ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Με προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απειλεί την Ελλάδα ο επίτροπος Χοακίν Αλμούνια

Στη λήψη νέων μέτρων λιτότητας, που θα μετατρέψουν σε «στενωπό» την ήπια

προσαρμογή, οδηγείται η κυβέρνηση εν όψει των αποφάσεων του Δεκεμβρίου για τα

υπερβολικά ελλείμματα. Τα μέτρα, μάλιστα, αυτά δεν θα περιορίζονται στην

προσωρινή μείωση του ελλείμματος, αλλά πρέπει να έχουν μόνιμο και διαρθρωτικό

χαρακτήρα, για να ικανοποιήσουν τις κοινοτικές απαιτήσεις.

Τα σενάρια

Με βάση όσα ορίζουν οι κοινοτικοί κανόνες, δύο είναι τα εναλλακτικά σενάρια

που διαγράφονται:

* Να προχωρήσει η κυβέρνηση στη λήψη μέτρων με δική της πρωτοβουλία,

για να αποφύγει να θέσει την ελληνική οικονομία υπό την ασφυκτική επιτήρηση

των Βρυξελλών.

* Να περιμένει τις συστάσεις του ΕΚΟΦΙΝ που θα συνεδριάσει τον

Δεκέμβριο, οι οποίες θα συνοδεύονται από την απειλή κυρώσεων, σε περίπτωση που

δεν εφαρμοσθούν τα μέτρα που θα ζητηθούν.

Το πιθανότερο είναι ότι ο υπουργός Οικονομίας, κ. Γ. Αλογοσκούφης, δεν θα

αποφύγει τον πειρασμό, στον οποίο συστηματικά υποκύπτουν οι περισσότερες

ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, να «πετάξει το μπαλάκι» στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τη

λήψη των πρόσθετων μέτρων. Ούτως ή άλλως, η ρήξη με τις προεκλογικές

εξαγγελίες της αποτελεί για την κυβέρνηση μονόδρομο.

Τι θα κάνουν

Όπως όλα δείχνουν και άφησε να εννοηθεί την περασμένη Τετάρτη ο ίδιος ο κ.

Αλογοσκούφης, αν η Γιούροστατ διαπιστώσει ότι το 1999 η ελληνική οικονομία δεν

πληρούσε τους όρους της συμμετοχής της στο ενιαίο νόμισμα, τότε η Ευρωπαϊκή

Επιτροπή και οι εταίροι πρέπει να αποφασίσουν με ποιο τρόπο θα αντιμετωπίσουν

τη μόνη χώρα που:

* Έξι συναπτά έτη (1999-2004) εμφανίζει ελλείμματα μεγαλύτερα του 3%

του ΑΕΠ της.

* Έχει σταθερά το υψηλότερο δημόσιο χρέος στην E.E. (112,2% του ΑΕΠ).

* Επωφελείται από τις σημαντικότερες εισροές κοινοτικού χρήματος ως

ποσοστό επί του ΑΕΠ της.

* Δεν κάνει τίποτα για να «κεφαλαιοποιήσει» το μέρισμα του υψηλού

ρυθμού ανάπτυξης διορθώνοντας τις διαρθρωτικές ανισορροπίες της.

* Καταστρατηγεί συστηματικά – ανάλογα με τους «πολιτικούς και

εκλογικούς κύκλους», όπως ελέχθη τον περασμένο Σεπτέμβριο – τους κανόνες

διαβίβασης των δημοσιονομικών στοιχείων της, εκθέτοντας παράλληλα τις

υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

«Λυδία λίθος»

Στην υποστήριξη Γαλλίας, Γερμανίας και Βρετανίας ελπίζει ο Γιώργος Αλογοσκούφης

Οι αποφάσεις που θα ληφθούν από το ΕΚΟΦΙΝ της 7ης Δεκεμβρίου και μετέπειτα,

δεν δρομολογούνται στο απόλυτο κενό. Σε μία χρονική συγκυρία κατά την οποία η

ευρωπαϊκή οικονομία προσπαθεί, ακόμη, να βγει από την ύφεση και φουντώνει η

συζήτηση για τη μεγάλη αναπροσαρμογή των κανόνων πειθαρχίας στο ευρώ (Σύμφωνο

Σταθερότητος), η ελληνική οικονομία αναδεικνύεται σε «λυδία λίθο» για τον

καθορισμό του νέου πλαισίου που θα διέπει τη δημοσιονομική συμπεριφορά των

κρατών μελών στην Ευρώπη των «25».

Ο κ. Αλογοσκούφης θεωρεί, ίσως, ότι η Ελλάδα θα είναι η τελευταία χώρα που θα

«τη βγάλει καθαρή» και θα γλιτώσει την υπαγωγή της οικονομίας της στην

ευρωπαϊκή κηδεμονία και επιτήρηση. Έτσι, θέλησε να τελειώνει γρήγορα με το

άγος της δημοσιονομικής αναθεώρησης και το πηγαινέλα της Γιούροστατ στην Αθήνα

πριν από την κρίσιμη σύνοδο του Δεκεμβρίου, προκειμένου να διαμορφώσει

«μέτωπο» κατά της Επιτροπής μαζί με άλλες χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία)

που δεν καλοβλέπουν τις προτάσεις για ενίσχυση του ρόλου και των εξουσιών της

εις βάρος των εθνικών στατιστικών υπηρεσιών.

Ο επίτροπος Αλμούνια, όμως, δεν του έκανε το χατίρι. Μολονότι την περασμένη

Τετάρτη δεχθήκαμε με συνοπτικές διαδικασίες την ταπεινωτική αμφισβήτηση των

στοιχείων που έδωσαν στην Ελλάδα το «εισιτήριο» της ΟΝΕ, η τελική εισήγηση της

Επιτροπής θα συζητηθεί στη σύνοδο του Δεκεμβρίου μαζί με τις συστάσεις για

λήψη πρόσθετων μέτρων δημοσιονομικής λιτότητας.

Πού ποντάρει

Σε δεύτερη φάση, ο κ. Αλογοσκούφης υπολογίζει στην περιρρέουσα αβεβαιότητα

όσον αφορά τους κανόνες εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητος. Από τη στιγμή που

η Γαλλία και η Γερμανία επέτυχαν (25 Νοεμβρίου 2003) να μπλοκάρουν τις

προτάσεις της Επιτροπής για λήψη συγκεκριμένων μέτρων με καθορισμένο

χρονοδιάγραμμα (βάσει του άρθρου 104Γ. 9 της Συνθήκης), γιατί να μην το

επιτύχει και η Ελλάδα;

Το σκεπτικό αυτό παραγνωρίζει το γεγονός ότι η Επιτροπή «παίζει» το κύρος της

– μετά το περυσινό… στραπάτσο.

Το «κλειδί» των εξελίξεων

Το «κλειδί» των εξελίξεων βρίσκεται στο κατά πόσον στις 24 του μηνός η

Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εκτιμήσει ότι τα μέτρα της κυβέρνησης είναι διαρθρωτικής

φύσης και επαρκούν για να μειώσουν το έλλειμμα κάτω του 3% το 2005 και κατά

0,5% του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια, ώστε να επιτευχθεί κάποτε ο «μεσοπρόθεσμος

στόχος μιας σχεδόν ισοσκελισμένης ή πλεονασματικής δημοσιονομικής κατάστασης».

Εφόσον, όπως αναμένεται, η ετυμηγορία της είναι αρνητική, η κυβέρνηση μπορεί,

βάσει της Συνθήκης, να κερδίσει ένα μήνα μέχρις ότου τεθεί σε εφαρμογή ο

μηχανισμός της «επιτήρησης». Σε αυτή την περίπτωση, θα μπορούσε να προχωρήσει

στην υιοθέτηση μέτρων που ήδη επεξεργάζεται το οικονομικό επιτελείο της

κυβέρνησης, επικαλούμενη την ανάγκη να προλάβει τις δυσμενείς εξελίξεις. Μόνο

που, είτε τα μέτρα αυτά είναι εγχώριας επινόησης είτε «ευρωπαϊκής», θα πλήξουν

τις ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις και τα κεκτημένα τους.

Τελευταία Νέα