Στενεύουν επικίνδυνα τα περιθώρια για 48 παιδιά – ηλικίας από 11 έως 17

χρόνων – που έχουν εξαφανιστεί. Πρόκειται για 21 αγόρια και 27 κορίτσια των

οποίων μέχρι σήμερα η τύχη αγνοείται και οι γονείς τους δεν είχαν το παραμικρό

νέο γι’ αυτά.

Περίπου 450 παιδιά τον χρόνο εξαφανίζονται – ωστόσο, συνήθως πρόκειται για

απλές «εφηβικές αποδράσεις» και τα περισσότερα επιστρέφουν σε σύντομο χρονικά

διάστημα στο σπίτι τους. Μόνο στην Αττική, μέσα στην πενταετία 2000-2004, από

τα 1.764 παιδιά που εξαφανίστηκαν έχουν επιστρέψει τα 1.730. Ωστόσο, 34 παιδιά

ακόμα αγνοούνται…

«Όσο αυξάνεται ο χρόνος παραμονής μακριά από το σπίτι, τόσο πολλαπλασιάζονται

και οι κίνδυνοι», επισημαίνει ο πρόεδρος του συλλόγου «Το Χαμόγελο του

Παιδιού» κ. K. Γιαννόπουλος – ο οποίος έχει ασχοληθεί με αρκετές περιπτώσεις

εξαφανίσεων παιδιών.

Το 2003, μια 14χρονη Αλβανίδα έφυγε από το σπίτι της θεωρώντας ότι είχε βρει

τον έρωτα της ζωής της στο πρόσωπο ενός 17χρονου Αλβανού – ο οποίος όμως

δούλευε για ένα κύκλωμα μαστροπών, που σκόπευε να «εξαγάγει» τη 14χρονη στην

Ιταλία και να τη χρησιμοποιήσει ως πόρνη. Οι γονείς της απευθύνθηκαν στο

«Χαμόγελο του Παιδιού» και η φωτογραφία της «πλημμύρισε» όλα τα λιμάνια και τα

αεροδρόμια της χώρας. H συμμορία αναγκάστηκε να την απελευθερώσει…

«Δύσκολο κεφάλαιο»

Ο σύλλογος «Το Χαμόγελο του Παιδιού» μέσα στο 2005 χειρίσθηκε 34 περιπτώσεις

παιδιών που εξαφανίστηκαν από τα σπίτια τους. Τα 23 δεν έχουν ακόμα βρεθεί…

«Δεν θα πρέπει να υπάρχει πανικός, αλλά ούτε και εφησυχασμός σε μία τέτοια

περίπτωση. Οι εξαφανίσεις των παιδιών είναι ένα πολύ δύσκολο κεφάλαιο. Τα

περισσότερα επιστρέφουν αλλά υπάρχουν και παιδιά που χάνονται, είτε στα

ναρκωτικά, είτε στην πορνεία», επισημαίνει ο κ. K. Γιαννόπουλος.

«Ακραίες» περιπτώσεις απαγωγής παιδιών – για εμπόριο οργάνων – δεν έχουν

αποδειχθεί στην Ελλάδα. «Οργανωμένες συμμορίες που εκμεταλλεύονται με κάθε

τρόπο παιδιά δρουν κυρίως σε βαλκανικές χώρες. Τα σύνορα όμως έχουν ανοίξει

και τα προβλήματα μεταφέρονται πολύ εύκολα από χώρα σε χώρα», λένε οι

αστυνομικοί που ασχολούνται με τις αναζητήσεις εξαφανισμένων παιδιών.

Έξι χρόνια αγωνίας για τον Θεμιστοκλή

EXOYN ΠΕΡΑΣΕΙ έξι χρόνια από τότε που ο Θεμιστοκλής Ευθυμιάδης

εξαφανίστηκε από το σπίτι του. Ήταν τότε 16 χρόνων. Οι αφίσες με τη φωτογραφία

και τα χαρακτηριστικά του, στα ελληνικά και στα αγγλικά, έχουν αναρτηθεί σε

σταθμούς του Μετρό, λεωφορείων και αεροδρόμια.

«Μέχρι σήμερα όλες οι έρευνες έχουν πέσει στο κενό. Δεν υπάρχει κανένα σημάδι

για την τύχη του. Φοβάμαι πολύ μήπως έχει πέσει θύμα κυκλωμάτων», λέει στα

«ΝΕΑ» η μητέρα του. Οι γονείς του Θεμιστοκλή, Παύλος και Μαρία Ευθυμιάδη,

ομογενείς από τη Ρωσία, έχουν απευθυνθεί παντού και τον έχουν αναζητήσει σε

πολλές πόλεις της χώρας. «Οι πληροφορίες που είχαμε ήταν ασαφείς και δεν

επιβεβαιώθηκαν. Ακόμα και για ναρκωτικά μάς έχουν μιλήσει. Κάθε φορά που

χτυπάει το τηλέφωνο περιμένω να ακούσω κάτι για τον Θεμιστοκλή»…

«Στο σχολείο πήγε μέχρι τη B’ Γυμνάσιου. Αντιμετώπιζε πρόβλημα με το σχολικό

περιβάλλον και μια φορά έφυγε από το μάθημα. Φοβήθηκα να τον ξαναστείλω στο

σχολείο. Τον τελευταίο καιρό πριν εξαφανισθεί, ψυχολογικά ήταν σε πολύ καλή

κατάσταση. Είχε αποφασίσει μάλιστα να φοιτήσει σε Τεχνική Σχολή».

Ο Θεμιστοκλής εξαφανίστηκε από το σπίτι του στις Αχαρνές στις 30 Ιουνίου 2000.

«Τι του συνέβη δεν ξέρουμε. H περιοχή που μένουμε είναι περίεργη. Έπεσε σε

κάποια ύποπτη συναλλαγή; Τον άρπαξαν με τη βία; Από τη γειτονιά δεν υπάρχει

καμιά μαρτυρία».

«Ο Άλεξ δεν έφυγε με τη θέλησή του»

ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΕΣ έρευνες σε όλη τη χώρα γίνονται για την εξαφάνιση του

11άχρονου Άλεξ Μεσχισβίλι. Έχει περάσει ένας μήνας από το βράδυ της Παρασκευής

3 Φεβρουαρίου, όταν χάθηκε ο μαθητής της E’ Δημοτικού, από την περιοχή Ελιά

Ανοίξεως στη Βέροια. «Βρισκόμαστε στο σκοτάδι», αναφέρει στα «NEA» η μητέρα

του Νατέλα. «Το παιδί δεν έφυγε με τη θέλησή του. Είμαι απόλυτα σίγουρη γι’

αυτό. Φοβάμαι ότι κάτι του έχει συμβεί», λέει για το μοναχοπαίδι της.

«Ο Άλεξ δεν είχε κανέναν λόγο να φύγει από το σπίτι. Στα μαθήματα τα πήγαινε

πολύ καλά, δεν είχε κανένα παράπονο. Τα ίχνη του χάθηκαν το χρονικό διάστημα

από τις 7 έως τις 8 το βράδυ. Έφυγε από την προπόνηση του μπάσκετ για να πάει

στο μάθημα Ζωγραφικής. Ήταν πολύ κρύα νύχτα, η κίνηση στον δρόμο ήταν ελάχιστη

και κανείς δεν είδε τίποτα».

Ο 11άχρονος είναι το μικρότερο παιδί που έχει εξαφανιστεί στην Ελλάδα – μετά

τον δύο ετών Μπεν που χάθηκε στην Κω το ’91.