Πάνω στη σκηνή ο Χάρης Μανταφούνης δημιουργεί το σταυροδρόμι όπου μοιραία οι

τύχες των ανθρώπων διασταυρώνονται

Τέλος στις στενόχωρες καταστάσεις που βγάζουν σε αδιέξοδα. Μακριά από αυτά τα

κενά επικοινωνίας, που οι άνθρωποι δεν πλησιάζονται μεταξύ τους. Ο Χάρης

Μανταφούνης, μέσα από τη νέα του δουλειά με την Ομάδα Σύγχρονου Χορού, βρίσκει

τα εκφραστικά μέσα και δίνει μια λύση χαρούμενη.

Έπειτα από σαράντα χρόνια παρουσίας στον χορό, με ενεργή συμμετοχή στην

ανάπτυξη του μοντέρνου χορού στην Ελλάδα και συμβάλλοντας στην απενοχοποίηση

του μοντέρνου από τη βαριά σκιά του κλασικού μπαλέτου, ο Χάρης Μανταφούνης

έχει κάθε δικαίωμα να ακούει την εσωτερική φωνή του. H οποία του υπαγόρευσε τα

«Παράξενα συναισθηματικά», τη νέα του παραγωγή που παρουσιάζει στο θέατρο

«Χώρα».

Ο ίδιος, πάντως, δεν έχει πάψει να ερευνά και να αφουγκράζεται τις

αλλαγές στα χορευτικά πράγματα και να τα εισάγει στην Ομάδα του, την οποία

ίδρυσε το 1980. Αφού προηγουμένως είχε διανύσει τη δική του πορεία, με σπουδές

χορού στις σχολές της Κούλας Πράτσικα και της Ραλλούς Μάνου, με θεατρική

θητεία ενός έτους στο θέατρο της Βόννης, με σπουδές τζαζ και μοντέρνου χορού

στο Παρίσι ως μαθητής του Πίτερ Γκρος, ως υπότροφος στη σχολή του Άλβιν Έιλι

στην Αμερική και με ένα απόσταγμα της κλασικής τεχνικής του μοντέρνου χορού

σπουδάζοντας την τεχνική της Μάρθας Γκράχαμ. Με αυτά τα εφόδια και την

εμπειρία του ως χορευτή και δασκάλου αποκτά την καθαρή κίνηση του χορογράφου,

δίνοντας περιθώριο στους χορευτές του να αυτοσχεδιάσουν και να εμπλακούν στη

δομή των έργων του.

«Τα «Παράξενα συναισθηματικά» είναι επιτέλους ένα χαρούμενο έργο με θέμα τις

σχέσεις. Πώς δημιουργούνται, πώς πλέκονται και πώς ξεπλέκονται, με ευχάριστες

μουσικές και χρώμα. Δεν υπάρχει τίποτα το καταθλιπτικό ή το πολύ εσωτερικό,

γιατί αυτό το έργο προέκυψε ως ανάγκη να παρουσιαστεί κάτι θετικό. Άλλωστε,

και η επανάληψη από μόνη της είναι μιζέρια. Γι’ αυτό και ήθελα να δοκιμάσω

κάτι διαφορετικό, μέχρι και κωμικό», λέει στα «NEA» ο δημιουργός, ο οποίος

έχει συνδέσει το όνομά του με χορογραφίες που έδωσαν μορφή σε μια σειρά από

μύθους. Έτσι, μετά τα «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»,

«Πετρούσκα», «Μας συγχωρείτε, κύριε Σαίξπηρ», τέσσερις γυναίκες και ένας

άνδρας γίνονται πεδίο ανταλλαγής αναπάντεχων συναισθημάτων στα «Παράξενα

συναισθηματικά», που πρόγευσή τους πήρε το κοινό στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού

της Καλαμάτας, τον περασμένο Ιούλιο.

Παράλληλα με τις κυκλικές σκέψεις του σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις, που

τις εκτιμά ως «δύσκολες, αφού η εποχή με τις απαιτήσεις της δεν βοηθά τους

ανθρώπους να εμβαθύνουν και να ψάξουν περισσότερο», ο Χάρης Μανταφούνης

επεξεργάζεται και την αφηγηματική πλευρά της χορογραφίας, δουλεύοντας με τους

χορευτές του μπαλέτου της Λυρικής Σκηνής για την «Πανώρια» του Χορτάτση σε

μουσική Άλκη Μπαλτά. «Είναι ένα έργο που απέχει από το να είναι αφηρημένο και

γίνεται αφηγηματικό».

Σώματα – τόποι ανταλλαγής

«Αντί να προσπεράσουν ο ένας τον άλλον, δέχονται να αποχωριστούν για λίγο τη

μοναξιά τους, αφήνονται να γοητευτούν και επιχειρούν να γοητεύσουν,

αντιμετωπίζοντας τους άλλους με συμπάθεια, ανταγωνισμό, συνενοχή. Τα πέντε

πρόσωπα», εξηγεί ο Χάρης Μανταφούνης, «μπαίνουν στο παιχνίδι ποντάροντας και

διακυβεύοντας κάθε στιγμή την ταυτότητά τους. Και τα σώματά τους γίνονται

τόποι ανταλλαγής, τοπία όπου χαρτογραφούνται αναπάντεχες στιγμές

συναισθημάτων». Με άλλα λόγια, η άποψη του χορογράφου ρέει από τα σώματα των

χορευτών της ομάδας, οι οποίοι συμμετείχαν δημιουργικά στο στήσιμο της

χορογραφίας, διασκεδάζοντας και ευθυμώντας, για να καταλήξουν με τη γλώσσα του

σώματός τους στο ότι πρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε πιο βαθιά. Προς αυτήν

την κατεύθυνση ωθεί τον θεατή και η μουσική (επιμέλεια: Αργύρης Ζήλος), ένα

μωσαϊκό ήχων με έργα Φριθ, Μεσιάν, Μορέν, Περτ.

INFO

Θέατρο «Χώρα» (Αμοργού 20, Κυψέλη, 210-8673.945) έως 28/10. Στις 21.30.

Είσοδος: 19,5 ευρώ.