές. Και ο Σόλιντ αντικατέστησε προχθές τον
καλύτερο αμυντικό (Ανατολάκη) αφήνοντας στο ματς τον, αλλού ευρισκόμενο,
Ουαντού. Ενώ ακόμη περιμένουν στο «Καραϊσκάκη» την τρίτη αλλαγή. Φοβερό…
μάτι από τον πάγκο ο Νορβηγός.
ΟΜπάγιεβιτς έφερνε Σέρβους. Ενώ ο Σόλιντ τους παικταράδες Ουαντού, Ντομί, Νε
(πού είναι άραγε;), Ζεβλάκοφ κ.ά. Με αυτούς θα κάνει τη διαφορά;
Σε τελική ανάλυση, ο «καθένας έχει αυτό που του αξίζει».