Η κίνηση που έκανε ήταν απλή. Ανέβηκε στο πάλκο, με κοστούμι σκούρο και

γραβάτα ανοιχτόχρωμη. Έκανε μια υπόκλιση στον κόσμο, κάθησε στην κεντρική

καρέκλα κι έπιασε το μπουζούκι. Ο Θόδωρος Πολυκανδριώτης, βετεράνος,

δεξιοτέχνης συνθέτης και τραγουδιστής. Ένας ογδοντάρης αυθεντικός λαϊκός

καλλιτέχνης, που τον αποκαλούν δάσκαλο. Και είναι.

Περασμένες 1 μετά τα μεσάνυχτα. Χαϊδεύει τις χορδές. Παίζει ένα μικρό

ταξίμι, αυτοσχεδιάζει, κι ύστερα παίρνει το μικρόφωνο και τραγουδάει: «Άνθρωπε

μη σκοτίζεσαι». Το κοινό χειροκροτεί. Η Χαρούλα τον σιγοντάρει κι όταν

σταματάει, παίρνει μικρόφωνο ένας άλλος μεγάλος του ρεμπέτικου, ο Τάκης

Μπίνης. Κι όταν αυτός τελειώνει, ξαναρχίζει ο Θόδωρος Πολυκανδριώτης. Και τι

δεν τραγουδάει: «Περπάτα ίσια», «Κάτσε βρε Χάρε να τα πιεις», «Εκατομμύρια να

μου χαρίσουνε», «Όσοι έχουνε πολλά λεφτά». Το πάλκο της «Στοάς των Αθανάτων»

σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Σε κάποια ανάπαυλα ο Θόδωρος Πολυκανδριώτης μάς

λέει: «Σ’ αυτό τον χώρο, βρίσκω τον εαυτό μου. Οι εισαγωγές που παίζω, τα

ταξίμια, οι αυτοσχεδιασμοί είναι το στοιχείο μου, η ζωή μου. Πατάω τα 80 μου

χρόνια και νιώθω την ανάγκη να εκφράζομαι μέσα από τα τραγούδια που έχω γράψει

και τα τραγούδια των παλιών συναδέλφων μου, με τους οποίους κάθησα στις ίδιες

καρέκλες στα πάλκα των λαϊκών κέντρων της Αθήνας αλλά κυρίως του Πειραιά, της

Κοκκινιάς, του Κορυδαλλού, του Αιγάλεω». «Παίζω μπουζούκι, τραγουδώ και

μοιράζομαι τις ώρες και τις στιγμές μου στη σκηνή της «Στοάς των Αθανάτων» με

τον παλιό μου φίλο Τάκη Μπίνη και τους Δημήτρη Τσαουσάκη, Μανώλη Μεξαντωνάκη,

τη Χαρούλα, τη Σύρου και την Εγγλέζου και τ’ άλλα παιδιά», λέει ο βετεράνος

Θόδωρος Πολυκανδριώτης. «Τραγουδάμε και νιώθουμε αυτά που λέμε γιατί για μας

είναι έκφραση ζωής, έκφραση ψυχής. Είμαι δεμένος με το βυζαντινό στοιχείο, που

ανοίγει τους δρόμους του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού».

INFO

Στη «Στοά των Αθανάτων». Σοφοκλέους 19. Κάθε βράδυ εκτός Κυριακής. Τηλ.

210.3214362 και 210.3310141.

Τελευταία Νέα