Αναζήτηση
|
|
– TI ΚΑΛΑ μαγειρεύεις, σήμερα;
– Διοξίνη πουρέ! Εσύ;
– Σαλμονέλα γιαχνί!
– Είχε σαλμονέλες στο σούπερ μάρκετ;
– Προσφορά. Για κάθε δίλιτρη σαλμονέλα, μια πιάστρα της κουζίνας δώρο!
– Εμένα τα παιδιά μου είναι πολύ μίζερα. Τη σαλμονέλα ούτε που να τη βάλουν
στο στόμα τους!
– Κι εμένα, αλλά τη γαρνίρω με γρίπη των πτηνών. Έτσι για να μη μένουν με
άδειο στομάχι!
– Σωστά! Πάνω στην ανάπτυξη, πρωτεΐνες, άμυλο και καρκινογόνα είναι
απαραίτητα!
– Ειδικά τα καρκινογόνα! Που θα τα ρίξουν μπόι!
– Και που βρίσκονται παντού! Στο γάλα, στο κρέας, στο ψάρι, στα λαχανικά…
Σήμερα τρως, αύριο πεθαίνεις!
– Δηλαδή, έτσι που το πάμε, θα μας πούνε ότι από τα δημητριακά πιο ασφαλή
είναι τα γαριδάκια!
– Γαριδάκια, τσιπς, δρακουλίνια, χάμπουργκερς, όλο το σκουπιδαριό. Εκεί,
τουλάχιστον, το ‘χεις σίγουρο το σίχαμα. Δεν τρως τα νιάτα σου προσπαθώντας να
πείσεις το παιδί σου να φάει ένα φρούτο. Δεν βιώνεις το ζωτικό ψεύδος ότι το
μαρούλι είναι το ήμισυ του παντός!
– Μήπως έχεις ιδέα τι είναι το γλουταμινικό μονονάτριο;
– Μαζί με πιάστρα δώρο το δίνουν κι αυτό;
– Δεν ξέρω τι να κάνω. Πήρα προχτές μια κονσέρβα ντολμαδάκια και την πήγα στο
μικροβιολογικό εργαστήριο.
– Να κάνουν ανάλυση ούρων στα ντολμαδάκια;
– Και ούρων και αίματος, πήρανε και μια πίεση…
– Και τι έδειξε η ανάλυση;
– 26.000 λευκά αιμοσφαίρια, αιματοκρίτης 24 και μια κατσαρίδα.
– Αυτή του Ευαγγελάτου;
– Μια φίλη της…
– Εκεί φτάσαμε. Να παίρνουμε το δίχτυ της λαϊκής και θα το πηγαίνουμε
κατευθείαν στο Χημείο του Κράτους!
– Ποιο Χημείο; Εγώ τα σέλινα τα πήγα στον Δημόκριτο.
– Δεν ξέρεις από πού θα σου ‘ρθει. Από πού να φυλαχτείς. Γιατί δεν είναι μόνο
αυτά που τρώμε. Είναι κι άλλα πολλά καλούδια…
– Τώρα πιάσανε και τα καλλυντικά τον τσάμικο!
– Εγώ πάντως, αν δεν κλείσω ρεζερβέ στην εντατική μονάδα, ενυδατική δεν
ξαναβάζω στη μούρη μου!
– Άσε την παιδική την οδοντόκρεμα. Αυτή τη χαρωπή, την τριαλαρό με τη γεύση
φράουλας και το καρτούν στη φάτσα. Που λύσσαγα η σκύλα μάνα «να βουρτσίζετε τα
δόντια σας πρωί – βράδυ!». Δεν τα ‘πνιγα στην κούνια τους καλύτερα;
– Καρκινογόνα κι η παιδική οδοντόκρεμα;
– Πάντως, ένα συστατικό της το ανέφεραν στην τηλεόραση. Γυρίζω το καρτούν
ανάποδα – νάτο το συστατικό στο πίσω μέρος. Στα ψιλά γράμματα…
– Εγώ άλλο δεν καταλαβαίνω. Βγαίνουν, κάθε τρεις και λίγο, και μας μιλάνε για
επικίνδυνα τρόφιμα, καλλυντικά, οδοντόκρεμες. Και λένε εκείνο το τερατώδες
«γνωστής εταιρείας». H «γνωστή εταιρεία» γιατί παραμένει «άγνωστη;». Γιατί δεν
την ονοματίζουνε; Γιατί δεν βγαίνουνε να την κράξουνε κανονικότατα; Αντί «η
γνωστή εταιρεία» να πουν «η τάδε εταιρεία»;
– Να ξέρουμε κι εμείς ποιοι είναι οι εγκληματίες! Οι φονιάδες! Να ξέρουμε τι
τρώμε, τι πίνουμε, τι βάζουμε στη μούρη μας, με τι πλένουμε τα δόντια μας.
Γιατί σπέρνουν τον πανικό και μας παρατάνε στα μαύρα σκοτάδια; Παίζουνε με τη
ζωή μας; Μας έχουνε γραμμένους; Μας θεωρούν ηλίθιους;
– Θέλεις απάντηση;
– Αν σου βρίσκεται πρόχειρη!
– Γιατί – αν και ζούμε σε μια χώρα μελαχρινών – όλοι μας αντιμετωπίζουνε σαν
να είμαστε ξανθοί!
