Είναι εύκολο να παρασυρθείς, ακούγοντας όλο τον κόσμο γύρω σου να μιλάει για

δικαιώματα. Εύκολο να πιστέψεις, χωρίς καλά καλά να το σκεφθείς, ότι έχεις

δικαίωμα στο λάθος, δικαίωμα σε μια δεύτερη ευκαιρία. Τίποτε τέτοιο δεν

ισχύει, φυσικά. Εάν έχεις τη σύνεση, τη διορατικότητα, τα μέσα, και προπαντός

την τύχη να πράξεις το σωστό για σένα, έχει καλώς. Εάν, πάλι, τα θαλάσσωσες,

αλλά έχεις χρήματα, φήμη και γνωριμίες, είσαι λαμόγιο, είσαι celebrity

εγκληματίας, είσαι ηθοποιός, tv persona, μοντέλο, αθλητής, ή πολιτικός –

εσχάτως αυτά συχνά ταυτίζονται -, μπορεί να έχεις μια δεύτερη ευκαιρία.

Τα δικαιώματα όμως στο λάθος και στη δεύτερη ευκαιρία εξανεμίζονται όταν

πρόκειται για εμάς τους υπολοίπους. Είσαι φοιτητής και δεν μπορείς να δώσεις

εξετάσεις – για νιοστή φορά – λόγω απεργίας καθηγητών, ή τώρα καταλαβαίνεις

ότι η επιλογή καριέρας που έκανες στα δεκαπέντε σου ήταν λανθασμένη; Πρόβλημά

σου. Είσαι εργαζόμενος και ξαφνικά αντιλαμβάνεσαι – από το μισθό σου – ότι

δουλεύεις από… χόμπι, ξέχνα το. Σήμερα, μονάχα αλλαγές προς το χειρότερο

γίνονται. Προσπαθείς να βγεις πεζός στην Αθήνα, και ανακαλύπτεις ότι για να

πετύχεις κάτι τέτοιο πρέπει να έχεις κρυπτομαζοχιστικές τάσεις; Αφού έτσι ήταν

πάντα; Τι θέλεις τώρα;

Ξέχνα τα δικαιώματα. Εσύ κι εγώ έχουμε μόνο υποχρεώσεις. Μόνο να κοιτάξεις,

πρώτα, την κατάσταση των πεζοδρομίων και των δρόμων, και μετά τους

λογαριασμούς και τους φόρους που πληρώνεις, φθάνει για να πειστείς επ’ αυτού.

Χαιρετίσματα, λοιπόν, στην εξουσία, τη σημερινή και την εν αναμονή. Σε αυτούς

που την έχουν, και σε αυτούς που τη λιγουρεύονται. Εμείς κρατάμε – όπως λέει

και το άσμα – την ουσία: ότι, δηλαδή, ο σώζων εαυτόν σωθήτω.

Τελευταία Νέα