Οι καλοί, οι «ρεπλίκες» και τα… ερείπια

Δεν υφίσταται κινηματογραφία που να επιδεικνύει τόση περιφρόνηση στο σενάριο

και τέτοια άγνοια στη σκηνοθεσία. Από την Αργεντινή μέχρι την Ταϊλάνδη. Ακόμα

πιο απλοϊκά: η πλειονότητα των 17 νέων ελληνικών παραγωγών που έβλεπα στη

Θεσσαλονίκη, αποσβολωμένος και ενίοτε ξεκαρδισμένος, ανήκουν στις

κατηγορίες… παντόφλες, πιτζάμες, αρσενικοθήλυκα μόρια, κατσαρόλες, προθέσεις

και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει στον νου του το αδιόρθωτο νεοελληνικό

«καφενείο». Πάντως ταινίες (καλές, μέτριες, κακές) δεν είναι! Κωδικοποιώ τα

εμπόδια με τη σειρά:

Παιδεία: Εντελώς ανύπαρκτη. Ένα από τα μεγαλύτερα «κακουργήματα». H

μηχανή για τους περισσότερους μοιάζει με μαχαίρι. Ορμάω και όποιον πάρει ο

Χάρος.

Κέντρο Κινηματογράφου: Κάθονται στο γραφείο, διαβάζουν κουτουράδες,

εγκρίνουν κουτουράδες, χρηματοδοτούν κουτουράδες.

Επετηρίδα: ΑΣΕΠ, δηλαδή αξιολόγηση, δεν υφίσταται. Τα φράγκα (αυτά τα

ελάχιστα) διαμοιράζονται ανάλογα με ηλικίες και γνωριμίες. Όλοι σχεδόν

διορίζονται από το «παράθυρο».

Συντεχνίες: Προκειμένου να διατηρηθούν κεκτημένα και χρήσιμες

γνωριμίες, Κέντρο Κινηματογράφου και σύμβουλος κινηματογραφίας διαχειρίζονται

την καλλιτεχνική και ταμειακή περιουσία παρέα με εργατοπατέρες και συντεχνίες.

Σενάρια: Οι περισσότεροι που αυτοαποκαλούνται «σεναριογράφοι –

σκηνοθέτες» αποτυπώνουν στο χαρτί μίζερες στιγμές από τον μικρόκοσμό τους.

Μπροστά σ’ αυτή την εξοργιστική κοινωνική αναλγησία, ακόμα και ο

Παλαιοκρασσάς… μοιάζει με κομμουνιστή!

Σκηνοθεσία: Εννιά στους δέκα είναι ανίκανοι να αποσπάσουν μισό καρέ

ομορφιάς. Και να το θέλεις, δεν μπορείς να το κάνεις. Απίστευτο!

Χρήμα: Για τέτοιου «είδους» χαλκομανίες τα 4 εκατομμύρια ευρώ που

ξοδεύονται ετησίως είναι πεταμένα λεφτά. Όμως για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή

κινηματογραφία είναι δεκάρες. Όσο κοστίζει το τρέιλερ της τελευταίας ταινίας

του Λικ Μπεσόν.

Διέξοδος: Πλήρης αλλαγή πολιτικής. Άλλοι άνθρωποι, άλλα κριτήρια, άλλες

ταινίες. Αυστηρές επιλογές, ανελέητες παρεμβάσεις (από την ιδέα μέχρι την

τελική κόπια), πενταπλασιασμός της ετήσιας επιχορήγησης και απαγόρευση

«εισόδου» σε όσους έχουν αποτύχει παταγωδώς. Ποιος θα το τολμήσει; Στα

πηγαδάκια όλοι συμφωνούν. Στην πράξη ουδείς εκ των γνωστών τών πάσης φύσεως

εξουσιών θα το τολμήσει!

Οι καλύτεροι

Παραγωγή: «Το λιβάδι που δακρύζει»

Σκηνοθεσία: Νίκος Παναγιωτόπουλος «Delivery»

Ιδέα (σεναρίου): Ιωάννα Καρυστιάνη «Νύφες»

Φωτογραφία: Ανδρέας Σινάνος «Λιβάδι»

Γυναικεία ερμηνεία: Θέμις Μπαζάκα «Αληθινή ζωή»

Ανδρική: Θάνος Σαμαράς «Delivery»

Πρωτοεμφανιζόμενος: Ντένης Ηλιάδης «Hardcore»

Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας «Λιβάδι»

Κοστούμια: Ιουλία Σταυρίδου «Λιβάδι»

Ντοκιμαντέρ: «Μασσαλία, μακρινή κόρη»

Νέοι, μόνοι, ψάχνουν

Κώστας Χαραλάμπους «Αγάπη στα 16»: Έψαχνε «Σινεμά ο παράδεισος»,

κατέληξε στη Γερακίνα.

