Αναζήτηση
Πάμπολλες φορές βλέπω κάτι, διαβάζω κάτι, λέω να το γράψω αυτό και βάζω το
απόκομμα στην άκρη. Έτσι έχουν δημιουργηθεί τα βουναλάκια σημειώσεων και
αποκομμάτων στο γραφείο, ανάμεσα στα ράφια, στο τραπέζι και το πάτωμα.
Πρόκειται συνήθως για ειδήσεις «ασήμαντες», που θα απαιτούσαν πρόσβαση σε
πηγές για να βγάλουν ένα κείμενο. Όπως, λόγου χάρη, αυτές οι εντελώς
πρόσφατες.
Ένας επιχειρηματίας ονόματι Σαΐτ Αλή Μπαϊράκ, από την πόλη Έλαζιγ της
Νοτιοανατολικής Τουρκίας, κατά πάσα πιθανότητα Κούρδος, παρασημοφορήθηκε από
τον Πάπα Ιωάννη Παύλο με το Χρυσό Μετάλλιο Ειρήνης του Βατικανού, έλαβε
Αριστείο Ειρήνης από τον Αρχιραββίνο της Παγκόσμιας Εβραϊκής Οργάνωσης και
πλακέτα από την τουρκική στρατοχωροφυλακή σε ένδειξη αναγνώρισης για την
επιτυχή προσπάθειά του να δώσει τέλος στη βεντέτα ανάμεσα στις κουρδικές φυλές
Γκαϊντιμέμ και Χεϊλανί Κεμπίρ, που διαρκούσε εκατόν πενήντα χρόνια.
Τι να πει κανείς για τη χαρά των διακοσίων πενήντα κατοίκων του χωριού Καλέ
στο Τσαμλίχεμσιν της Ριζούντας στη Μαύρη Θάλασσα, που το χωριό τους απέκτησε
τεχνολογία εξήντα τρία χρόνια από τότε – το 1940 – που το Καλέ ονομάσθηκε
επισήμως χωριό: εκεί, εκατό χιλιόμετρα από τη Ριζούντα και σε ύψος τριών
χιλιάδων διακοσίων μέτρων, έγιναν την περασμένη εβδομάδα τα εγκαίνια
τηλεφωνικού κέντρου. (Υποψιάζεσθε κι εσείς ότι θα είχαν τα «της τσέπης», όπως
λένε τα κινητά τηλέφωνα στα τουρκικά, στις τσέπες τους την ώρα που
πανηγύριζαν;).
Στο Πλημμελειοδικείο Σαμσούντας εκδικάσθηκε την Τρίτη (15/7) η μήνυση που
υπέβαλε επ’ ονόματι του Πάπα Ιωάννη Παύλου B’ ο εκπρόσωπος της Καθολικής
Εκκλησίας στην Τουρκία επίσκοπος Ρογκέρο Φραντσεσκίνι εναντίον του καθηγητή
της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Σαμσούντας Κενάν Ερζουρουμλού, ο οποίος
υποστηρίζει με άρθρα και ομιλίες του ότι «οι εκκλησίες Μάτερ Ντολορόζα της
Σαμσούντας και Σάντα Μαρία της Τραπεζούντας συνεργάζονται με τις μυστικές
υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, της Γερμανίας και της Ελλάδας
για να ξαναζωντανέψουν το φάντασμα του Πόντου». H δίκη αναβλήθηκε για τον
Οκτώβριο.
Στα μάτια μου, που βλέπουν τον κόσμο από την Πόλη, τα λίγα αυτά «ασήμαντα»
συνέβησαν φυσικά στη σκιά της «σημαντικής» ειδησεογραφίας, όπως είναι η
συζήτηση για το μέλλον των αμερικανοτουρκικών σχέσεων μετά την «έφοδο των
Αμερικανών στρατιωτών στο στρατηγείο των τουρκικών ειδικών δυνάμεων στη
Σουλεϊμανία του Βορείου Ιράκ» και εν όψει της πολυπόθητης στην Άγκυρα επίσημης
πρόσκλησης του υπουργού Εξωτερικών Αμπντουλάχ Γκιούλ στην Ουάσιγκτον ή του
σχεδίου περί αποχαρακτηρισμού και πώλησης μεγάλου μέρους των δασικών περιοχών
της Τουρκίας από την κυβέρνηση Ερντογάν – που αξιώνουν αποκλειστική
απασχόληση.
