Xιλιάδες για το ελληνικό στυλ

Τον περασμένο Μάρτιο στον χώρο του Ζαππείου 29 Έλληνες σχεδιαστές, ανάμεσα

στους οποίους βρίσκονταν έμπειροι των ατελιέ, άπειροι νεοεισερχόμενοι,

άνθρωποι της αγοράς, οικείοι των κοινωνικών συναθροίσεων, προσπάθησαν να

κάνουν μόδα με ελληνική υπογραφή και ταυτότητα. Το τολμηρό εγχείρημα

«περπάτησε» μέχρι τον Οκτώβριο, με τη βοήθεια του Δήμου Αθηναίων και την

υποστήριξη των χορηγών, αλλά και χάρη στην προσέλευση χιλιάδων επισκεπτών που

παρακολούθησαν τα μπουσουλήματα της ελληνικής εβδομάδας μόδας.

Από την Παρασκευή το ραντεβού χιλιάδων θεατών, σχεδιαστών, χορηγών και ξένων

ειδικών ανανεώθηκε στους χώρους του Ζαππείου, με φόντο την εγκατάσταση ρούχων

της Σοφίας Κοκοσαλάκη και τις ελληνικές φωτογραφίες με πρωταγωνιστές τα μικρά

μαύρα φορέματα.

Το απόγευμα του Σαββάτου ο χώρος του Περιστυλίου ήταν γεμάτος από ένα κράμα

ανθρώπων διαφόρων ηλικιών, ενδιαφερόντων και στυλ εμφάνισης. Ήταν ο χώρος που

κατά την άποψη της Ναόκο Σασάκι, Γιαπωνέζας δημοσιογράφου στο έντυπο «Paris

Collections», έμοιαζε σαν «το Καρουζέλ του Λούβρου, γεμάτο κόσμο. Πολλή

ενέργεια, μεγάλη κινητικότητα. Είχα την περιέργεια να μάθω τι μπορεί να

συμβαίνει εδώ. Αυτό που διαπίστωσα είναι οι μοντέρνες ιδέες τους».

Από τη δουλεμένη πάνω στο σώμα, τολμηρά γεωμετρική και εβαζέ γραμμή των

Deux Hommes μέχρι την απρόσμενη αλλαγή της Λουκίας σε μια καλοδουλεμένη

πρωινού ύφους πρετ α πορτέ συλλογή, την ολοκληρωμένη συλλογή του Κωνσταντίνου,

τις κομψές υποσχέσεις του νέου Άγγελου Μπράτη, τα θηλυκά πρωινά μάλλινα

φορέματα της Ορσαλίας Παρθένη, τη δημιουργικότητα στα αξεσουάρ του Δημήτρη

Ντάσιου και της Μαρίας Μάστορη, αλλά και την επίδειξη ικανοτήτων της Θεοδοσίας

Τζιβέλη στην επεξεργασία της γούνας στη συλλογή της Thes & Thes, η τρίτη

Diners Athens Collections In Style έδωσε στο κοινό της δείγματα

δημιουργικότητας και πρωτοτυπίας.

«Εκείνο που μου κάνει ευχάριστη εντύπωση είναι πως όταν οι σχεδιαστές

δουλεύουν με μαλακά υφάσματα, όπως το ζέρσεϊ, το σατέν, η δαντέλα, το μετάξι

δημιουργούν ρούχα που ακολουθούν τη ρευστή κίνηση του σώματος. Μου δίνουν την

εικόνα της εξέλιξης μίας κουλτούρας που ξεκινά στην Ακρόπολη. Φαίνεται ότι

αυτό το ταλέντο είναι γραμμένο στα ελληνικά γονίδια. Ενώ στα κομμάτια με τα

σκληρά, βαριά, χειμωνιάτικα υφάσματα, δεν καταφέρνουν να παίξουν με το υλικό

και τα ρούχα παραμένουν άκαμπτα» επισημαίνει ο Φρεντερίκ Μπιντουαγιέ,

υπεύθυνος της παριζιάνικης έκδοσης για τη μόδα και το ντιζάιν «Modem». Ο

οποίος, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της συλλογής της Δάφνης Βαλέντε με τα

κολλάζ ανάγλυφων κεντημάτων από τσόχα, ταφτά, χυτό ζέρσεϊ και κρεπ, έφερε για

παράδειγμα την πρόσφατη επίδειξη του παριζιάνικου οίκου Celine. Και επεσήμανε

ότι η «εκείνη η συλλογή, ενώ κέρδιζε στα ταγιέρ και τα πανωφόρια, έχανε σε

αυτό το σημείο θηλυκότητας που έχω δει στους περισσότερους από τους Έλληνες

σχεδιαστές».

