«Τίποτα δεν θυμίζει την καταστροφή που μας προκάλεσε το τσουνάμι. H ζωή

κυλάει ομαλά όπως πριν και, ίσως, ακόμη καλύτερα», λένε τέσσερις Έλληνες που

έζησαν την τραγωδία της 26ης Δεκεμβρίου 2004. Ο Αργύρης Δημότσης, ο Νίκος

Ιωαννίδης, ο Νίκος Καλαμάκης και ο Γιώργος Πολυνόπουλος, μόνιμοι κάτοικοι –

πριν και μετά την καταστροφή – Ταϊλάνδης, αφηγούνται στα «NEA» τι άλλαξε στη

ζωή τους από την τραγωδία και γιατί αποφάσισαν να παραμείνουν στα μέρη που

σάρωσε το φονικό τσουνάμι.

ΝΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

«Σχέση ζωής με τον τόπο»

27 Δεκεμβρίου 2004. Το τσουνάμι έχει σαρώσει τα πάντα στο νησί Πι – πι, όπου

ο Νίκος Ιωαννίδης έσωσε 35 ανθρώπους από βέβαιο θάνατο

«Την ημέρα που θα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την τραγωδία, εγώ θα επιστρέψω

στην πατρίδα. Αρχικά ήθελα να μείνω, αλλά μετά σκέφτηκα την εικόνα εκείνης της

ημέρας. Οι μισοί τουρίστες να διασκεδάζουν σαν να είναι στη Μύκονο και οι

άλλοι μισοί να καταθέτουν θλιμμένοι ένα λουλούδι στο μέρος όπου έχασαν τον

πατέρα, τη μητέρα, τα αδέλφια τους. Είναι κάτι που δεν μπορώ να το ανεχθώ». Ο

34χρονος Νίκος Ιωαννίδης έχει χαρακτηρισθεί ­ και δικαιολογημένα ­ ως ένας από

τους ήρωες του τσουνάμι. Την ημέρα της τραγωδίας έσωσε από βέβαιο πνιγμό 35

ανθρώπους, στην πλειονότητά τους Ολλανδούς. Για την πράξη αυτή βραβεύθηκε από

την ολλανδική κυβέρνηση.

Στην Ταϊλάνδη έμενε 5 χρόνια. Τη θάλασσα των νησιών την ήξερε καλά, αφού η

δουλειά του ήταν να μεταφέρει τουρίστες σε νησάκια γειτονικά στο Πουκέτ και να

διοργανώνει καταδύσεις. Το πρωί της 26ης Δεκεμβρίου, όταν είδε τη θάλασσα να

τραβιέται προς τα μέσα αμέσως σκέφτηκε πως πλησίαζε μια καταστροφή. «Στις 10

το πρωί καθάριζα το σκάφος και τον εξοπλισμό όταν κατάλαβα ότι κάτι δεν

πήγαινε καλά. Όταν ήρθαν τα κύματα, με ό,τι μέσο έβρισκα προσπάθησα να βοηθήσω

όσους περισσότερους μπορούσα».


Το τσουνάμι τού πήρε για πάντα μερικούς από τους καλύτερους φίλους του. «Δεν

σκέφτηκα ούτε λεπτό να φύγω από την περιοχή. Ίδρυσα μια οργάνωση που μάζεψε

χρήματα για τα θύματα του τσουνάμι. Έτσι καταφέραμε να αγοράσουμε μια

βάρκα-λεωφορείο για να πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο, ξαναδημιουργήσαμε

καλλιέργειες που είχαν καταστραφεί, αγοράσαμε βάρκες για τους ψαράδες, χτίσαμε

σπίτια για τους αστέγους», λέει ο κ. Ιωαννίδης, «Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω να

μένω εδώ, αλλά με τον τόπο αυτό πάντα θα με συνδέει μοναδική σχέση ζωής».



ΑΡΓΥΡΗΣ ΔΗΜΟΤΣΗΣ

«Ακούω ακόμα τις σειρήνες»

17 Δεκεμβρίου 2005. Ένα χρόνο αργότερα, ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο ήδη έχει

αντικαταστήσει εκείνο που καταστράφηκε. Οι τουρίστες βρίσκονται πάντα εκεί με

τα κοκτέιλ τους, και τίποτα πια δεν θυμίζει την περυσινή τραγωδία

«Κοιτάζω γύρω μου, βλέπω όλα αυτά που έχουν γίνει και συχνά αναρωτιέμαι, μήπως

το τσουνάμι δεν μας χτύπησε ποτέ. Αν κάποιος έλθει στο Πουκέτ χωρίς να ξέρει

τι έγινε πέρυσι, ούτε που θα διανοηθεί πως αυτή η περιοχή είχε σαρωθεί και

μόνο άμμος και συντρίμμια υπήρχαν». Ο Αργύρης Δημότσης από τη Θεσσαλονίκη ζει

εδώ και 10 χρόνια στο Πουκέτ. H καθυστερημένη άφιξη κάποιων πελατών του

τουριστικού του πρακτορείου τού έσωσε τη ζωή την ημέρα που το τσουνάμι χτύπησε

το κοσμοπολίτικο νησί. «Εκείνη την ώρα έπρεπε να ήμαστε στην παραλία, αλλά

βρισκόμασταν ακόμη στον λόφο και γλιτώσαμε», λέει και ευγνωμονεί την τύχη του.

Φίλοι του χάθηκαν για πάντα στα κύματα, όπως όμως παραδέχεται, «η θλίψη

κράτησε ελάχιστα για τους Ταϊλανδούς, αφού αυτός ο λαός έχει τη ιδιοσυγκρασία

να μη στέκεται στο θρήνο, αλλά να βλέπει μπροστά. Τα πάντα διορθώθηκαν σε

χρόνο ρεκόρ».

