Αναζήτηση
Είμαστε ώρες αμίλητοι. Νύχτωνε και άρχισαν να προβάλλουν τ’ αστέρια.
– Πιστεύεις στον Θεό; H ώρα ήταν κατάλληλη για ερωτήσεις χωρίς απάντηση.
– Ξέρω, ξέρω, θέλεις ν’ ακούσεις για μια ανώτερη δύναμη που κυβερνά το σύμπαν
κ.λπ., κ.λπ., απάντησε ο Μύρων. Εγώ όμως θα σου απαντήσω: Είμαι φανατικός
οπαδός του Χριστού!
Συγκλονιστική παρουσία, αξεπέραστη σε λάμψη και δύναμη. Δεν με ενδιαφέρει, αν
ήταν Θεός ή έκανε θαύματα. Τον πιστεύω και τον αγαπώ και όταν διαβάζω τα λόγια
του αισθάνομαι μεγάλη παρηγοριά. H ζωή και ο θάνατός του, ένα μεγαλειώδες
γεγονός γεμάτο σοφία και δάκρυα.
– Κάτι δεν μου πάει σ’ αυτά που ακούω, του απάντησα σκεπτικός!
H Εκκλησία θα είχε αντιρρήσεις!
Ο Μύρων σηκώθηκε έξαλλος με μάτια που πέταγαν σπίθες!
– Πιστεύεις ότι η Εκκλησία έχει καμιά σχέση με τον Χριστό;
– Μα η Εκκλησία είναι ο εκπρόσωπος του Χριστού. Διαδίδει τον λόγο του για την
αγάπη, τη συγγνώμη και τη θυσία.
– Και πού τα είδες εσύ όλα αυτά τα ωραία πράγματα, πού είδες το «αγαπάτε
αλλήλους» μέσα σ’ αυτό το μαυροφορεμένο συνονθύλευμα, όπου τα πρόσωπα θολώνουν
από φανατισμό και κακία; Όπου κανείς δεν υποχωρεί μπροστά στο συμφέρον και την
εξουσία;
Μετά τον Χριστό μπάζα αιώνων κάλυψαν τη λάμψη των λόγων του και οι χειρότεροι
πόλεμοι και διωγμοί έγιναν εν ονόματι της Εκκλησίας. Το αιώνιο ιερατείο, πάντα
ίδιο, πριν και μετά τον Χριστό.
H μέλλουσα ζωή, η ανταπόδοση, η ανάγκη των ανθρώπων να πιστεύουν, η μεταφυσική
αγωνία ήταν ο μοχλός που επάνω του στηρίχθηκε το μοντέλο μιας θρησκείας, που
λειτουργεί σαν ανώνυμη εταιρεία.
Στην Ιταλία μάλιστα υπάρχει και Τράπεζα του Αγίου Πνεύματος, όπου μπορείς να
καταθέσεις και χρήματα με συμφέρον επιτόκιο.
Βέβαια στο όνομα αυτού που είπε: «Όταν έχεις δύο χιτώνες να δίνεις τον ένα
στον φτωχό».
– Πρόσεχε, Μύρων, σε βλέπω αφορισμένο. Ψυχραιμία!
– Δεν νομίζω ότι η Εκκλησία εκπροσωπεί τον Χριστό. Ο ίδιος τόνισε ότι η
βασιλεία του είναι βασιλεία των ουρανών. Τον σταύρωσαν όμως με το πρόσχημα της
επίγειας βασιλείας και του φόρεσαν το ακάνθινο στέμμα για να ξεφτιλίσουν αυτό
το ιερό πρόβατο της θυσίας και της αγάπης. Σ’ αυτήν την άθλια διαμάχη των
παπάδων, όποιος υπερισχύσει θα πρέπει να φορέσει αυτό το στεφάνι της επίγειας
εξουσίας. Και να πάνε στην άκρη πλούτη, πολυτέλειες, κοσμική δύναμη, διότι όλα
αυτά δεν θα περάσουν από τη μικρή τρύπα της βελόνας.
Διότι θα ξανάρθει με το μαστίγιο και θα αρχίσει να δέρνει, δεξιά και αριστερά,
όλους εκείνους που καπηλεύονται το όνομα και τη θυσία του!
Ο Μύρων σταμάτησε κατακόκκινος από την ένταση. Έμεινε για λίγο ακίνητος στην
καρέκλα του.
– Μύρων, σε παρακαλώ ηρέμησε. Αλλά μου άρεσε αυτό που είπες για το μαστίγιο.
– Και τι θα έλεγε σε όλους αυτούς; συνέχισε ο φίλος μου εξουθενωμένος.
«Πάτερ άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».
Ο Δημήτρης Μυταράς είναι ζωγράφος.
