To δικαίωμα στις προσλήψεις και τις απολύσεις είναι αναφαίρετο για κάθε

εργοδότη. Το κοινωνικό κράτος, όμως, παρεμβαίνει προκειμένου να απαλύνει το

κόστος των μαζικών απολύσεων. Το ζήτημα των απολύσεων απασχολεί ιδιαίτερα αυτή

την εποχή τον γερμανικό Τύπο. Ο υπαρχηγός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του

Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της αντιπολίτευσης Φρίντριχ Μερτς εντυπωσίασε

τους επιχειρηματίες, αλλά προκάλεσε αντιδράσεις στις εργατικές ενώσεις με το

σύνθημα που έδωσε το χρώμα της προεκλογικής εκστρατείας του συντηρητικού

γερμανικού κόμματος: «Είναι προτιμότερο να είσαι προσωρινά άνεργος, παρά

μόνιμα στο γραφείο ανεργίας».

Πρόκειται για έναν ξεκάθαρο υπαινιγμό που σημαίνει πως αν οι

Χριστιανοδημοκράτες έρθουν στην εξουσία, θα καταργήσει τον νόμο που περιορίζει

το δικαίωμα των μαζικών απολύσεων, επισημαίνει η σχολιογράφος της

«Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ» Ελίσε Κίσλινγκ. Στην κυβέρνηση του

καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ, και των Πρασίνων, η πρόταση αυτή του Μερτς

έδωσε αφορμή να φανεί ξεκάθαρα πόσο διαφορετική και φιλεργατική είναι η

πολιτική της κυβέρνησης συνασπισμού απέναντι στους Χριστιανοδημοκράτες που

ασπάζονται χωρίς περιορισμούς τους κανόνες της οικονομίας της αγοράς. Ο ηγέτης

του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Φραντς Μιντεφέρινγκ είπε πως η δήλωση Μερτς

αντιπροσωπεύει «ένα νέο επίπεδο κυνισμού».

Στη Γερμανία, αυτή την εποχή ισχύει ένας από τους αυστηρότερους νόμους που

εμποδίζει αναιτιολόγητες απολύσεις. Όμως, με τη μέθοδο της υπογραφής

εργοστασιακών συμβάσεων και όχι συλλογικών, ορισμένες ισχυρές γερμανικές

βιομηχανίες έφτασαν σε συμφωνίες με το προσωπικό τους για αύξηση των ωρών

εργασίας την εβδομάδα, με αντάλλαγμα ασφαλιστικές δικλίδες στη διατήρηση των

θέσεων εργασίας. Οι συμφωνίες που έκλεισαν στην Daimler Chrysler και τη

Siemens αυξάνουν τις εβδομαδιαίες ώρες εργασίας χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα.