Ποιος θα το πίστευε… Άλλοτε η Ακαδημία Αθηνών θεωρούνταν το άντρο της

συντήρησης, άλλοι θα έλεγαν της αντίδρασης, για να θυμηθούμε ένα λεξιλόγιο που

σήμερα θεωρείται παλαιό (και που μάλλον δεν θα μπει στο λεξικό της). Σήμερα,

τα λογοτεχνικά της βραβεία δεν έχουν να ζηλέψουν πολλά από τα κρατικά. Μία

αριστερή από τα γεννοφάσκια της, η Μάρω Δούκα, πήρε το βραβείο πεζού

αφηγηματικού λόγου, το βραβείο μυθιστορήματος, για το «Αθώοι και φταίχτες»

(που ήταν υποψήφιο και για το κρατικό βραβείο). Ακόμη ένας δόκιμος πεζογράφος,

ο Χριστόφορος Μηλιώνης, βραβεύτηκε για τη νουβέλα «Το Μοτέλ». Ένας αληθινός

εργάτης του καλού διηγήματος, ο Βασίλης Τσιαμπούσης, βραβεύτηκε επίσης (για τη

συλλογή «Να σ’ αγαπάει η ζωή»), η Αθηνά Κακούρη για τη «Θέκλη» της και ο

Γιάννης Παπακώστας για το δοκίμιο «H έρευνα και η ερμηνευτικές της εκδοχές».

Ενώ ο Κλείτος Κύρου βραβεύτηκε για το συνολικό ποιητικό του έργο. Επίσης τρεις

ποιητές, ο Δημήτρης Κοσμόπουλος, η Ελένη Ηλιοπούλου-Ζαχαροπούλου και η Τασούλα

Καραγεωργίου βραβεύτηκαν για συλλογές τους.

… και συγκριτικά πλεονεκτήματα

Ελάχιστοι θα μπορούσαν να θέσουν θεμελιακές αντιρρήσεις ως προς το πνεύμα των

βραβεύσεων. Έχουν σοβαρότητα και ρίχνουν το βλέμμα τους και στην ποίηση που,

ενώ έχει σημαντική παραγωγή, συναντάει την αδιαφορία του κοινού. Βέβαια δεν

δεσμεύονται, όπως τα κρατικά, να βραβεύουν και βιβλία παραγωγής προηγούμενου

έτους. Μπορεί κανείς να δει και βραβείο σε βιβλίο του 2003, για παράδειγμα.

Από την άλλη πλευρά, έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα της συνέχειας. Στα κρατικά

βραβεία η πολιτική αλλάζει κάθε δύο χρόνια, με τη λήξη της θητείας της

επιτροπής κρίσης. Ποια σχέση μπορεί να έχει η προεδρία Βέλτσου με την προεδρία

Μπαμπινιώτη; Το «Διαβάζω» δεν ξέρουμε αν θα συνεχίσει τις δικές του βραβεύσεις

υπό τη νέα διεύθυνση, τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας βρίσκουν όμως νέο

ανταγωνιστή. Την Ακαδημία!

Τελευταία Νέα