Ηλίας Γιαννακάκης «Αλαμάγια»: Έψαχνε Τζέιμς Άιβορι και «Απομεινάρια

μιας μέρας», κατέληξε σε παράσταση ερασιτεχνικού θιάσου.

Κώστας Αινιάν «Χειμωνιάτικη νοσταλγία»: Έψαχνε βοσκούς, βρήκε πρόβατα!

Αλέξανδρος Πανταζούδης «Μη φεύγεις»: Έψαχνε «Οικογενειακή γιορτή» και

βρήκε «ο ένας πάνω στον άλλον και όλοι ένα κρεβάτι».

Βασίλης Κατσίκης «CC TV»: Έψαχνε ριάλιτι σόου, κατέληξε στις ειδήσεις

των 7 του Alter.

Στέργιος Νιζήρης «Είναι ο θεός μάγειρας;»: Έψαχνε ταψί, βρήκε

παντόφλες.

Τίμων Κουλμάσης «Πριν τη νύχτα»: Έψαχνε «Νουβέλ βαγκ», βρήκε τρικυμία

εν κρανίω!

Γιάννης Μαυρογένης «Μετεωρίτες»: Έψαχνε «α-ου-α», βρήκε «α-ου-α».

ΥΓ: Ικανοί να συνεχίσουν ως κινηματογραφιστές (όχι ακόμα σκηνοθέτες) οι

ακόλουθοι: Κουλμάσης, Κατσίκης, Πανταζούδης. Μετεξεταστέος ο Νιζήρης, στην

ίδια τάξη οι υπόλοιποι!

Τα ερείπια

Γιώργος Πανουσόπουλος «Τεστοστερόνη»: Λόγω δειλίας. Εκεί που έφθασε,

καλύτερα να έκανε hardcore πορνό. Μοναδική… πρωτοτυπία το γυμνό στήθος τής

Ματσούκα. Κάτι είναι κι αυτό!

Αντώνης Κόκκινος «Μαραθώνιος»: Λόγω «καθρέφτη καθρεφτάκι μου ποιος

είναι ωραίος, εγώ ή ο Μπρους Γουίλις;». Με τόσα θηλυκά δικαιούται τον τίτλο

του Μπάρκουλη. Ψιτ, κορίτσια ο Κόκκινος!

Γιώργος Καρυπίδης «Ουτοπία»: Λόγω κακής διαχείρισης. Με τέτοια ιδέα

είναι σαν να καβαλάς Ρολς Ρόις για να αγοράζεις τσιγάρα από το περίπτερο.

Νίκος Τουλιάτος «Quo vadis»: Λόγω ασυναρτησίας. Όποιος κατάλαβε τι

ήθελε να πει και τι να κάνει κερδίζει τον τίτλο του καλύτερου διερμηνέα!

Βασίλης Μαζωμένος «Λόγοι και αμαρτήματα»: Ισχύει ό,τι και για τον

Τουλιάτο.

Δημήτρης Μακρής «Χαιρέτα μας τον πλάτανο»: Εντελώς το… αυτό!

Οι μονόφθαλμοι που βασιλεύουν

Τάσος Ψαρράς «H σκόνη που πέφτει»: Πενηντάρης δημοσιογράφος που θεωρούσε

τον μακαρίτη πατέρα του εθνικόφρονα, τον βλέπει τώρα σε επίκαιρα να πολεμάει

με τους αντάρτες. H δεύτερη καλύτερη ιδέα. Μνήμες ιστορίας και καρδιάς, με

οδηγό το θρίλερ και το σασπένς. Βαρύ το φορτίο για τους ώμους τού Ψαρρά. Αν

και διαχειρίστηκε την ιστορία του με γραφικότητα και με… σκόνη από σινεμά

του ’60, δεν παύει, κατά τη γνώμη μου, να είναι ό,τι καλύτερο έχει υπογράψει

μέχρι σήμερα!

Φωτεινή Σισκοπούλου «Rakushka»: Αδιέξοδος έρωτας και τραγική κατάληξη από

τη σχέση ενός θηλυκού 18χρονου Ρώσου Ροστροπόβιτς με Έλληνα ενεχυροδανειστή

στην Αθήνα τού σήμερα. Κόντρα ανάμεσα στον… κρίνο με το νέο χρήμα. H

καλύτερη ερωτική ιδέα σε ρόλο αξονικού τομογράφου by far. Όλα τα λεφτά.

