«Χτες δόθηκε η πρεμιέρα του «Βούτσεκ»του Μπόιχνερ».

Το άκουσα από εκφωνήτρια μεσημεριανού δελτίου «ειδήσεων» του Alpha.

Για την παράσταση του «Βόιτσεκ» του Μπ(ο)ύχνερ σε σκηνοθεσία Άντζελας

Μπρούσκου. Στην οποία το κανάλι είναι «χορηγός επικοινωνίας» ή κάτι τέτοιο.

Αν έχεις τέτοιους χορηγούς, τι να τους κάνεις τους εχθρούς.

Δεν θα παίξει, τελικά, η Νέλλη Αγγελίδου στο «Κοπεγχάγη» του Μάικλ

Φρέιν – μιλούν για σπουδαίο έργο, μακάρι κι η παράσταση του Τάκη Βουτέρη, ο

οποίος κάνει «έξοδο» απ’ το δικό του «Θέατρο Εξαρχείων», όπου συνεχίζεται «Η

κυρία Κλάιν», να ‘ναι καλή -, πλάι στον Κώστα Καζάκο και στο σκηνοθέτη που

κρατάει τον τρίτο ρόλο απ’ τους ρόλους του έργου, στο θέατρο «Καρέζη», όπου

και ανεβαίνει.

Κάποιο μικρό πρόβλημα υγείας, που έχει ήδη λυθεί, την εμπόδισε να

συνεχίσει τις – προχωρημένες – δοκιμές.

Στη θέση της, η καλή Αφροδίτη Γρηγοριάδου (στη φωτογραφία).

Η πρεμιέρα, την Τετάρτη.


Καινούργιο θέατρο, μετά το περσινό «Θέατρο Απέναντι από το Μουσείο»,

δημιούργησε στα Χανιά, για να στεγάσει τη «Μνήμη» του, ο ακούραστος Μιχάλης

Βιρβιδάκης, που έχει εγκατασταθεί εκεί και έχει ιδρύσει, εδώ και έξι χρόνια,

το Εργαστήριο Θεατρικής Παιδείας και Υποκριτικής Τέχνης.

Στο νέο, πενήντα θέσεων, θέατρο που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης,

στην οδό Υψηλαντών 12, ανεβάζει, την Τετάρτη, την «Ολεάνα» του Ντέιβιντ Μάμετ

και θα συνεχίσει με την παράσταση «Ως ο λάβδανος του Μυλοποτάμου και της Ίδης

ο δίκταμος», σύνθεση κειμένων της κρητικής λογοτεχνίας και ριζίτικων

τραγουδιών, καρπό πεντάχρονης σπουδής ομάδας Χανιωτών κάτω απ’ την καθοδήγησή

του.

Χάσατε το καλοκαιρινό «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη

στην «εκδοχή» Γιάννη Ιορδανίδη απ’ το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας; Κρίμα. Γιατί ήταν απ’

τις ελάχιστες – μια; Δυο; Άντε τρεις… – παραστάσεις του άνυδρου καλοκαιριού

– θεατρικά, διότι από βροχές άλλο τίποτα… – που άξιζαν τον κόπο.

Το «Θεσσαλικό» όμως, κι ο Γιώργος Ζιάκας, ο καλλιτεχνικός διευθυντής

του, θα σας δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία: η παράσταση, αποφάσισαν να

επαναληφθεί και το επόμενο καλοκαίρι.

Στο μεταξύ, στην Λάρισα, επαναλαμβάνεται «Το ημερολόγιο της Άννας

Φρανκ» σε σκηνοθεσία Κωστή Τσώνου και ετοιμάζεται πυρετωδώς απ’ τον Νίκο

Χαραλάμπους «Ο γλάρος» του Τσέχωφ με Νινή Βοσνιάκου – Αρκάντινα, Μιχάλη

Καλαμπόκη – Τρέπλιεφ, Κίμωνα Ρηγόπουλο – Τριγκόριν, Κωνσταντίνα Τακάλου –

Νίνα, Γιόλα Χατζή και Κύνθια Παυλίδου εναλλάξ στο ρόλο της Μάσα, Κώστα Μπάση –

Ντορν.

Θα ακολουθήσει, με «προορισμό» την Παιδική Σκηνή, ο «Οδυσσεβάχ» της

Ξένιας Καλογεροπούλου σε σκηνοθεσία Νίκου Σακαλίδη.

Αλλά με τη νέα θεατρική αίθουσα που έχει υποσχεθεί στο «Θεσσαλικό» ο

δήμαρχος – ο οποίος επανεξελέγη πανηγυρικά… – τι θα γίνει; Ακόμα; Ντροπή!


Διάβασα τις μέρες που ήμουν σε άδεια – ναι, παίρνω και άδεια, αλλά εσείς

δεν το παίρνετε είδηση διότι «Το Τέταρτο Κουδούνι» το «χτυπώ» κανονικά … –

ότι ο κ. Σημίτης στο ταξίδι του στο Λονδίνο δεν πήγε να δει το «Λεωφορείο ο

Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς με την Γκλεν Κλόουζ όπως είχε προγραμματίσει η

πρεσβεία μας εκεί, διότι, λέει, «το έχει δει τρεις φορές και μάλιστα την

τελευταία φορά με την Μελίνα Μερκούρη».

Δε μας τα λέει καλά ο κ. Σημίτης… Δε μας τα λέει καλά.

Το «Λεωφορείο» με την Μελίνα ως Μπλανς παίχτηκε απ’ το «Θέατρο Τέχνης»

προ… πεντηκοντατριετίας – το 1949. Το ‘χει δει ο κ. Σημίτης, δεκατριετές

παιδίον τότε; Κι αν ναι, πώς μπορεί να ήταν «η τρίτη φορά» που το έχει δει,

όταν αυτή ήταν η πρώτη φορά που το έργο παιζόταν εν Ελλάδι;

Εγώ νομίζω πως ο Πρωθυπουργός ή, αν και εγνωσμένος θεατρόφιλος,

βαριόταν να πάει και βρήκε διπλωματική δικαιολογία ή τα μπέρδεψε με το «Γλυκό

πουλί της νιότης»…