Πλέον το μόνο που θυμίζει την καταστροφή είναι τα χιλιάδες ερασιτεχνικά βίντεο

που τράβηξαν τουρίστες και ντόπιοι και τα οποία πωλούνται προς 1 ή 2 ευρώ στα

καταστήματα του Πουκέτ. Και μια μακάβρια διαπίστωση: όσο πιο πολλά θύματα

εμφανίζονται στο βίντεο τόσο ανεβαίνει η τιμή του.


«Αν υπάρχει κάτι που θυμίζει την τραγωδία, είναι οι σειρήνες των συναγερμών

που έβαλαν οι Αρχές. Μάλιστα, προχθές τους δοκίμασαν για να δουν αν

λειτουργούν. Κατά τα άλλα, οι τουρίστες εξακολουθούν να φτάνουν κατά χιλιάδες,

οι τουρίστες από Ελλάδα έχουν αυξηθεί, τα μαγαζιά και τα ξενοδοχεία που

χτίστηκαν είναι καλύτερα από ό,τι στο παρελθόν. Μερικές φορές, όμως, κλείνω τα

μάτια και “βλέπω” την καταστροφή να πλησιάζει. Αυτός ο εφιάλτης δύσκολα θα

ξεχαστεί».



ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΥΝΟΠΟΥΛΟΣ

«Θωρακίστηκαν καλύτερα»

«To μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αυτήν την περίοδο; Ο… καιρός. Είναι

βροχερός τις τελευταίες ημέρες και δυσκολεύει λίγο τα μπάνια και τη διασκέδαση

των τουριστών». H απάντηση του Γιώργου Πολυνόπουλου, Έλληνα ιδιοκτήτη μπαρ στο

Πουκέτ, δείχνει ότι η αισιοδοξία έχει στεριώσει και πάλι για τα καλά στο

δοκιμασμένο από το τσουνάμι θέρετρο της Ταϊλάνδης.

Είχε και αυτός ζημιές στο μαγαζί του από τα τεράστια κύματα που βγήκαν στην

παραλία το πρωινό της 26ης Δεκεμβρίου. «H θάλασσα έφτασε μέχρι το μπαρ.

Προκάλεσε κάποιες ζημιές σε σκαμπό και τραπεζάκια. Γρήγορα όμως τις

επιδιορθώσαμε», λέει. Και προσθέτει ότι το ίδιο έκαναν όλοι όσοι υπέστησαν

μικρές ή μεγαλύτερες καταστροφές από το τσουνάμι. «Σήμερα όλα είναι φτιαγμένα

πολύ καλύτερα. Πουθενά δεν υπάρχουν γκρεμίσματα ή χαλάσματα. Μέσα σε τέσσερις

μήνες η περιοχή είχε γίνει όπως ήταν πριν, ενώ αρκετά κτίρια θωρακίστηκαν

καλύτερα. Οι τοπικές Αρχές έχουν τοποθετήσει σειρήνες ειδοποίησης για το κοινό

σε ενδεχόμενο τσουνάμι». Αυτός είναι και ο λόγος, τονίζει, που η τουριστική

κίνηση ανέκαμψε γρήγορα. «Στο μαγαζί μου, η κίνηση είναι στα ίδια επίπεδα με

τα περσινά. Πάντως φαίνεται ότι οι Έλληνες είναι ακόμα λίγο φοβισμένοι, αφού

οι επισκέπτες είναι λιγότεροι από πέρυσι».



ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΑΜΑΚΗΣ

«Όλα είναι όπως παλιά»

«Όποιος έρθει σήμερα στο Πουκέτ και κάνει μία βόλτα στην παραλία, δεν θα δει

τίποτε να του θυμίσει την τρομερή καταστροφή που συνέβη πέρυσι. Ακόμα και εάν

περπατήσει στο Καουλάκ που υπέστη τις μεγαλύτερες καταστροφές, δεν θα το

αναγνωρίζει».

Την ίδια έκπληξη που ζουν οι τουρίστες στο Πουκέτ, την έζησε ο Νίκος

Καλαμάκης, ιδιοκτήτης εστιατορίου, αρκετούς μήνες νωρίτερα. Είχε ανησυχία για

την ανάκαμψη του τουρισμού όπως και όλοι οι επαγγελματίες στο νησί, αλλά

γρήγορα… ησύχασε.

«Από το καλοκαίρι κιόλας, το νησί άρχισε πάλι να παίρνει τη μορφή που είχε

πριν από το τσουνάμι», σημειώνει ο Έλληνας που ζει μόνιμα τα τελευταία επτά

χρόνια στο Πουκέτ.

«H φετινή τουριστική σεζόν άρχισε κανονικά την 1η Νοεμβρίου και το νησί έχει

γεμίσει. Όπως και πριν από το τσουνάμι έχουμε αρκετούς Έλληνες επισκέπτες. Όχι

μόνο νέους αλλά και ζευγάρια», λέει με ενθουσιασμό. Σπεύδει μάλιστα να φέρει

στο τηλέφωνο έναν από τους Έλληνες πελάτες στο εστιατόριο για να πιστοποιήσει

και αυτός ότι στο Πουκέτ, «όλα είναι όπως πριν».

O Νίκος Ιωαννίδης είναι πρόεδρος της οργάνωσης για τα θύματα του

τσουνάμι. – O Αργύρης Δημοτσής είναι ιδιοκτήτης τουριστικού πρακτορείου στο

Πουκέτ. – O Γιώργος Πολυνόπουλος είναι ιδιοκτήτης μπαρ στο Πουκέτ. – O Νίκος

Καλαμάκης ιδιοκτήτης εστιατορίου στο Πουκέτ.