Δυστυχώς, η Σισκοπούλου έκανε ό,τι περνούσε από τα χέρια της για να μετατρέψει

το χρυσάφι σε χώμα. Ο αφηγητής μάς τα λέει όλα, ο πρωταγωνιστής της (Κώστας

Καλοκαιρινός) ποζάρει και η σκηνοθεσία «φορτώνει» και εκβιάζει. Λάθος που τους

παντρεύει από την πρώτη μισή ώρα, λάθος που τα εξηγεί όλα, λάθος το μισό καστ.

Υποχώρηση από την πρώτη της ταινία «H ζωή ενάμισι χιλιάρικο». Κρίμα, κρίμα,

κρίμα!

Σταύρος Τσιώλης «Φτάσαμεεεεε!»: Συγκροτήματα λαϊκών μουσικών

συγκεντρώνονται σε νυχτερινό κέντρο της Λιβαδειάς. Κάτι σαν…

μιούζικαλ-σουβλάκι και χαριτωμένη παρωδία του νεοελληνικού χαβαλέ. Στο «είδος»

του, το πληρέστερο φιλμ του φετινού Πανοράματος Ελληνικού Κινηματογράφου.

Γραφικοί τύποι, ανέκδοτα, σουρεαλισμός, λαϊκά άσματα. Σε όποιον αρέσει ο

Τσιώλης θα περάσει καλά!

ΔΙΕΘΝΕΣ TMHMA

Βραβεία σε Ιράν, Ρωσία, Αργεντινή

Το «Ολύμπιον» επί 10 ημέρες συγκέντρωνε τους περισσότερους θεατές – εκεί

γίνονταν οι προβολές των ξένων διαγωνιζόμενων ταινιών και του ελληνικού

πανοράματος. Νικητές αναδείχθηκαν τα φιλμ από Ιράν, Ρωσία, Αργεντινή σε σεμνή

τελετή που έγινε χθες το βράδυ στο «Ολύμπιον», με παρουσιαστή τον Πατρίς

Βιβάνκο και ομιλητή τον Μισέλ Δημόπουλο.

Χρυσός Αλέξανδρος (37.000 ευρώ): «Όνειρο πικρό» του Μοσέν Αμιργιουσεφί

από το Ιράν

Αργυρός Αλέξανδρος (22.000 ευρώ): Εξ ημισείας στις ταινίες: «H εποχή

του θερισμού» της Μαρίνας Ραζμπεζκίνα από τη Ρωσία. «Ένας στους δύο» του Αλέχο

Ερνάν από την Αργεντινή.

Σκηνοθεσίας: «Το κυνήγι της πάπιας» του Φερνάντο Έιμπκε από το Μεξικό.

Σεναρίου: «Whisky» από την Ουρουγουάη.

Γυναικείας ερμηνείας: Στη Μιρέλα Πασκουάλ («Whisky»).

Ανδρικής ερμηνείας: Στον Σιμόν Αμπκαριάν («Να πάρεις μια γυναίκα» από

το Ισραήλ).

ΗΘΟΠΟΙΟΙ

Οι «επιζήσαντες»

Σοφοκλής Πέππας: «H σκόνη που πέφτει»

Μιλάνα Γιουσούποβα (Ρωσίδα): «Rakushka»

Γιάννης Ζουγανέλης – Παύλος Κοντογιανίδης – Ταμίλα Κουλίεβα: «Φτάσαμεεεε!»

Μαρία Ζορμπά: «Είναι ο θεός μάγειρας;»

Μαρία Κεχαγιόγλου: «Πριν τη νύχτα»

Στα όρια

Υβόνη Μαλτέζου – Δημήτρης Καταλειφός: «Αλεμάγια»

Τάκης Σπυριδάκης: «Ουτοπία»

Οι «πνιγμένοι»

Δήμητρα Χατούπη – Μπέτυ Βαλάση: «Χαιρέτα μας τον πλάτανο»

Γιάννης Μποσταντζόγλου – Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: «Quo vadis»

Δραγούμη – Παπανίκα – Ματσούκα – Λιβανού: «Τεστοστερόνη»

ΥΓ: Περιλαμβάνονται μόνο όσοι εμφανίστηκαν στις 17 ταινίες με υπόθεση,

οι οποίες δεν έχουν προβληθεί ακόμα στις αίθουσες.

INFO

Πάνω από 85.000 θεατές παρακολούθησαν το 45ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (8% αύξηση

σε σχέση με πέρυσι)