Κάχι Καχιασβίλι. Ο χρυσός Ολυμπιονίκης μας είναι γεννημένος στη Γεωργία

Οι πολιτικές εξελίξεις στη Γεωργία όπως είναι φυσικό «κλέβουν» την

παράσταση αυτές τις ημέρες όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε άλλα μέρη του

κόσμου, όπως η Αμερική. Ο χρυσός Ολυμπιονίκης μας της άρσης βαρών Κάχι

Καχιασβίλι, γεννημένος στη Γεωργία (με τα χρώματά της είχε κατακτήσει το πρώτο

του χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο το 1992, πριν πάρει την ελληνική υπηκοότητα)

μίλησε στα «NEA» για τη νέα σελίδα που γύρισε η πρώτη του πατρίδα.

«Ο Έντουαρντ Σεβαρτνάντζε κατάφερε να αλλάξει τη σκέψη των ανθρώπων και να

κυλήσουν όλα ειρηνικά, ενώ σίγουρα η ενέργειά του να αποσυρθεί για να βγει η

χώρα από την κρίση τον τιμά. Κανείς δεν ξεχνάει την προσωπικότητά του, αφού

ήταν αυτός που έπαιξε βασικό ρόλο στο τέλος του “ψυχρού πολέμου” ως υπουργός

Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης επί εποχής Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, ενώ η πολιτική

του σταδιοδρομία είναι μεγάλη και πολύχρονη. Από εκεί και πέρα, σε επαφές που

έχω με ανθρώπους από τη Γεωργία, μου εκφράζουν την αγωνία που νιώθει ο λαός,

μέχρι να δει τι θα επακολουθήσει των εκλογών. Σίγουρα οι άνθρωποι είναι

κουμπωμένοι και φοβισμένοι, περιμένοντας τις εξελίξεις αφού δεν θέλουν να

σκεφτούν το ενδεχόμενο να ζήσουν χειρότερες καταστάσεις. H Γεωργία χρόνια τώρα

αποτελούσε το μεγαλύτερο σταυροδρόμι από Ανατολή σε Δύση και από Βορρά σε Νότο

και η Ρωσία ανέκαθεν ενδιαφερόταν άμεσα για τη χώρα. Τα συμφέροντα είναι

πολλά, αφού υπάρχουν οι αγωγοί πετρελαίου, η χώρα βρέχεται από δύο θάλασσες,

την Κασπία και τη Μαύρη Θάλασσα ενώ αποτελεί ουσιαστικά το θέρετρο για τη

Ρωσία και άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα είναι η Ελλάδα για τη Βόρεια

Ευρώπη. H θέση τής χώρας είναι πολύ σημαντική, στρατηγικά, πολιτικά ακόμα και

τουριστικά και παρά το γεγονός πως ήταν από τις πιο σταθερές χώρες εδώ και

χρόνια η ανάπτυξή της δεν ήταν αυτή που θα περίμενε κανείς και σίγουρα έπαιξε

ρόλο και η Ρωσία σε αυτό. Φυσικά νοιάζομαι και εγώ για το τι θα γίνει, αφού

ευελπιστούμε η Γεωργία να πάει μπροστά και να μην βρίσκονται οι άνθρωποι

συνεχώς με το δάχτυλο στη σκανδάλη».