Φαίνεται επίσης ότι ο ήπιος ελληνικός χειμώνας έχει καθορίσει τις ιδέες των

σχεδιαστών. Γι’ αυτό και εμφανίστηκαν πολλά φορέματα και μακριές φούστες,

συχνά λεπτές και πολύτιμες από σατέν, σιφόν σε ανάγλυφα σχέδια και δαντέλα

σαντιγί, κατά την πολυτελή εκδοχή της Εριφύλης Νικολοπούλου. Που πήγε πίσω

στον 19ο αιώνα για να φέρει στον χειμώνα του 2007 τα στενά μανίκια μέχρι τον

αγκώνα από τις σιφόν μπλούζες των κυριών και τα ψηλά κολάρα στα πανωφόρια των

ποιητών που τα μετέτρεψε σε γυναικεία υπόθεση από τουίντ ύφασμα και πλυμένο

κασμίρι.

Είχαμε ακόμη τον συνδυασμό του έθνικ και ψυχεδελικού στυλ του Γιάννου Ξενή σε

κόκκινες, φούξια, μοβ ελεκτρίκ αποχρώσεις.

Στον άξονα του καλυμμένου σώματος και των ασκήσεων γεωμετρίας πάνω στα

μανίκια και σε λεπτομέρειες στα παλτό κινήθηκε με τη συλλογή του ο Γιώργος

Ελευθεριάδης. Και με αυτόπτες μάρτυρες του σόου του τη Σοφία Κοκοσαλάκη και

την Ειρήνη Παπά (οι οποίες δένονται από τη συνεργασία τους για την ετοιμασία

των κοστουμιών στην παράσταση της «Αντιγόνης», τον Αύγουστο στην Ιταλία), ο

Ελευθεριάδης έκανε τη δική του πρόταση για άντρες και γυναίκες μέσα από την

αντίθεση των υλικών. Τουίντ, κασμίρι, βαμβάκι, μετάξι απέναντι σε δέρμα,

αλκαντάρα, φλις, μεταλλικό ντένιμ. Στο δικό του ιδιόμορφο ρούχο, μεταξύ

φούστας και παντελονιού που δουλεύει κάθε σεζόν, σαν χαρακτηριστικό του στυλ

του.

Στροφή στο καθημερινό ένδυμα

«Φαίνεται ότι οι Έλληνες σχεδιαστές αρχίζουν να καταλαβαίνουν πως η έκφραση

της μόδας δεν βρίσκεται στο βραδινό ένδυμα, τα ρούχα κοκτέιλ και τα νυφικά. H

Λουκία και ο Κωνσταντίνος αρχίζουν να κατευθύνονται προς ένα περιβάλλον ρούχων

που μπορεί να αφορά την καθημερινή ζωή. Αν σε αυτή την προσπάθεια η κρατική

μέριμνα βοηθήσει τον επαγγελματισμό της διοργάνωσης με την προσέγγιση και της

βιομηχανίας, τότε τα αποτελέσματα θα φανούν και προς το εξωτερικό» παρατηρεί η

ιστορικός μόδας Λυδία Καμίτση.

«Με ξένισε η γυναίκα – καρικατούρα»

«Οι συλλογές των Ελλήνων σχεδιαστών είναι άνισες μεταξύ τους. Καθένας έχει το

στυλ του, αλλά ορισμένοι δείχνουν ικανοί να εκφράσουν μία συγκεκριμένη

κατεύθυνση, όπως οι Γιώργος Ελευθεριάδης και Deux Hommes. Με ξενίζει η ιδέα

μιας γυναίκας – καρικατούρας που βγαίνει από τα σόου αρκετών. Δίνουν την

εικόνα γυναίκας που ξεπερνάει το σέξι και αγγίζει τα όρια της χυδαιότητας»

λέει ο συνεργάτης του γαλλικού «Madame Figaro» και του «L’Express», Φρεντερίκ

Μαρτέν – Μπερνάρ. Ο οποίος στην πρώτη του γνωριμία με την ελληνική δημιουργία

δεν είχε τον χρόνο να ενημερωθεί για τον ρόλο των πρωταγω-νιστριών της

ελληνικής σόου μπιζ και της τηλεοπτικής πρωινής ζώνης, που σκιάζουν με τις

επιθυμίες τους για σέξι εμφανίσεις την πρόταση της ελληνικής μόδας.